Καθώς οι πυρκαγιές συνεχίζουν να καταστρέφουν την Ευρώπη, οι αρχές προσπαθούν να εξασφαλίσουν απαραίτητα πυροσβεστικά αεροσκάφη. Ο μηχανισμός RescEU της ΕΕ έχει συμβάλει καθοριστικά στο συντονισμό της διεθνούς βοήθειας, αλλά η περιορισμένη διαθεσιμότητα των ειδικά κατασκευασμένων αεροσκαφών έχει αναδείξει μια κρίσιμη αδυναμία.
Όπως αναφέρει το Euractiv, ο μοναδικός παραγωγός αυτών των εξειδικευμένων αεροσκαφών, γνωστών ως «Canadairs», η DeHavilland Canada, αντιμετωπίζει καθυστερήσεις στην παραγωγή, επιδεινώνοντας περαιτέρω την έλλειψη. Παρά τις σημαντικές ευρωπαϊκές παραγγελίες, οι πρώτες παραδόσεις δεν αναμένονται πριν από τα τέλη του 2027 ή τις αρχές του 2028. Αυτή η καθυστέρηση έχει οδηγήσει σε ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία της αλυσίδας εφοδιασμού και την ικανότητα να ανταποκριθεί στην αυξανόμενη ζήτηση για πυροσβεστικές ικανότητες.
Εκτός από τις καθυστερήσεις στην παραγωγή, οι γηρασμένοι ευρωπαϊκοί στόλοι πυροσβεστικών αεροσκαφών αντιμετωπίζουν προκλήσεις συντήρησης και αυξανόμενο κόστος. Ο περιορισμένος αριθμός εξουσιοδοτημένων παρόχων συντήρησης και οι δυσκολίες στην προμήθεια ανταλλακτικών έχουν συμβάλει σε μεγαλύτερους χρόνους αναμονής και υψηλότερα λειτουργικά έξοδα.
Οι ευρωπαϊκές εναλλακτικές λύσεις
Για την αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων προβλημάτων εφοδιασμού και κόστους, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες διερευνούν τη δυνατότητα ανάπτυξης εγχώριου πυροσβεστικού αεροσκάφους. Ωστόσο, το εγχείρημα αυτό αντιμετωπίζει σημαντικά εμπόδια, όπως το υψηλό κόστος έρευνας και ανάπτυξης, το περιορισμένο μέγεθος της αγοράς και το ενδεχόμενο ανταγωνισμού από καθιερωμένους κατασκευαστές.
Αρκετές ευρωπαϊκές νεοφυείς επιχειρήσεις θέλουν να αναπτύξουν πυροσβεστικά αεροσκάφη, όπως η βελγική εταιρεία Roadfour, η οποία σχεδιάζει ένα πρωτότυπο μετά το 2030. Στη Γαλλία, η Hynaero αναπτύσσει ένα πρωτότυπο το οποίο, όπως λέει, θα μπορούσε να τεθεί σε υπηρεσία το 2031.
Εντωμεταξύ, οι Ευρωπαίοι έχουν κάποιες συμπληρωματικές επιλογές, όπως η προσαρμογή υφιστάμενων αεροσκαφών. Το μεγάλο στρατιωτικό αεροπλάνο Airbus A400M, για παράδειγμα, μπορεί να εξοπλιστεί με ένα κιτ για τη ρίψη προϊόντων που καθυστερούν την εξάπλωση των πυρκαγιών. Ωστόσο, αυτό δεν είναι το ίδιο με τη ρίψη «βομβών νερού», οι οποίες σβήνουν τις ήδη εγκατεστημένες πυρκαγιές.
Και όπως και τα περισσότερα άλλα ευρωπαϊκά σχέδια προσαρμογής ή εκβιομηχάνισης, αυτό βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακό στάδιο και δεν έχει ακόμη δοκιμαστεί εκτενώς.
Ενώ η καναδική λύση παραμένει η προτιμώμενη επιλογή για την ΕΕ, η αυξανόμενη απειλή των πυρκαγιών και οι περιορισμοί των σημερινών δυνατοτήτων πυρόσβεσης απαιτούν μια πιο βιώσιμη και διαφοροποιημένη προσέγγιση. Καθώς η Ευρώπη αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και των αυξανόμενων ακραίων καιρικών φαινομένων, η επένδυση σε καινοτόμες λύσεις πυρόσβεσης είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της ζωής, της περιουσίας και των οικοσυστημάτων.
Διαβάστε ακόμη