Σε μια κρίσιμη περίοδο για την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης, οι Γιάννης Μανιάτης και Νικόλας Φαραντούρης, εξέφρασαν τις απόψεις τους για την πορεία της πράσινης μετάβασης και την αναγκαιότητα ριζικών αλλαγών στις ενεργειακές πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μιλώντας στο 8ο Sustainability Summit for SE Europe & the Mediterranean του Economist. Τόσο ο κ. Μανιάτης, όσο και ο κ. Φαραντούρης επικεντρώνονται στις έννοιες της ενεργειακής δημοκρατίας, της ασφάλειας εφοδιασμού, και της κοινωνικής συνοχής, προειδοποιώντας παράλληλα για τις επιπτώσεις της αποβιομηχανοποίησης και της ενεργειακής φτώχειας.
Μανιάτης: Αναγκαία η ενεργειακή ασφάλεια και η ανθεκτικότητα
Ο Γιάννης Μανιάτης, Ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος για θέματα Εξωτερικών Υποθέσεων, Ασφάλειας και Άμυνας, και Διεθνούς Ενεργειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας, τόνισε την αναγκαιότητα για μια ισχυρή ενεργειακή πολιτική που να εξασφαλίζει την ανθεκτικότητα της Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο. Χαιρέτισε την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία Επιτρόπου για τη Μεσόγειο, υπογραμμίζοντας τη στρατηγική σημασία της περιοχής για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης.
«Είναι κρίσιμο το πού κατευθυνόμαστε και το πώς θα ανακτήσουμε τον ηγετικό ρόλο της Ευρώπης στη διεθνή σκηνή. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να αντιτίθεται στην πράσινη μετάβαση. Το ζήτημα, ωστόσο, είναι με ποιον τρόπο θα υλοποιηθεί, με ποιο κόστος και με ποιες κοινωνικές συμμαχίες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να αναθεωρήσει το ενεργειακό της δόγμα. Η πράσινη μετάβαση αποτελεί προτεραιότητα, αλλά ταυτόχρονα χρειαζόμαστε ενεργειακή ασφάλεια, φθηνή ενέργεια και αναπροσαρμογή του μοντέλου παραγωγής, ώστε να μειώσουμε την εξάρτησή μας από εισαγωγές. Απαιτείται επίσης η ενίσχυση της ενεργειακής δημοκρατίας, καθώς και κάτι που συχνά παραμελείται: η ανθεκτικότητα. Για να επιτευχθεί αυτή, χρειάζονται αποφάσεις σκληρές και στρατηγικά καίριες. Χωρίς πράσινη επιχειρηματικότητα δεν υπάρχει μέλλον για την Ευρώπη. Οφείλουμε να εξαλείψουμε τα πράσινα ευρωπαϊκά γραφειοκρατικά βάρη».
«Γνωρίζουμε ότι τόσο η Ευρώπη όσο και η Κίνα επιδοτούν. Η Ευρώπη έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση στο να μην υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών-μελών. Χρειαζόμαστε όμως τα κατάλληλα εργαλεία, διότι δεν έχει κανένα νόημα να κλείσει ένα εργοστάσιο στην Ελλάδα και να μεταφερθεί, για παράδειγμα, στην Τουρκία, όπου θα λειτουργεί χωρίς τους ίδιους περιβαλλοντικούς περιορισμούς. Πρέπει να ενισχύσουμε την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα», τόνισε. «Η Ευρώπη οφείλει να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα των ενεργειακών τιμών. Οι τιμές του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας είναι σε υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας. Εάν δεν προχωρήσουμε σε ριζικές λύσεις, θα οδηγηθούμε σε μια Ευρώπη με αποδυναμωμένη βιομηχανία. Πρόκειται να συζητήσουμε με τις βιομηχανίες χάλυβα για να ακούσουμε τις θέσεις τους και να εξετάσουμε τρόπους στήριξής τους».
Η ενεργειακή φτώχεια παραμένει σύμφωνα με τον κ. Μανιάτη στο περιθώριο, αλλά η ενεργειακή θωράκιση των νοικοκυριών πρέπει να καταστεί κεντρική προτεραιότητα. Διεκδικούμε χρηματοδότηση ύψους 50 δισ. ευρώ για να συμπεριλάβουμε την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών. Ο Ενρίκο Λέτα και ο Μάριο Ντράγκι στις εκθέσεις τους τόνισαν ότι, εάν η Ευρώπη επιθυμεί στρατηγική αυτονομία, οφείλει να αναβαθμίσει τις αλυσίδες αξίας της και να αναπτύξει συμμαχίες με χώρες όπως η Αφρική, από τις οποίες θα λαμβάνει και θα προσφέρει, ενισχύοντας τη διεθνή συνεργασία».
Νικόλας Φαραντούρης: Η βιωσιμότητα και η ενεργειακή δημοκρατία στο επίκεντρο
Ο Νικόλας Φαραντούρης, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, καθηγητής Jean Monnet και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ομάδας Spinelli, έδωσε έμφαση στην έννοια της ενεργειακής δημοκρατίας και την ανάγκη για βιώσιμη ανάπτυξη, τονίζοντας ότι η βιωσιμότητα δεν αποτελεί απλώς ένα σύνθημα, αλλά ένα θεμελιώδες ζήτημα για το μέλλον των επόμενων γενεών.
«Η βιωσιμότητα δεν είναι σύνθημα, είναι το μέλλον των παιδιών μας» δήλωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι το μοντέλο ενεργειακής πολιτικής τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη πρέπει να αλλάξει.
«Οι εξελίξεις που με ενδιαφέρουν είναι εκείνες που σχετίζονται με την ενεργειακή δημοκρατία – την παραγωγή ενέργειας από τα κάτω προς τα πάνω, και όχι το αντίστροφο. Στην Ελλάδα, αυτή τη στιγμή, μεγάλοι όμιλοι καίνε ορυκτά καύσιμα για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια. Η αναβάθμιση των δικτύων πρέπει να καθοδηγείται από την πολιτεία, η οποία θα δίνει τον ρυθμό για τις υποδομές. Παράλληλα, χρειάζεται αλλαγή της νομοθεσίας για να επιτραπεί η εφαρμογή του net metering.
Η ενεργειακή ασφάλεια και η βιωσιμότητα δεν μπορούν να επιτευχθούν χωρίς ενεργειακή δημοκρατία. Πιστεύουμε στη δυνατότητα μείωσης του κόστους ενέργειας, χωρίς να ανατρέψουμε τα πάντα», κατέληξε ο κ. Φαραντούρης.
Διαβάστε ακόμη