Τις παραδοξότητες της ευρωπαϊκής πολιτικής απέναντι στην εξορυκτική βιομηχανία και τα αδιέξοδα που αυτή έχει προκαλέσει, περιγράφει σε άρθρο του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ), Κωνσταντίνος Γιαζιτζόγλου.

Στο άρθρο, που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του ΣΜΕ, ο κ. Γιαζιτζόγλου επισημαίνει ότι τα 30 τελευταία έτη, ενώ βελτιώθηκε ραγδαία το βιοτικό επίπεδο στην Ευρώπη και αυξήθηκε η κατανάλωση αγαθών, τόσο η πρωτογενής όσο και η δευτερογενής παραγωγή υποχώρησαν. Η παραγωγή ορυκτών πρώτων υλών μειώθηκε κατά 35%.καθώς στη Δύση τα κοστολόγια των συντελεστών της παραγωγής γινόταν όλο και πιο ακριβά, το κανονιστικό πλαίσιο πιο στριφνό και παράλληλα ήταν αυξημένη η δυσανεξία στην όχληση από ορισμένες δραστηριότητες.

Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του ΣΜΕ, η εξάρτηση της ευρωπαϊκής οικονομίας από εισαγόμενα αγαθά, ακόμα και αν ποσοτικά δεν είναι δραματική, ποιοτικά ίσως να είναι. Στην πρόσφατη αιτιολογική έκθεση για τον κανονισμό των Κρίσιμων Πρώτων Υλών, η ΕΕ συνομολογεί ότι σήμερα πλέον αδυνατεί να υποκαταστήσει τις εισαγωγές. Ακόμα όμως και αν μπορούσε κανείς- με ένα μαγικό ραβδί- να επαναπατρίσει όλη αυτή την παραγωγική δραστηριότητα, η επίπτωση στην οικονομία από την -σημαντική – αύξηση του κόστους θα ήταν καταλυτική, σημειώνει ο κ. Γιαζιτζόγλου.

Την ώρα που η ανάγκη για πρώτες ύλες αυξάνεται, η Ευρώπη κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, επισημαίνει ο πρόεδρος του ΣΜΕ, καθώς, όπως λέει, το αδειοδοτικό πλαίσιο είναι «τόσο διαστροφικά πολύπλοκο», ώστε ανάγκασε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να υιοθετήσει Κανονισμό για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, ενώ η ανταγωνιστικότητα της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής φυσικών αγαθών επί ευρωπαϊκού εδάφους βυθίζεται καθημερινά

Αναφερόμενος στην Ελλάδα, ο κ. Γιαζιτζόγλου σημειώνει ότι η χώρα μας είναι ευνοημένη από τη φύση και το υπέδαφος, υπογραμμίζοντας ότι «έχουμε αρκετά αξιόλογα κοιτάσματα που θα μπορούσαν να καλύψουν τρέχουσες ανάγκες». Παράλληλα, οι εξορυκτικές επιχειρήσεις διαθέτουν έμπειρο προσωπικό και τεχνογνωσία, ενώ το κανονιστικό και ελεγκτικό πλαίσιο εγγυάται την χρήση των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών.

Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΣΜΕ καταλήγει ότι τίποτα δεν θα συμβεί αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας, καθώς, όπως λέει χαρακτηριστικά, «ήρθε η ώρα να πούμε με παρρησία στους πολίτες ότι δεν θα γίνει ποτέ ομελέτα αν δεν σπάσουν αυγά».