Η πλαστική ρύπανση αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές προκλήσεις της εποχής μας. Παρά τις εντεινόμενες προσπάθειες για ανακύκλωση και υπεύθυνη απόρριψη, τα πλαστικά απόβλητα στους ωκεανούς συνεχίζουν να συσσωρεύονται, ενώ τα μικροπλαστικά εισέρχονται σταδιακά στην τροφική μας αλυσίδα, στο εμφιαλωμένο νερό και στον αέρα. Ωστόσο, πρόσφατες εξελίξεις φέρνουν έναν αέρα αισιοδοξίας, καθώς επιστήμονες έχουν αναπτύξει ένα νέο είδος βιοδιασπώμενου πλαστικού, το οποίο είναι ανθεκτικό, πλήρως ανακυκλώσιμο και δεν αφήνει πίσω του μικροπλαστικά.

Σύμφωνα με το techgear.gr, το καινοτόμο υλικό, γνωστό ως αλκύλιο SP2, δημιουργήθηκε από την ερευνητική ομάδα του RIKEN Center for Emergent Matter Science. Η κατασκευή του βασίζεται σε μονομερή που ενώνονται μέσω αναστρέψιμων γεφυρών άλατος. Σε αντίθεση με άλλα πλαστικά που χαρακτηρίζονται «βιοδιασπώμενα», αλλά δεν αποσυντίθενται σε αλμυρά περιβάλλοντα, το αλκύλιο SP2 διασπάται πλήρως μέσα σε λίγες ώρες όταν εκτεθεί στο θαλασσινό νερό. Όταν βρεθεί στο έδαφος, η διαδικασία αποσύνθεσης ολοκληρώνεται σε δέκα ημέρες, αφήνοντας θρεπτικά συστατικά όπως άζωτο και φώσφορο, τα οποία είναι ευεργετικά για το περιβάλλον. Παράλληλα, λόγω της απουσίας μικροπλαστικών, το υλικό δεν αφήνει καμία τοξική ουσία κατά τη διάσπασή του.

Αυτό που καθιστά το αλκύλιο SP2 μοναδικό είναι η συνδυασμένη ευελιξία και η φιλικότητά του προς το περιβάλλον. Παρόμοιο με τα παραδοσιακά θερμοπλαστικά, μπορεί να αναμορφωθεί σε θερμοκρασίες άνω των 120°C, επιτρέποντας τη χρήση του σε διάφορες εφαρμογές. Τα συστατικά του υλικού δεν είναι τοξικά και δεν εξαρτώνται από το αργό πετρέλαιο, καθιστώντας το μια πιο βιώσιμη εναλλακτική σε σχέση με τα συμβατικά πλαστικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι η σκληρότητα του υλικού μπορεί να προσαρμοστεί, ανάλογα με τις ανάγκες, μέσω της τροποποίησης της χημικής του δομής.

Επιπλέον, το νέο αυτό πλαστικό καταπολεμά ένα σημαντικό πρόβλημα που συνδέεται με τα συμβατικά υλικά: την παραγωγή μικροπλαστικών. Μέχρι στιγμής, οι δοκιμές έχουν αποδείξει ότι το αλκύλιο SP2 μπορεί να ανακυκλωθεί αποτελεσματικά, καθώς πάνω από το 80% των συστατικών του ανακτώνται μέσα από απλές διαδικασίες που περιλαμβάνουν τη χρήση αλκοόλης και θαλασσινού νερού. Αυτή η δυνατότητα ανακύκλωσης αυξάνει τις πιθανότητες ευρείας εφαρμογής του υλικού, ειδικά σε τομείς που απαιτούν επαναχρησιμοποίηση και περιβαλλοντική υπευθυνότητα.

Ποια είναι τα εμπόδια στην παραγωγή του νέου πλαστικού

Παρά τα εντυπωσιακά χαρακτηριστικά του, το υλικό δεν στερείται προκλήσεων, με ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια που αντιμετωπίζει να είναι το κόστος παραγωγής. Η δυνατότητα του αλκυλίου SP2 να ανταγωνιστεί τα συμβατικά πλαστικά εξαρτάται από το αν μπορεί να διατεθεί στην αγορά σε προσιτή τιμή. Παράλληλα, παραμένουν ανοιχτά ερωτήματα για την καταλληλότητά του σε συγκεκριμένες εφαρμογές, όπως ο αλιευτικός εξοπλισμός, ο οποίος αποτελεί σημαντική πηγή πλαστικής ρύπανσης στους ωκεανούς. Ένα υλικό που έχει σχεδιαστεί για να διασπάται σε θαλασσινό νερό μπορεί να μην είναι η ιδανική επιλογή για τη βιομηχανία αυτή, καθώς ο εξοπλισμός πρέπει να είναι ανθεκτικός στις συνθήκες του ωκεανού.

Διαβάστε ακόμη