Εξαιρετικά ρυπογόνα φαίνεται να είναι σήμερα η πλειοψηφία των κτιρίων σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς αυτά  ευθύνονται για περίπου το 40% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, με το 28% των επιβλαβών αερίων μάλιστα να προέρχεται από τη λειτουργία τους και το 11% να οφείλεται στα υλικά και την κατασκευή τους.

Σύμφωνα με μελέτες, ο αντίκτυπος που έχουν σήμερα στο περιβάλλον οι κατοικίες, τα σχολεία, τα καταστήματα και τα γραφεία κατά την κατασκευή, είναι τόσο μεγάλος που ξεπερνά ακόμα και τα επιβλαβή αέρια του θερμοκηπίου που εκπέμπονται κατά τη θέρμανση και τον κλιματισμό τους. Γεγονός που αποδεικνύει ότι τα κτίρια αρχίζουν να ρυπαίνουν το περιβάλλον πολύ πριν αρχίσουμε να τα χρησιμοποιούμε και θα συνεχίσουν να το κάνουν ακόμα και όταν χρειαστεί να κατεδαφιστούν.

Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η πιο βιώσιμη κατασκευή δεν είναι απαραίτητα και η πιο ακριβή, όταν συγκρίνουμε ολόκληρο τον κύκλο ζωής ενός κτιρίου με το καθαρό κόστος κατασκευής. Και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος με τον οποίο η κατασκευή μπορεί να μειώσει τις επιπτώσεις της στο κλίμα είναι να κατασκευαστούν λιγότερα τετραγωνικά μέτρα. Ωστόσο, για να γίνει αυτό πρέπει οι επιχειρήσεις και οι εταιρείες ανάπτυξης ακινήτων να αλλάξουν νοοτροπία για τις ανακαινίσεις και τον τρόπο με τον οποίο τα υπάρχοντα και κενά κτίρια μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα επαναχρησιμοποίησης μεγάλου κτιρίου στην ελληνική πραγματικότητα, δεν είναι άλλο από τον Πύργο του Πειραιά. Όπως δήλωσε πρόσφατα η Διοίκηση της Dimand, ήταν περιβαλλοντικά και οικονομικά ασύμφορο να γκρεμιστεί και να ξαναχτιστεί από την αρχή ο Πύργος του Πειραιά.

Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα ότι η απόφαση να μην γκρεμιστεί έδωσε εξοικονόμηση 43 γιγαβατωρών ενέργειας, που αντιστοιχούν σε κατανάλωση 10.000 νοικοκυριών για ένα έτος. Επίσης, από πλευράς εκπομπών ρύπων έγινε εξοικονόμηση 23.100 τόνων, που είναι οι ρύποι που μπορεί να απορροφήσει μια δασική έκταση λίγο μικρότερη από τον Υμηττό. Αντιθέτως, εάν είχε γκρεμιστεί και κατασκευαστεί από την αρχή, θα είχε χρειαστεί να καταναλώσει ό,τι θα καταναλώσει τώρα ο Πύργος για τα επόμενα 16 χρόνια.

H επιλογή ωστόσο της κατεδάφισης ενός κτιρίου με στόχο την επαναχρησιμοποίηση των υλικών του, απαιτεί έναν έλεγχο, μια διαφορετική διαδικασία αποσυναρμολόγησης και τη χαρτογράφηση των αποθηκευμένων υλικών για τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησής τους.

Εξάλλου, σύμφωνα με έρευνες, τα προϊόντα που χρειάζονται για την κατασκευή ενός κτιρίου συγκαταλέγονται στα πιο απαιτητικά σε άνθρακα και ενέργεια στην αγορά της ΕΕ, με μέσο αποτύπωμα 250 εκατομμύρια τόνους άνθρακα κάθε χρόνο. Οι κατασκευές και οι οικοδομές ευθύνονται επίσης για περισσότερο από το 30% των συνολικών αποβλήτων που παράγονται ετησίως στην ΕΕ.

Για να μειωθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που προκαλούν οι κατασκευές κτιρίων, λόγω κυρίως των υλικών που χρησιμοποιούνται,  η ΕΕ έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει το ζήτημα αυτό με αναθεωρήσεις της Οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και του κανονισμού για τα προϊόντα κατασκευής.

Αναλυτικότερα,  η ΕΕ σχεδιάζει να επανεξετάσει τον τρόπο με τον οποίο η βιομηχανία προμηθεύεται και χρησιμοποιεί τα υλικά της. Πρέπει δηλαδή να επανεξεταστούν οι διαδρομές για τις πρωτογενείς πρώτες ύλες και να γίνει κατανοητό από τις κατασκευαστικές εταιρείες  ότι οι πρωτογενείς πόροι ισοδυναμούν με πεπερασμένους πόρους εμποτισμένους με κινδύνους.