Το 77,6% του εδάφους της Γης βίωσε ξηρότερες συνθήκες κατά τη διάρκεια των τριών δεκαετιών έως το 2020, συγκριτικά με την προηγούμενη 30ετή περίοδο, σύμφωνα με τη UNCCD, τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την καταπολέμηση της ερημοποίησης. Παράλληλα, οι άνυδρες περιοχές επεκτάθηκαν σε μια έκταση σχεδόν κατά το ένα τρίτο μεγαλύτερη από την Ινδία και τώρα καλύπτουν περισσότερο από το 40% της ξηράς (εξαιρουμένης της Ανταρκτικής). Όπως αναφέρει ο Ιμπραήμ Τιάου, επικεφαλής της UNCCD: «Τα ξηρότερα κλίματα που επηρεάζουν πλέον τεράστιες εκτάσεις σε όλο τον κόσμο δεν θα επανέλθουν στις προηγούμενες συνθήκες τους. Αυτή η αλλαγή αναδιαμορφώνει τη ζωή στη Γη».
Αυτές τις μέρες διεξάγεται στο Ριάντ της Σαουδικής Αραβίας η Διάσκεψη του ΟΗΕ (COP16) για την αντιμετώπιση της ερημοποίησης, της διαδικασίας δηλαδή κατά την οποία εύφορες περιοχές μετατρέπονται σε άνυδρες. Όπως αναφέρει το Euronews, στην COP16 οι διαπραγματευτές συζητούν πώς μπορεί ο κόσμος να αντιμετωπίσει πιο συχνές και καταστροφικές ξηρασίες. Κεντρικό θέμα είναι αν οι πλούσιες χώρες θα χρηματοδοτήσουν μέτρα για την αντιμετώπιση της ξηρασίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Σαουδική Αραβία δεσμεύτηκε για χρηματοδότηση 2,15 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ η Αραβική Συντονιστική Ομάδα υποσχέθηκε 10 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2030 για την αντιμετώπιση της ερημοποίησης και των ξηρασιών.
Πώς συμβάλλουν τα ορυκτά καύσιμα στην ερημοποίηση των εδαφών
Η θέρμανση της ατμόσφαιρας λόγω της καύσης άνθρακα, πετρελαίου και φυσικού αερίου αυξάνει την εξάτμιση από το έδαφος, καθιστώντας το νερό λιγότερο διαθέσιμο για ανθρώπους, φυτά και ζώα. Αυτό δυσχεραίνει την επιβίωση και επηρεάζει ιδιαίτερα τη γεωργία, μειώνοντας τις αποδόσεις και την παραγωγή τροφής για ζώα, οδηγώντας σε διατροφική ανασφάλεια. Η αυξημένη ξηρότητα προκαλεί επίσης μετανάστευση, καθώς οι ασταθείς βροχοπτώσεις, η υποβάθμιση του εδάφους και οι συχνές ελλείψεις νερού δυσχεραίνουν την οικονομική ανάπτυξη περιοχών και χωρών.
Το 2024 καταγράφηκε ως το πιο θερμό έτος στην ιστορία, και αν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις υπερθέρμανσης, σχεδόν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι – σε περιοχές όπως η Ευρώπη, η δυτική Αμερική, η Βραζιλία, η ανατολική Ασία και η κεντρική Αφρική – αναμένεται να επηρεαστούν από αυξανόμενη ξηρασία έως το τέλος του αιώνα. Ο Μπάρον Ορ, επικεφαλής επιστήμονας της UNCCD, προειδοποιεί ότι η εκτεταμένη ξηρασία μπορεί να έχει «καταστροφικές συνέπειες», περιορίζοντας την πρόσβαση στο νερό και φέρνοντας ανθρώπους και οικοσυστήματα κοντά σε μη αναστρέψιμες κρίσιμες καταστάσεις.
Ο Ιμπραήμ Τιάου τονίζει ότι, παρότι η ξηρασία μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις, είναι δυνατή η αποκατάσταση με τη λήψη μακροπρόθεσμων μέτρων προσαρμογής. Στις λύσεις που προτείνονται περιλαμβάνονται η βελτίωση στη διαχείριση της γης, η πιο αποδοτική χρήση νερού, η ευρείας κλίμακας αναδάσωση και η ενίσχυση των συστημάτων παρακολούθησης για την καλύτερη προετοιμασία των κοινοτήτων. Σύμφωνα με ειδικούς, η αποτελεσματική αντιμετώπιση της ξηρασίας προϋποθέτει παγκόσμια συνεργασία και διαρκή δέσμευση.
Διαβάστε ακόμη
