Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαβάης πραγματοποίησαν μια συναρπαστική ανακάλυψη στον αγώνα κατά της πλαστικής ρύπανσης, εκπαιδεύοντας θαλάσσιους μύκητες να αποικοδομούν την πολυουρεθάνη, ένα κοινό πλαστικό που βρίσκεται σε πολλά βιομηχανικά και ιατρικά προϊόντα. Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει το κλειδί για μια πολλά υποσχόμενη μέθοδο μείωσης των τεράστιων ποσοτήτων πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς μας.
Η πλαστική ρύπανση έχει γίνει μια από τις πιο πιεστικές περιβαλλοντικές προκλήσεις, με εκατομμύρια πλαστικά σωματίδια να εισέρχονται καθημερινά στους ωκεανούς, σχηματίζοντας τεράστια σκουπίδια όπως το Great Pacific Garbage Patch. Αυτά τα πλαστικά διασπώνται σε επιβλαβή μικροπλαστικά, τα οποία συσσωρεύονται στη θαλάσσια ζωή, εγκυμονώντας κινδύνους για τα οικοσυστήματα και την ανθρώπινη υγεία. Παρά τη σοβαρότητα του προβλήματος, είναι ευρέως γνωστό ότι τα πλαστικά είναι δύσκολο να διασπαστούν, και σε αυτό το σημείο μπαίνει στο παιχνίδι το έργο της ερευνητικής ομάδας της Χαβάης.
Με επικεφαλής την προπτυχιακή φοιτήτρια θαλάσσιας βιολογίας Ronja Steinbach, η ομάδα επικεντρώθηκε σε θαλάσσιους μύκητες που βρέθηκαν γύρω από το νησί O’ahu, σύμφωνα με όσα γράφει το euronews. Ξεκίνησαν απομονώνοντας μύκητες από άμμο, φύκια, κοράλλια και σφουγγάρια σε παράκτια περιβάλλοντα, με στόχο να ελέγξουν την ικανότητά τους να διασπούν το πλαστικό. Είναι αξιοσημείωτο ότι πάνω από το 60% των μυκήτων βρέθηκε να έχουν την ικανότητα να τρώνε πλαστικό και να το μετατρέπουν σε μυκητιακή ύλη. Στη συνέχεια, οι ερευνητές προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα, πειραματιζόμενοι με τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους μύκητες, εκπαιδεύοντάς τους να καταναλώνουν πιο αποτελεσματικά την πολυουρεθάνη. Σε διάστημα μόλις τριών μηνών, ο ρυθμός διατροφής των μυκήτων αυξήθηκε έως και 15%, αναδεικνύοντας την ικανότητά τους να προσαρμόζονται γρήγορα.
Αν και πρόκειται για μια πολλά υποσχόμενη εξέλιξη, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αποτελεί μόνο ένα κομμάτι της λύσης. Η δρ Antaya March, ειδική σε θέματα πολιτικής για τα πλαστικά, τόνισε ότι η μείωση της παραγωγής πλαστικού είναι εξίσου σημαντική με την εξεύρεση τρόπων για την αποικοδόμησή του. Τόνισε την ανάγκη για παγκόσμια νομοθεσία για τη μείωση του όγκου του παραγόμενου πλαστικού, η οποία θα αποτρέψει την περαιτέρω κλιμάκωση του προβλήματος. Οι οργανώσεις προστασίας της φύσης προειδοποιούν επίσης ότι, ενώ οι θαλάσσιοι μύκητες μπορεί να είναι μια καινοτόμος λύση, η αποτροπή της εισόδου του πλαστικού στον ωκεανό εξ αρχής είναι πολύ πιο αποτελεσματική.
Παρόλα αυτά, η ερευνητική ομάδα παραμένει αισιόδοξη ότι οι θαλάσσιοι μύκητες θα μπορούσαν να αποτελέσουν μέρος μιας ευρύτερης λύσης για την αντιμετώπιση της ρύπανσης από τα πλαστικά. Συνεχίζουν να μελετούν αυτούς τους οργανισμούς σε μοριακό επίπεδο για να αποκαλύψουν περισσότερα σχετικά με τις ικανότητές τους να αποικοδομούν το πλαστικό. Εάν επιτύχει, η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να προσφέρει μια φυσική, βιώσιμη μέθοδο για τον καθαρισμό των πλαστικών αποβλήτων από τις παραλίες και τις θάλασσές μας.
Διαβάστε ακόμη
