Οι ολοένα αυξανόμενες ελλείψεις που παρατηρούνται σε εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό στον εξορυκτικό κλάδο αλλά και γενικότερα στην ελληνική οικονομία, βρέθηκαν στο επίκεντρο της εκδήλωσης που διοργάνωσε την Τρίτη ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), με τίτλο «Προετοιμάζοντας το μέλλον».
Στην εκδήλωση μίλησαν ο πρόεδρος του ΣΜΕ, Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου, ο πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ και πρόεδρος του ομίλου Τιτάν, Δημήτρης Παπαλεξόπουλος και η υφυπουργός Παιδείας, Ιωάννα Λυτρίβη. Πέρα από το οξύ -και διαχρονικό- ζήτημα της σύνδεσης της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας, αναδείχθηκε η ανάγκη να αναλάβουν οι επιχειρήσεις περισσότερες πρωτοβουλίες για τη μετεκπαίδευση των εργαζομένων, καθώς οι εγχώριες επιδόσεις είναι σημαντικό χαμηλότερες έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Το ζήτημα του εργατικού δυναμικό δεν είναι μόνο ποιοτικό, αλλά πλέον και ποσοτικό. Ο κ. Γιαζιτζόγλου αναφέρθηκε σε ένα συγκεκριμένο πρόβλημα που απασχολεί τον εξορυκτικό κλάδο, την έλλειψη χειριστών μηχανημάτων έργου. «Έχουμε σαφώς συγκεκριμένες ανάγκες, ένα σαφώς συγκεκριμένο πρόβλημα που ακούει στο όνομα χειριστές, το οποίο έχει να κάνει με το ότι δεν υπάρχει syllabus εκπαιδευτικό, μα μια διαδικασία μαθητείας», είπε.
Σχολή χειριστών στην Κοζάνη
Ο κ. Γιαζιτζόγλου διατύπωσε την πρόταση για την ίδρυση μιας Σχολής Χειριστών στην ευρύτερη λιγνιτική περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, στην Κοζάνη. «Θα θέλαμε μια Σχολή Χειριστών που θα την ιδρύσει κάποιος μαζί με τον ΣΜΕ- Ο ΣΜΕ θα βάλει το κομμάτι που του αναλογεί, για να κάνουμε κάπου μια σχολή χειριστών- χρειαζόμαστε μια βοήθεια στο θεσμικό πλαίσιο» είπε ο κ. Γιαζιτζόγλου, προσθέτοντας πως στη Δυτική Μακεδονία υπάρχουν υποδομές -κτίρια, χώροι όπου σκαπτικά μηχανήματα λειτουργούσαν μέχρι πρόσφατα- που θα εγκαταλειφθούν.
«Μήπως θα ήταν μια καλή ιδέα να φτιάξουμε εκεί μια σχολή χειριστών μηχανημάτων έργου, στην Κοζάνη;» αναρωτήθηκε ο πρόεδρος του ΣΜΕ, με την υφυπουργό Παιδείας να εμφανίζεται πρόθυμη να στηρίξει αυτή την πρόταση, επισημαίνοντας ότι «υπάρχει και ένα Ταμείο, το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση».
Ο κ. Γιαζιτζόγλου σημείωσε επίσης ότι χρειάζεται η ανάπτυξη του κατάλληλου θεσμικού πλαισίου, ενώ συμπλήρωσε ότι διαπιστώνει και την έλλειψη γενικής παιδείας. Ο πρόεδρος του ΣΜΕ εξέφρασε την άποψη ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας θα εξαφανίσει τις θέσεις εργασίας χαμηλής εξειδίκευσης, ενώ στον αντίποδα, θα αυξήσει σημαντικά τις θέσεις υψηλής εξειδίκευσης.
«Ήδη στον κλάδο μας αλλά και ευρύτερα στην πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγή οι φωνές πληθαίνουν για ελλείψεις στελεχών στο μέσο επίπεδο, τα οποία χρειάζονται υψηλού επιπέδου μη ακαδημαϊκή εκπαίδευση τόσο θεωρητική όσο και πρακτική. Ιδού λοιπόν στίβος δόξης λαμπρός για μια χώρα σαν την Ελλάδα, να κινηθεί γρήγορα, να δημιουργήσει προϋποθέσεις για την παραγωγή αυτού του απαραιτήτου στο κοντινό μέλλον ανθρώπινου δυναμικού», υπογράμμισε.
Η προϊούσα «Αυγουστοποίηση» της ελληνικής οικονομίας
Από την πλευρά του, ο κ. Παπαλεξόπουλος έδωσε έμφαση στις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουν οι επιχειρήσεις στο θέμα της εκπαίδευσης του εργατικού δυναμικού, καθώς, όπως είπε, «δεν μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα και πολλά από το κράτος». Ο πρόεδρος του ΣΕΒ τόνισε ενώ μέχρι σήμερα η δημόσια συζήτηση περιστρεφόταν γύρω από τις δεξιότητες, τώρα πλέον «μιλάμε για έλλειψη χεριών», φαινόμενο που περιέγραψε εύγλωττα ως την «προϊούσα Αυγουστοποίηση της ελληνικής οικονομίας» (σ.σ. μια φράση που περιγράφει και άλλες παθογένειες της ελληνικής οικονομίας).
Ο κ. Παπαλεξόπουλος ανέφερε ότι η χώρα μας εισέρχεται σε μία φάση «όπου θα έχουμε λιγότερα εργατικά χέρια» και πρόσθεσε ότι «πρέπει να δούμε πως θα κρατήσουμε κοντά μας εκπαιδευμένους ανθρώπους». Ο πρόεδρος του ΣΕΒ μίλησε ακόμα για τις πρωτοβουλίες που πρέπει να αναλάβουν οι ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες «εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και μετεκπαιδεύουν τους ανθρώπους τους πολύ λιγότερο από ό,τι στις περισσότερες συγκρίσιμες χώρες της ΕΕ. Τα νούμερα που μαζεύουμε στον ΣΕΒ είναι ότι μετεκπαίδευση κάνει πραγματικά 20% των ελληνικών επιχειρήσεων όταν στην Ευρώπη ο αντίστοιχος μέσος όρος είναι 60%».
Τέλος, ως ένα πρακτικό μέτρο άμεσης εφαρμογής, ο κ. Παπαλεξόπουλος πρότεινε την επαναφορά της πρακτικής άσκησης (διάρκειας 3-6 μηνών) από τους σπουδαστές διάφορων Σχολών στις επιχειρήσεις.
Διαβάστε ακόμη