Καθώς η κλιματική αλλαγή και οι επιπτώσεις της είναι πλέον πραγματικότητα και όχι μια μακρινή απειλή, οι αστικές περιοχές γίνονται ολοένα και πιο μολυσμένες και υπερπλήρεις. Ωστόσο τα λεγόμενα μικροδάση προσφέρουν έναν πολλά υποσχόμενο τρόπο για την ενίσχυση της βιοποικιλότητας, τη δημιουργία ενδιαιτημάτων (=φυσικό περιβάλλον στο οποίο ζει και αναπαράγεται ένα είδος) άγριας ζωής και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στις πόλεις. Αυτά τα μικρά, πυκνά φυτεμένα δάση μεταμορφώνουν τα αστικά τοπία από το Λονδίνο έως το Λος Άντζελες, αντιμετωπίζοντας την αποψίλωση των δασών και επαναφέροντας τη φύση στο περιβάλλον των πόλεων.
Τι είναι τα μικροδάση;
Από το 1990, ο κόσμος έχει χάσει πάνω από 420 εκατομμύρια εκτάρια δασών, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΗΕ για την κατάσταση των δασών του κόσμου το 2020. Με το 85% του παγκόσμιου πληθυσμού να ζει πλέον σε αστικές περιοχές, τα μικροδάση παρέχουν μια μοναδική ευκαιρία για την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών. Εμπνευσμένα από την τεχνική Miyawaki Forest Technique, η οποία αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1970 από τον Ιάπωνα βοτανολόγο Akira Miyawaki, τα μικρο-δάση αποτελούνται από ποικίλα ενδημικά είδη που αναπτύσσονται φυσικά στην περιοχή φύτευσης. Μπορούν να ευδοκιμήσουν σε μόλις εννέα τετραγωνικά μέτρα και ωριμάζουν 10 φορές ταχύτερα από τα δάση μονοκαλλιέργειας, φτάνοντας σε πλήρη ανάπτυξη σε μόλις δύο έως τρεις δεκαετίες, σύμφωνα με δημοσίευμα του euronews,
Πώς τα μικροδάση ωφελούν τις πόλεις
Τα περιβαλλοντικά οφέλη των μικροδασών είναι ιδιαίτερα σημαντικά. Σύμφωνα με το Woodland Trust, αυτοί οι πράσινοι θύλακες μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα του εδάφους, του νερού και του αέρα σε μολυσμένες αστικές περιοχές. Το συμπαγές μέγεθός τους επιτρέπει τη φύτευσή τους σε ανεκμετάλλευτους χώρους, όπως σχολικές παιδικές χαρές, νεκροταφεία και κοντά σε σταθμούς του μετρό. Επιπλέον, τα μικροδάση συμβάλλουν στη μείωση των επιπτώσεων των ισχυρών βροχοπτώσεων, μετριάζουν τη θερμότητα των πόλεων και παρέχουν ενδιαιτήματα για την άγρια ζωή, όπως τα κοτσύφια και οι σκαντζόχοιροι. Η φύτευση σε στρώσεις με θάμνους και βότανα εξασφαλίζει ότι αυτά τα δάση γίνονται αυτοσυντηρούμενα μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια. Πέρα από τα οικολογικά τους πλεονεκτήματα, τα μικροδάση προάγουν την ανθρώπινη ευημερία. Η Elise Van Middelem, ιδρύτρια του προγράμματος δενδροφύτευσης SUGi, υπογραμμίζει τα ψυχολογικά τους οφέλη, δηλώνοντας ότι οι αλληλεπιδράσεις με τη φύση μειώνουν το άγχος και ανακουφίζουν από προβλήματα ψυχικής υγείας όπως το άγχος και η κατάθλιψη. Τα δάση αυτά ενισχύουν τις συνδέσεις της κοινότητας, χρησιμεύοντας ως χώροι αναψυχής, μάθησης, ακόμη και πολιτιστικών δραστηριοτήτων.
Εμπλοκή των μελλοντικών γενεών και προκλήσεις
Τα μικροδάση διαδραματίζουν επίσης κρίσιμο ρόλο στην εκπαίδευση της επόμενης γενιάς σχετικά με την περιβαλλοντική διαχείριση. Η SUGi έχει φυτέψει 140 δάση τσέπης σε σχολεία, με τη συμμετοχή σχεδόν 80.000 παιδιών. Αυτές οι πρωτοβουλίες επιτρέπουν στους νέους να δουν τον απτό αντίκτυπο των πράξεών τους, καλλιεργώντας μια διαρκή σύνδεση με τη φύση.
Παρά τα οφέλη τους, η φύτευση μικροδασών σε αστικές περιοχές ενέχει προκλήσεις. Οι ρύποι, οι υψηλές θερμοκρασίες και η ξηρασία μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη των ριζών και να αυξήσουν τους κινδύνους ασθενειών. Επιπλέον, η εξασφάλιση της υποστήριξης της κοινότητας είναι ζωτικής σημασίας. Η Van Middelem τονίζει ότι η συμμετοχή των κατοίκων είναι απαραίτητη για την επιτυχή φύτευση, καθώς τα έργα αυτά βασίζονται στην τοπική έγκριση και συνεργασία.
Διαβάστε ακόμη
