Σε υψηλό άνω των τριών μηνών ανήλθαν οι τιμές του πετρελαίου την περασμένη εβδομάδα, εν αναμονή της απόφασης των χωρών του ΟΠΕΚ να παρατείνουν τις περικοπές στην παραγωγή έως το τέλος Ιουνίου. Παραμένουν, ωστόσο, πολύ χαμηλότερα από το επίπεδο των 96 δολαρίων, στο οποίο βρέθηκαν στα τέλη Σεπτεμβρίου, ενώ οι ειδικοί της αγοράς των εμπορευμάτων εκτιμούν ότι είναι πιθανότερο οι τιμές του μαύρου χρυσού να κινηθούν πτωτικά μέσα στο 2024, παρά ανοδικά.
Με βάση τις προβλέψεις, η τιμή του Brent πολύ δύσκολα θα κινηθεί ξανά έντονα ανοδικά για να πλησιάσει στο επίπεδο των 100 δολαρίων, εκτός και αν κλιμακωθεί η ένταση στη Μέση Ανατολή και επεκταθεί ο πόλεμος στο Ιράν. Υπό τις παρούσες συνθήκες, οι τιμές του πετρελαίου θα κυμανθούν πέριξ των 80 δολαρίων καθ’ όλη τη διάρκεια του τρέχοντος έτους. Τελευταία οι επενδυτές έχουν γίνει λιγότερο απαισιόδοξοι για τις προοπτικές του πετρελαίου, καθώς οι παραγωγοί σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ μειώνουν τις εξορύξεις, παράλληλα με τις περικοπές του ΟΠΕΚ.
Οι γεωπολιτικές αναταραχές, οι συνθήκες που επικρατούν στην παγκόσμια οικονομία και οι αποφάσεις των βασικών πετρελαιοπαραγωγών χωρών είναι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τις τιμές του πετρελαίου. Για παράδειγμα, οι μειώσεις στην παραγωγή, που έχουν ξεκινήσει από τη Σαουδική Αραβία τον περασμένο Ιούλιο και συνεχίζονται και από τις υπόλοιπες χώρες του ΟΠΕΚ+, υποδεικνύουν ότι οι Σαουδάραβες, ως de facto ηγέτες του οργανισμού, προτιμούν να διαμορφώνουν συνθήκες σφιχτής αγοράς που ευνοούν την άνοδο των τιμών.
Παράλληλα, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε φάση επιβράδυνσης. Παρά την ανθεκτικότητα που εμφανίζει η αμερικανική οικονομία, στην Ευρώπη παρατηρείται οικονομική στασιμότητα, ενώ οι κεντρικές τράπεζες θα καθυστερήσουν να προχωρήσουν σε μειώσεις επιτοκίων, κάτι που συντηρεί το χρήμα ακριβό. Για τους περισσότερους αναλυτές ο μεγαλύτερος «άγνωστος Χ» για το 2024 είναι η ζήτηση που προέρχεται από την Κίνα, γιατί η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου ανακάμπτει, αλλά με αρκετά προβλήματα.
Η Eurasia Group πιστεύει ότι η Κίνα είναι απίθανο να επιστρέψει στο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης που στηρίζεται υπερβολικά στην κατανάλωση πετρελαίου, γιατί οι κλάδοι των κατασκευών και του αυτοκινήτου πελαγοδρομούν. Αν επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη της Eurasia που θέλει τη ζήτηση πετρελαίου από την Κίνα να περιορίζεται κατά 50% φέτος, σε σύγκριση με τα προ πανδημίας επίπεδα, τότε είναι πολύ δύσκολο να κινηθούν ανοδικά οι τιμές του Brent και του αργού WTI. Όπως προβλέπει η Goldman Sachs, η αύξηση της ζήτησης για πετρέλαιο παγκοσμίως θα είναι υποτονική φέτος και σχεδόν στο 1,5 εκατ. βαρέλια την ημέρα ή περίπου 1,5% της παγκόσμιας ζήτησης.
Την περασμένη Κυριακή οι χώρες-μέλη του ΟΠΕΚ, ανακοίνωσαν ότι θα παρατείνουν τις περικοπές στην παραγωγή έως τον ερχόμενο Ιούνιο, με τη Σαουδική Αραβία να χαρακτηρίζει την κίνηση «προληπτική». Η Σαουδική Αραβία θα συνεχίσει να πρωτοστατεί στις μειώσεις της παραγωγής με 1 εκατ. βαρέλια την ημέρα, με τη Ρωσία να υπόσχεται ότι θα εστιάσει περισσότερο στις περικοπές της παραγωγής αντί για τις εξαγωγές. Οι Σαουδάραβες επίσης ανέφεραν ότι το 1 εκατ. βαρέλια που άρχισαν να μειώνονται τον περασμένο Ιούλιο θα επιστρέψουν στις αγορές σε χρόνο που θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες.
Σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, η παραγωγή του ΟΠΕΚ αυξήθηκε κατά 0,1 εκατ. βαρέλια την ημέρα και σε μηνιαία βάση σύγκρισης στα 26,7 εκατ. βαρέλια την ημέρα τον Φεβρουάριο. Η Λιβύη πρωτοστάτησε στην αύξηση της παραγωγής με +11,2% σε επίπεδο μήνα, καθώς επαναλειτούργησαν οι εγκαταστάσεις εξόρυξης στη Σαχάρα, που ήταν κλειστές λόγω απεργιών. Ακολούθησε η Νιγηρία, την ώρα που Ιράκ και ΗΑΕ παρήγαγαν αθροιστικά περίπου 400 χιλ. βαρέλια την ημέρα πάνω από τα συμφωνημένα όρια παραγωγής τον Φεβρουάριο.
Συμπερασματικά, οι προοπτικές των τιμών του πετρελαίου δεν είναι ενθαρρυντικές, με τις χώρες του ΟΠΕΚ να παίζουν τα δικά τους παιχνίδια απέναντι στις ΗΠΑ, που είναι σήμερα η χώρα με τη μεγαλύτερη παραγωγή πετρελαίου στον κόσμο. Η Ρωσία διαδραματίζει ξεχωριστό ρόλο ως σύμμαχος του ΟΠΕΚ, όμως για φέτος ο μοναδικός παράγοντας που δείχνει ικανός να εκτινάξει τις τιμές είναι μία μεγάλη γεωπολιτική κρίση.
