Οι πεταλούδες – τα πανέμορφα έντομα που διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην επικονίαση και την υγεία των οικοσυστημάτων – έχει μειωθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά περισσότερο από το ένα πέμπτο αυτόν τον αιώνα, σύμφωνα με έρευνα που καλύπτει εκατοντάδες είδη, από την κόκκινη πεταλούδα του ναυάρχου μέχρι τη λευκή πεταλούδα του λάχανου.

Δεδομένα από περίπου 76.000 έρευνες πεταλούδων που διεξήχθησαν από διάφορες ομάδες και κατέγραψαν εκατομμύρια από τα έντομα που αντιπροσωπεύουν 554 είδη έδειξαν ότι ο αριθμός τους μειώθηκε κατά 22% από το 2000 έως το 2020 στις όμορες Ηνωμένες Πολιτείες, δήλωσαν οι ερευνητές. Οι επιστήμονες απέδωσαν τη μείωση σε παράγοντες όπως η απώλεια ενδιαιτημάτων, η χρήση φυτοφαρμάκων και η κλιματική αλλαγή, αναφέρει το Reuters.

Η μείωση του πληθυσμού ήταν μεγαλύτερη στη νοτιοδυτική περιοχή που καλύπτει την Αριζόνα, το Νέο Μεξικό, την Οκλαχόμα και το Τέξας.
Μεταξύ των 342 ειδών πεταλούδας που καταγράφηκαν στη μελέτη και είχαν επαρκή στοιχεία για την ανάλυση των αριθμητικών τους τάσεων, 114 από αυτά – περίπου το ένα τρίτο του συνόλου – υπέστησαν απώλειες, εκ των οποίων 107 μειώθηκαν περισσότερο από 50% και 22 περισσότερο από 90%. Ο αριθμός τεσσάρων πεταλούδων – της λευκής της Φλόριντα, της χάλκινης του Ερμή, της πορτοκαλί με ουρά και του σάτυρου του Μίτσελ – μειώθηκε κατακόρυφα κατά περισσότερο από 99%.

Μεταξύ ορισμένων κοινών ειδών, ο κόκκινος ναύαρχος μειώθηκε κατά 58%, το λευκό λάχανο μειώθηκε κατά 50% και η αμερικάνικη κυρία κατά 44%. «Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης είναι αρκετά καταθλιπτικά. Όμως οι πεταλούδες έχουν την ικανότητα να ανακάμψουν αν μπορέσουμε να βελτιώσουμε τα πράγματα γι’ αυτές», δήλωσε ο οικολόγος Κόλιν Έντουαρντς, πρώην του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και τώρα του Τμήματος Αλιείας και Άγριας Ζωής της Πολιτείας της Ουάσινγκτον, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη στο περιοδικό Science.

«Οι πεταλούδες έχουν γρήγορους κύκλους ζωής – τουλάχιστον μία γενιά ανά έτος, συχνά δύο ή τρεις. Και κάθε μία από αυτές τις γενιές γεννά έναν τόνο αυγά. Αυτό σημαίνει ότι αν κάνουμε τον κόσμο ένα πιο φιλόξενο μέρος για τις πεταλούδες, τα είδη πεταλούδων έχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν πολύ γρήγορα και να επωφεληθούν από όλες τις προσπάθειές μας», πρόσθεσε ο Έντουαρντς.

Η μελέτη περιελάμβανε πεταλούδες μονάρχη. Αλλά επειδή τα πιο σαφή στοιχεία για την αριθμητική τους μείωση προέρχονται από τους τόπους διαχείμασης στο Μεξικό και οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μόνο δεδομένα παρακολούθησης στις ΗΠΑ, η μελέτη δεν εντόπισε μια σαφή τάση για αυτές τις πεταλούδες.
«Έχουμε χάσει μία στις πέντε πεταλούδες μέσα σε μόλις 20 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι αν βγαίνατε να παρακολουθήσετε πεταλούδες το 2000 και βλέπατε 100 πεταλούδες, το 2020 θα βλέπατε μόνο 80. Αυτή είναι μια τρομακτική απώλεια σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα», δήλωσε η βιολόγος διατήρησης και συν-συγγραφέας της μελέτης Eliza Grames του Πανεπιστημίου Binghamton της Νέας Υόρκης.

Οι λόγοι που απειλούνται οι πεταλούδες

«Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί στρεσογόνοι παράγοντες που επηρεάζουν τους πληθυσμούς των πεταλούδων και είναι δύσκολο να εντοπίσουμε μόνο έναν. Στα νοτιοανατολικά, για παράδειγμα, η ξηρασία είναι πιθανότατα μια μεγάλη απειλή. Στις μεσοδυτικές πολιτείες, τα εντομοκτόνα είναι ο νούμερο ένα παράγοντας απώλειας της βιοποικιλότητας των πεταλούδων. Σε άλλες περιοχές, η ιστορία δεν είναι τόσο ξεκάθαρη, και είναι πιθανόν ένας συνδυασμός ανθρωπογενών παραγόντων πίεσης που οδηγεί στις δραστικές μειώσεις που βλέπουμε», δήλωσε η Grames.

Ενώ δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τις παγκόσμιες τάσεις των πληθυσμών πεταλούδων, μελέτες σε ορισμένες άλλες χώρες έχουν καταγράψει μειώσεις με τον ίδιο περίπου ρυθμό με τα δεδομένα των ΗΠΑ.

Οι πεταλούδες είναι τα πιο συστηματικά παρακολουθούμενα έντομα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι ερευνητές υπολόγισαν ότι υπάρχουν 650 είδη πεταλούδων των οποίων η περιοχή εξάπλωσης τέμνει τις όμορες Ηνωμένες Πολιτείες, με τουλάχιστον κάποια δεδομένα παρακολούθησης για 554 από αυτά.

Η μείωση των πεταλούδων, οι οποίες κατοικούν στη Γη για περισσότερα από 100 εκατομμύρια χρόνια, αποτελεί ένα κομμάτι της συνεχιζόμενης παγκόσμιας μείωσης της βιοποικιλότητας, με τις απώλειες μεταξύ των εντόμων να είναι ιδιαίτερα ανησυχητικές, δεδομένου του κρίσιμου ρόλου τους σε πολλές οικολογικές διαδικασίες.

Διαβάστε ακόμη