Τομή στο καταμερισμό του κόστους για την επεξεργασία λυμάτων αποτελεί η απόφαση των κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) την περασμένη Τρίτη (5.11.24). Οι μεγάλες εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων πρέπει να επεκταθούν, προκειμένου να φιλτράρονται περαιτέρω ρύποι από τα λύματα, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτών των δαπανών θα πρέπει να επωμιστούν οι βιομηχανίες φαρμάκων και καλλυντικών.
Μιλώντας στην Handelsblatt, ένας μικρός Γερμανός κατασκευαστής απολυμαντικών και σαπουνιών, Dierk Schumacher, ανέφερε πως οι συνέπειες είναι εκτεταμένες, καθώς σύμφωνα με τις προβλέψεις του «θα πρέπει να χρεώνουμε 9 ευρώ αντί για 2,30 ευρώ για ένα λίτρο απολυμαντικού που χρησιμοποιείται στα νοσοκομεία, προκειμένου να ανακτήσουμε το μερίδιό μας στο κόστος για την απαιτούμενη επεξεργασία των λυμάτων».
Ο ίδιος φοβάται πτώση της ζήτησης – και θέλει να κάνει μήνυση αν χρειαστεί να πληρώσει περισσότερα.
Σύμφωνα με έρευνα της Handelsblatt σε μεγάλες εταιρείες και ενώσεις, ολόκληρη η βιομηχανία φαρμάκων και καλλυντικών στη Γερμανία, φοβάται πρόσθετα έξοδα δισεκατομμυρίων, τα οποία θα μπορούσαν τελικά να μετακυλιστούν στους καταναλωτές.
Σε κοινή δήλωσή τους, οι κορυφαίες φαρμακευτικές ενώσεις προειδοποίησαν για «σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων». Και ο Jean-Christophe Letellier, επικεφαλής του κολοσσού καλλυντικών L’Oréal στη Γερμανία, την Αυστρία και την Ελβετία, φοβάται «σημαντικό οικονομικό κίνδυνο» και ανταγωνιστικά μειονεκτήματα για τον κλάδο.
Το 80% του κόστους από φαρμακευτικές και καλλυντικές βιομηχανίες
Η νέα οδηγία της ΕΕ προβλέπει, για παράδειγμα, ότι οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων σε μεγαλύτερες πόλεις και σε ορισμένες περιοχές με κακή ποιότητα νερού θα πρέπει να διαθέτουν ένα πρόσθετο στάδιο καθαρισμού για την απομάκρυνση μικρορύπων από τα λύματα.
Η ΕΕ ακολουθεί την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» και έτσι φαρμακευτικές εταιρείες και οι εταιρείες καλλυντικών πρέπει να αναλάβουν τουλάχιστον το 80% του κόστους για την επέκταση και τη λειτουργία των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων, ενώ τα κράτη μέλη μπορούν να αποφασίσουν τα ίδια αν θα αναλάβουν το υπόλοιπο 20%.
Η ΕΕ κάνει λόγο για «δίκαιη συνεισφορά». Σύμφωνα με την ΕΕ, το 92% των τοξικών μικρορυπαντών στα λύματα στην Ευρώπη προέρχεται από φάρμακα ή καλλυντικά. Με τις πρωτοβουλίες της, η ΕΕ θέλει οι εταιρείες να αναλάβουν μεγαλύτερη ευθύνη για τις επιπτώσεις της παραγωγής τους. Το κίνητρο πίσω από την Νόμο για την Εφοδιαστική Αλυσίδα ήταν παρόμοιο.
Οι κατασκευαστές αντιγράφων φαρμάκων, τα λεγόμενα γενόσημα, επηρεάζονται ιδιαίτερα από τους νέους κανόνες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο υπολογισμός του κόστους θα βασίζεται στον παραγόμενο όγκο – και ο κλάδος των γενοσήμων προμηθεύει περίπου το 80% των φαρμάκων και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να επωμιστεί το μεγαλύτερο κόστος.
Σύμφωνα με τις φαρμακευτικές ενώσεις, το κόστος ενός μόνο δισκίου είναι πιθανό να αυξηθεί κατά 0,5 έως 44 λεπτά, ανάλογα με τα στοιχεία που χρησιμοποιούνται, γεγονός που μπορεί να εξανεμίσει εντελώς το περιθώριο κέρδους. Καθώς οι τιμές των γενοσήμων δεν μπορούν να αυξηθούν λόγω πληθώρας κανόνων επιστροφής χρημάτων, η παραγωγή πολλών αναντικατάστατων φαρμάκων θα καταστεί οικονομικά μη βιώσιμη, προειδοποιεί ο κλάδος. Θα έπρεπε να αποσυρθούν από την αγορά. Αυτό θα οδηγούσε σε ελλείψεις φαρμάκων για τον καρκίνο, φαρμάκων για τον διαβήτη και αντιβιοτικών. Αυτά τα φάρμακα βρίσκονται ήδη σήμερα σε έλλειψη.
Η βιομηχανία καλλυντικών φοβάται επίσης ότι προϊόντα όπως οι κρέμες για το δέρμα και ο ήλιος θα γίνουν πιο ακριβά. «Αυτό θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε αυξήσεις τιμών», λέει ο Horst Robertz, συνδιευθύνων σύμβουλος του ομίλου Babor Beauty Group. Ο διευθυντής του κατασκευαστή καλλυντικών με έδρα το Άαχεν ασκεί κριτική: «Φαίνεται ότι όλοι οι κατασκευαστές θα επιβαρυνθούν οικονομικά – ακόμη και εκείνοι που απελευθερώνουν ελάχιστους ή καθόλου μικρορύπους».
Για τον παραγωγό των προϊόντων Dove και Axe, την Unilever, είναι επίσης σημαντικό «οι προβλεπόμενες εισφορές να βασίζονται στις πραγματικές ποσότητες μικρορυπαντών που υπάρχουν στο εκάστοτε προϊόν και όχι στη συνολική ποσότητα των προϊόντων που διατίθενται στην αγορά». Ο βρετανικός γίγαντας καταναλωτικών αγαθών θέλει να καταστήσει όλα τα συστατικά των προϊόντων του βιοδιασπώμενα μέχρι το 2030.
Η γήρανση της κοινωνίας… επιδεινώνει το πρόβλημα
Η νέα οδηγία δεν αφορά τα βιομηχανικά λύματα, αλλά τα αστικά λύματα, τα οποία παράγονται κυρίως από τον πληθυσμό. Ο ανθρώπινος οργανισμός αποβάλλει μεγάλο μέρος των φαρμάκων που λαμβάνει και των κρεμών που εφαρμόζει – και έτσι ρυπαίνει τα λύματα. Αυτό θα αυξηθεί στο μέλλον λόγω της γήρανσης του πληθυσμού.
Οι περιβαλλοντολόγοι φοβούνται μακροχρόνιες ζημιές στη φύση. Ακόμη και οι μικρότερες ποσότητες ρύπων μπορούν να σκοτώσουν ζώα και φυτά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν υπάρχει οξύς κίνδυνος για την υγεία των ανθρώπων, επειδή το πόσιμο νερό είναι ειδικά επεξεργασμένο. Ωστόσο, δεν υπάρχουν μακροπρόθεσμες μελέτες.
Πολλές εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων δεν είναι σε θέση να φιλτράρουν τους μικροσκοπικούς ρύπους από τα καλλυντικά και τα φάρμακα χρησιμοποιώντας την τρέχουσα διαδικασία καθαρισμού τριών σταδίων, μηχανικού, βιολογικού και χημικού καθαρισμού. Με το τέταρτο στάδιο καθαρισμού, οι ρύποι αυτοί μπορούν να διαχωριστούν από το υπόλοιπο νερό χρησιμοποιώντας φίλτρα ενεργού άνθρακα, για παράδειγμα, και στη συνέχεια να αποτεφρωθούν.
Η εισαγωγή ενός πρόσθετου σταδίου καθαρισμού θεωρείται γενικά λογική από τους εκπροσώπους των φαρμακευτικών και καλλυντικών προϊόντων. Η κύρια κριτική στρέφεται κατά του γεγονότος ότι μόνο οι δύο βιομηχανίες θεωρούνται υπεύθυνες για τη χρηματοδότηση – και όχι άλλοι τομείς όπως η γεωργία, τα χημικά ή τα τρόφιμα.
«Προκειμένου να επωμιστούν το κόστος, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και άλλοι σχετικοί κλάδοι», απαιτεί η κατασκευάστρια εταιρεία της Nivea Beiersdorf, για παράδειγμα. Κατά την άποψη του μεγαλύτερου φαρμακοβιομήχανου της Γερμανίας Boehringer Ingelheim, η νέα οδηγία παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ. Η έμφαση που δίνεται σε δύο κλάδους είναι δυσανάλογη και δημιουργεί διακρίσεις.
Η ένωση καλλυντικών IKW κατηγορεί μάλιστα την ΕΕ ότι κάνει λανθασμένες υποθέσεις. Μελέτες που είναι επίσης στη διάθεση των αρχών της ΕΕ δείχνουν ότι οι επιπτώσεις των καλλυντικών αντιπροσωπεύουν μόνο περίπου το 1% της συνολικής ρύπανσης.
Ο διευθυντής της L’Oréal, Letellier κάνει λόγο, λοιπόν, για επείγουσα ανάγκη διόρθωσης. «Η οδηγία επιβαρύνει δυσανάλογα οικονομικά δύο βιομηχανίες στην Ευρώπη». Άλλες βιομηχανίες με μεγαλύτερο βαθμό ρύπανσης θα απαλλαγούν από το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί.
Ωστόσο, οι υποστηρικτές του νέου κανονισμού τονίζουν ότι οι βιομηχανίες φαρμάκων και καλλυντικών, ειδικότερα, θα πρέπει να τεθούν υπό μεγαλύτερη πολιτική πίεση για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζητημάτων. «Μέχρι τώρα, οι εταιρείες είχαν την άδεια να ρυπαίνουν το νερό – και κανένα κίνητρο για την παραγωγή οικολογικά αποικοδομήσιμων προϊόντων», λέει ο Martin Weyand, διευθύνων σύμβουλος της Γερμανικής Ένωσης Βιομηχανιών Ενέργειας και Υδάτων (BDEW).
Το κόστος γι’ αυτό έπρεπε μέχρι τώρα να το επωμιστούν οι πολίτες, επειδή η επέκταση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων χρηματοδοτούνταν από τους δήμους και επομένως μέσω εισφορών. «Γιατί να πληρώνουν οι πολίτες για τη συμπεριφορά μιας εταιρείας για την οποία δεν ευθύνονται;» διερωτάται ο Weyand.
Υπάρχει επίσης διαφωνία σχετικά με το ύψος του κόστους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποθέτει ότι η επιβάρυνση του κόστους ανέρχεται σε 1,18 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, από την άλλη πλευρά, εκτιμά ότι η τεχνική αναβάθμιση θα κοστίσει 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως μόνο στη Γερμανία. Οι υπολογισμοί της βιομηχανίας κυμαίνονται από περίπου 700 εκατομμύρια έως δυόμισι δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Η Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων, η οποία εκπροσωπεί την τοπική βιομηχανία ύδρευσης, εκτιμά ότι η επέκταση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων θα κοστίσει περίπου δέκα δισεκατομμύρια ευρώ. Σε αυτό προστίθενται ετήσιες λειτουργικές δαπάνες ύψους περίπου ενός δισεκατομμυρίου ευρώ. Η BDEW δεν θέλει να δεσμευτεί σε ένα συγκεκριμένο ποσό, καθώς οι περισσότερες εκτιμήσεις βασίζονται σε παλιές παραδοχές.
Η επιβάρυνση για τις επιχειρήσεις είναι πιθανό να είναι τεράστια, όπως δείχνει το παράδειγμα της βιομηχανίας γενοσήμων. Σύμφωνα με την ένωση, ο εν λόγω κλάδος κάνει τζίρο 2,4 δισ. ευρώ ετησίως με συνταγογραφούμενα φάρμακα στα φαρμακεία της Γερμανίας. Ως εκ τούτου, οι ενώσεις ελπίζουν σε «εθνικό περιορισμό των ζημιών» κατά την εφαρμογή της οδηγίας.
Όλες οι χώρες της ΕΕ πρέπει να εφαρμόσουν την οδηγία τα επόμενα τρία χρόνια. Οι μονάδες επεξεργασίας λυμάτων σε μεγαλύτερες πόλεις θα πρέπει να εισαγάγουν σταδιακά το τέταρτο στάδιο καθαρισμού έως το 2045. Το κόστος της μετατροπής δεν επηρεάζει πλήρως τις φαρμακευτικές και καλλυντικές εταιρείες άμεσα, αλλά κατανέμεται σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Διαβάστε ακόμη