Σε τροχιά υλοποίησης μπαίνει σταδιακά το έργο για τη μεταφορά νερού στην Αττική από τη λίμνη των Κρεμαστών, μέσω της ένωσης με τους ταμιευτήρες του Ευήνου και του Μόρνου, καθώς το απόγευμα της Πέμπτης παραδόθηκε η προκαταρκτική μελέτη. «Τώρα έχουμε την προκαταρκτική μελέτη και απομένει να δούμε πώς αυτή θα εφαρμοστεί, σε συνεννόηση με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Επόμενο βήμα είναι να βρούμε τον φορέα του έργου, ώστε να καθοριστεί πώς αυτό θα προχωρήσει», δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χάρης Σαχίνης, στο πλαίσιο του Olympia Forum V. «Θέλουμε και πρέπει να βιαστούμε», πρόσθεσε. Το εν λόγω έργο αποτελεί βασικό πυλώνα του κυβερνητικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, που βρίσκεται ήδη στη γειτονιά μας και δίνει απειλητικό «παρών».

Η ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από παραποτάμους που τροφοδοτούν τη λίμνη των Κρεμαστών και ειδικότερα τους Κρικελοπόταμο και Καρπενησιώτη (έως περίπου 200 εκατ. κ.μ. ανάλογα με τις ανάγκες), είναι έργα ύψους 500 εκατ. ευρώ. Σε δεύτερο χρόνο έχουν σχεδιαστεί πρόσθετα έργα για την ενίσχυση του ταμιευτήρα Ευήνου από τη λίμνη Κρεμαστών με την κατασκευή ενός αντλησιοταμιευτικού σταθμού για αποθήκευση υδάτων και ενέργειας.Το έργο, προϋπολογισμού 250 εκατ. ευρώ, πιθανώς θα προχωρήσει ως ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα) και θα εξυπηρετεί ανάγκες αποθήκευση ενέργειας, αλλά και εφεδρείας ως δεξαμενή υδάτων. «Σήμερα οι εισροές στη λίμνη των Κρεμαστών είναι στα 3,5 δισ. κυβικά μέτρα νερό τον χρόνο, όταν οι υδατικές ανάγκες της πρωτεύουσας είναι περί τα 400 εκατ. κυβικά κατ’ έτος. Οι ανάγκες συμπλήρωσης των υδάτων για την ύδρευση της Αττικής δεν ξεπερνούν το 1%», σημείωσε ο κ. Σαχίνης. Ο CEO της ΕΥΔΑΠ τόνισε επίσης πως η αξιοποίηση του ταμιευτήρα των Κρεμαστών έχει τεθεί σε προτεραιότητα, με σκοπό να πάρουμε 1-2% του νερού από εκεί, ώστε να συμπληρωθούν οι ποσότητες υδάτων που απαιτούνται για το λεκανοπέδιο. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε χθες «το εν λόγω έργο θέλει περίπου 2 χρόνια για να κατασκευαστεί, αφού γίνει η τελική μελέτη».

Το βέλτιστο σύμφωνα με τον ίδιο είναι να λειτουργήσουμε συνδυαστικά και να υπάρχουν κι άλλες λύσεις, όπως οι αφαλατώσεις ή οι γεωτρήσεις στο τραπέζι. Στην Αττική, έχουμε εξετάσει πολλά σενάρια και έχουμε κάνει μία πληθώρα αναλύσεων. Μεταξύ αυτών των σεναρίων είναι και οι αφαλατώσεις. Στο Λαύριο μάλιστα όπως σχολίασε ο κ. Σαχίνης είχε συζητηθεί και με τη ΔΕΗ ένα σχετικό έργο. «Αναλύουμε όλες τις δυνατότητες».

Ο ρόλος της ανακύκλωσης

Φέρνοντας ως παράδειγμα τη Σιγκαπούρη, -καθώς πρόκειται για μία χώρα της οποίας το ⅓ του νερού είναι φυσικό, ⅓ προέρχεται από αφαλάτωση και ⅓ από ανακύκλωση- ο κ. Σαχίνης είπε πως πρέπει να δούμε ένα αντίστοιχο μοντέλο και στην Ελλάδα. «Εμείς θα φέρουμε την ανακύκλωση στο κομμάτι της άρδευσης και της βιομηχανικής χρήσης. Πρέπει να εξετάσουμε αυτό το μοντέλο, γιατί μειώνει τη ζήτηση καθαρού πόσιμου νερού», σχολίασε.

Η ανακύκλωση των υδάτινων πόρων μέσω της επαναχρησιμοποίησης των αστικών λυμάτων μπορεί να καλύψει ανάγκες άρδευσης αλλά και εμπλουτισμού του υδροφόρου ορίζοντα. Η ΕΥΔΑΠ σχεδιάζει έργα αξίας 50 εκατ. ευρώ για την επαναχρησιμοποίηση των εκροών από τα Κέντρα Επεξεργασίας Λυμάτων της Αττικής. Η ΕΥΔΑΠ θέλει να πετύχει νερό μηδενικού άνθρακα μέχρι το 2035, σε όλο τον κύκλο του νερού που περιλαμβάνει την αποχέτευση και τα λύματα. Τα λύματα χρειάζονται επεξεργασία σε τεταρτοβάθμιο επίπεδο, που αντιστοιχεί στο επίπεδο πόσιμου νερού. «Στην Ψυτάλλεια προετοιμάζουμε ένα τέτοιο έργο. Είναι σε φάση διαβούλευσης και σύντομα θα βγει πρόσκληση για τη μελέτη του έργου», τόνισε ο κ. Χ. Σαχίνης. Τα τρία τέταρτα του νερού που καταναλώνει η Αττική, καταλήγουν στην Ψυττάλεια και ρίχνονται στη θάλασσα.

Η Ψυττάλεια αποτελεί τη μεγαλύτερη υποδομή του Λεκανοπεδίου και προβλέπεται έως τα τέλη Μαρτίου η εγκατάσταση μονάδας υπερ-διήθησης μεμβρανών για το παραγόμενο βιομηχανικό νερό και μονάδων απολύμανσης με υπεριώδη ακτινοβολία (UV) για το διηθημένο νερό, προκειμένου να πληρούνται οι προϋποθέσεις για αστική και περιαστική επαναχρησιμοποίηση. Αυτή τη στιγμή, το ανακυκλωμένο νερό χρησιμοποιείται αποκλειστικά στα τρία μεγάλα ΚΕΛ της ΕΥΔΑΠ: στην Ψυττάλεια (12.000-15.000 m³/ημέρα), στο Θριάσιο (200-250 m³/ημέρα) και στη Μεταμόρφωση (1.000 m³/ημέρα).Η επαναχρησιμοποίηση ανακυκλωμένου νερού από την επεξεργασία αστικών λυμάτων για άρδευση και άλλες χρήσεις αποτελεί δοκιμασμένη πρακτική σε πολλές χώρες, ιδιαίτερα σε περιοχές με έλλειψη νερού. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ισραήλ, όπου ανακυκλώνεται σχεδόν το 90% των αστικών λυμάτων, αποδίδοντας περίπου 400 εκατ. m³ νερού ετησίως, το οποίο αξιοποιείται κυρίως για γεωργικές δραστηριότητες.

Ο Loïc Charpentier, manager of the advocacy program, Water Europe μιλώντας στο 8ο συνέδριο βιωσιμότητας για τη ΝΑ Ευρώπη και τη Μεσόγειο του Economist φώτισε μία πλευρά της εικόνας που επικρατεί στο εν λόγω πεδίο στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον ίδιο «οι πάροχοι στην Ευρώπη είναι περί τους 22.000, άρα μία συγκέντρωση αρχών, θα μπορούσε να βοηθήσει στις επενδύσεις», τόνισε. Ο ίδιος ανέφερε πως θα «μπορούσε να υπάρξει ένας πρόεδρος για τα ύδατα, προκειμένου να πάψει αυτός ο κατακερματισμός, με αντίστοιχη χρηματοδότηση προκειμένου να περάσουμε στη νέα εποχή, είπε. Όπως εξήγησε ο κ. Charpentier, η νέα επίτροπος θα πρέπει να παρουσιάσει μία νέα στρατηγική για την ΕΕ, καθώς οι περισσότεροι πολίτες απαιτούν δράσεις για τη διαχείριση των υδάτων, των πλημμυρικών φαινομένων κλπ. Μάλιστα, εκτίμησε ότι απαιτούνται πόροι ίσοι με τον προϋπολογισμό της ΕΕ προκειμένου να υλοποιηθούν οι απαιτούμενες επενδύσεις, σε ένα ολιστικό επίπεδο και επεσήμανε την ανάγκη ορθολογικής χρήσης των υδάτων, με έμφαση στην εξοικονόμηση, στο πλαίσιο της πράσινης μετάβασης, η οποία όπως τόνισε, πρέπει σε κάθε περίπτωση να επιταχυνθεί.

Διαβάστε ακόμη