Οι αγρότες στη Βόρεια Ελλάδα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια ανησυχία το τελευταίο διάστημα. Ο φόβος τους είναι ότι η παροχή νερού από τη Βουλγαρία, που επί δεκαετίες τροφοδοτεί τις καλλιέργειες της οικογένειάς του, μπορεί να διακοπεί το καλοκαίρι. Όπως αναφέρει δημοσίευμα του Reuters, από το 1964, το νερό που προέρχεται από τα βουνά της Βουλγαρίας καταλήγει μέσω του ποταμού Άρδα σε 50.000 στρέμματα της πεδιάδας του Έβρου στην Ελλάδα, χάρη σε μια συμφωνία αποζημιώσεων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, η συμφωνία αυτή έληξε τον περασμένο Ιούλιο και δεν είναι βέβαιο αν θα ανανεωθεί, καθώς η Βουλγαρία εξετάζει τις δικές της ανάγκες σε νερό.
Η κατάσταση δείχνει πόσο πολύτιμο αλλά και αβέβαιο έχει γίνει το νερό στη νότια Ευρώπη, όπου η κλιματική αλλαγή έχει αυξήσει τις θερμοκρασίες και έχει μειώσει τις βροχοπτώσεις. Το 2023, η Ελλάδα κατέγραψε τους πιο ζεστούς χειμώνες και καλοκαίρια στην ιστορία της. «Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς νερό», δηλώνει ο 32χρονος Μαρινόγλου, εξηγώντας ότι τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι αγρότες έχουν επενδύσει σημαντικά χρήματα σε εξοπλισμό και καλλιεργήσιμη γη, η οποία εξαρτάται από την παροχή νερού.
Γιατί έχουν καθυστερήσει οι διαπραγματεύσεις με τη Βουλγαρία
Αγρότες από την περιοχή απέκλεισαν την πόλη των Καστανέων, διαμαρτυρόμενοι ότι η κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει αρκετά γρήγορα για να εξασφαλίσει μια νέα συμφωνία. Σύμφωνα με το ελληνικό υπουργείο Ενέργειας και Περιβάλλοντος, οι διαπραγματεύσεις έχουν καθυστερήσει λόγω της πολιτικής αστάθειας στη Βουλγαρία, η οποία είχε διαδοχικές προσωρινές κυβερνήσεις. Το βουλγαρικό υπουργείο Γεωργίας, όταν ρωτήθηκε για το θέμα, τόνισε ότι προτεραιότητα της χώρας είναι η κάλυψη των εσωτερικών αναγκών της σε νερό και στη συνέχεια η εξυπηρέτηση των γειτονικών χωρών. Παράλληλα, το υπουργείο Ενέργειας της Βουλγαρίας έχει συστήσει μια ομάδα εργασίας για να εξετάσει την κατάσταση.
Με βάση την προηγούμενη συμφωνία, η Βουλγαρία απελευθέρωνε ετησίως 186 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού από υδροηλεκτρικά φράγματα προς τον Έβρο, μια περιοχή που δεν διαθέτει δικά της φράγματα ή ταμιευτήρες. Το νερό παρεχόταν από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο, δηλαδή τους κρίσιμους μήνες για τις καλλιέργειες. Αν και η συμφωνία έληξε τον Ιούλιο, Ελλάδα και Βουλγαρία υπέγραψαν μια προσωρινή συμφωνία της τελευταίας στιγμής, εξασφαλίζοντας την παροχή νερού μέχρι τον Σεπτέμβριο, χωρίς όμως να αποκαλυφθούν οι όροι της. Η ελληνική κυβέρνηση σκοπεύει να ξεκινήσει νέο γύρο διαπραγματεύσεων τον επόμενο μήνα, τώρα που στη Βουλγαρία έχει σχηματιστεί νέα κυβέρνηση. Ωστόσο, δεν είναι βέβαιο αν μπορεί να επιτευχθεί νέα συμφωνία έως την 1η Μαΐου. «Κανείς δεν ξέρει πόσο κοντά ή μακριά βρισκόμαστε από μια συμφωνία», δήλωσε ο Πέτρος Βαρελίδης, γενικός γραμματέας υδάτινων πόρων του ελληνικού υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος.
Στον αποκλεισμό στις Καστανιές, πάνω από 100 τρακτέρ παρατάχθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Η αβεβαιότητα για την παροχή νερού είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες, μαζί με το υψηλό κόστος ενέργειας και παραγωγής. «Αν δεν υπάρξει μια μακροπρόθεσμη συμφωνία, αυτό για εμάς σημαίνει καταστροφή», λέει ο 59χρονος αγρότης Νίκος Πόπτσογλου, του οποίου οι καλλιέργειες εξαρτώνται από το νερό της Βουλγαρίας. Ακόμη και πριν τη λήξη της συμφωνίας, οι αποδόσεις στις καλλιέργειές του είχαν μειωθεί κατά 30-40% λόγω της ξηρασίας.
Ο Δημήτρης Δρακουδής, πρόεδρος μιας τοπικής ένωσης αγροτών, εξηγεί ότι το νερό από τη Βουλγαρία είναι η μοναδική διαθέσιμη πηγή για τους αγρότες της περιοχής, καθώς ένας ταμιευτήρας που υπάρχει παρουσιάζει διαρροές και δεν μπορεί να συγκρατήσει νερό. «Το πρόβλημα είναι ότι εδώ και 60 χρόνια δεν έχει γίνει τίποτα: ούτε έργα υποδομής, ούτε συντήρηση», τονίζει ο Δρακουδής.
Διαβάστε ακόμη
