Χωρίς αμφιβολία, οι αλλαγές σε παγκόσμιο επίπεδο στον ενεργειακό τομέα θα επηρεάσουν τις πολιτικές στην Ευρώπη. Μια πρώτη «γεύση» πήραμε με την Ουκρανία. Η μάχη για τις ορυκτές πρώτες ύλες είναι μπροστά μας. Ας πάρουμε ως παράδειγμα τα φωτοβολταϊκά που χρειάζονται τον χαλκό για τις καλωδιώσεις. Επίσης, ο χαλκός χρειάζεται για τις τουρμπίνες των αιολικών έργων. Σύμφωνα με υπολογισμούς της Παγκόσμιας Τράπεζας, θα απαιτηθούν 300% περισσότερες ορυκτές πρώτες ύλες μόνο για τις ανεμογεννήτριες. Η Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα η βιομηχανία της εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τρίτες χώρες σε σχέση με τις ορυκτές πρώτες ύλες. Πολλά από τα παραπάνω πραγματεύεται το βιβλίο του κ. Πέτρου Τζεφέρη, «Εξορύσσοντας ένα πράσινο μέλλον», μέσα από 245 σελίδες, με αρκετές πληροφορίες για τις στρατηγικές και κρίσιμες πρώτες ύλες.
Πόσοι άραγε γνωρίζουν για την ιστορία του Κονγκό και το ορυκτό κολτάν, το οποίο χρησιμεύει για την κατασκευή μικροσκοπικών καλωδίων. Πόσοι ακόμα ξέρουν για τη Ρουάντα, τη Σιέρρα Λεόνε, με τον κατάλογο των χωρών να είναι μεγάλος. Η Κίνα έχει επιλέξει να αναπτύξει τη μαζική παραγωγή σπάνιων γαιών. Σήμερα τα ορυκτά έρχονται στο προσκήνιο λόγω της ενεργειακής μετάβασης και κυρίως λόγω της ανάγκης για αποθήκευση ενέργειας. Ο συγγραφέας, Πέτρος Τζεφέρης, στο βιβλίο του τονίζει πως θα πρέπει να γίνει σαφές στον κόσμο, ότι για να επιτευχθούν οι κλιματικοί στόχοι χρειαζόμαστε περισσότερα ορυκτά.
Αν θέλει κάποιος να ρίξει μια ματιά σε περιοχές όπου παίρνει σάρκα και οστά η τεχνολογική επανάσταση στη σημερινή εποχή θα πρέπει να μάθει για το Baotou, τη μεγαλύτερη βιομηχανική πόλη στην Εσωτερική Μογγολία. Παράλληλα, θα πρέπει να ανατρέξει σε σταθμούς της εξορυκτικής ιστορίας, βλέποντας το Bingham Canyon. Μπορεί όμως να μην πάει και τόσο μακριά, αλλά να περιηγηθεί στη Μήλο, με την πλούσια μεταλλευτική κληρονομιά και τα ορυχεία Θείου.
Σε όλους τους σταθμούς της οικονομικής ιστορίας παρατηρούμε ότι τα ορυκτά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο και η θέση τους στο μέλλον θα είναι ξεχωριστή. Παρόλα αυτά, όμως, αρκετός κόσμος «ξορκίζει» τις εξορύξεις, ενώ γνωρίζει τη σημασία που έχουν στην καθημερινή ζωή, όπως επισημαίνει ο συγγραφέας. Για παράδειγμα αρέσουν τα σύγχρονα προϊόντα, όπως τα κοσμήματα, αρκεί η παραγωγή τους να γίνεται μακριά από το σπίτι μας… Όχι στην αυλή μας…
Βέβαια, παρά την τεχνολογική ανάπτυξη οι κοινωνικές ανισότητες διευρύνονται και οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται με γρήγορους ρυθμούς, με το ερώτημα της βιωσιμότητας να πλανάται πάνω από το σύγχρονο κόσμο. Το ερώτημα επομένως είναι κατά πόσο οι καρποί της οικονομικής ανάπτυξης θα διανέμονται με δίκαιο τρόπο, οικονομικά αποτελεσματικό, χωρίς την κατασπατάληση πόρων και τέλος εάν θα προστατεύεται το περιβάλλον.
Διαβάστε ακόμη
