Νέες συμβάσεις που ξεπερνούν τα 3,5 δισ. ευρώ διεκδικεί μισή ντουζίνα ισχυρών ομίλων στη διαχείριση απορριμμάτων.
Νέες συμβάσεις συνολικού ύψους άνω των 3,5 δισ. ευρώ βρίσκονται στο στόχαστρο μισής ντουζίνας ισχυρών ελληνικών ομίλων στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων. Να διεκδικήσει αυτές τις συμβάσεις από ισχυρότερη θέση επιδιώκει ο όμιλος Motor Oil με την εξαγορά της ΗΛΕΚΤΩΡ από τον όμιλο ΕΛΛΑΚΤΩΡ, όπως και ο ισχυρότερος αντίπαλός του, η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Θέση στη συγκεκριμένη αγορά έχει και η Μεσόγειος η οποία ελέγχεται από τον Διον. Γεωργόπουλο που εξαγόρασε το ποσοστό που κατείχε στην εταιρεία η οικογένεια Λασκαρίδη.
Στα κοινοπρακτικά σχήματα που διεκδικούν ή θα διεκδικήσουν τις νέες μονάδες έχουν ισχυρό ρόλο και οι δύο μεγαλύτερες τσιμεντοβιομηχανίες. Η Ηρακλής που εξαγόρασε πριν από λίγους μήνες της WATT του Θαν. Κατρή και η ΤΙΤΑΝ η οποία συμμετέχει, μαζί με την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, στην κοινοπραξία που είναι προσωρινός ανάδοχος για τη μεγάλη μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων στην Κεντρική Μακεδονίας με Σύμπραξη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Σοβαρά το παιχνίδι διεκδίκησης των μονάδων καύσης που θα κατασκευαστούν έχει μπει και η ΔΕΗ.
Το μεγάλο παιχνίδι θα γίνει, πάντως, στην Αττική η οποία βρίσκεται κάποιες δεκαετίες πίσω στη διαχείριση απορριμμάτων με την πληγή της χωματερής στη Φυλή να παραμένει ανοικτή. Η νέα περιφερειακή διοίκηση Ν. Χαρδαλιά επιχειρεί κατ’ αρχήν να συντάξει ένα ρεαλιστικό σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων και στη συνέχεια να δει τι θα κάνει με τους διαγωνισμούς για δύο μονάδες επεξεργασίας με ΣΔΙΤ που είναι σε εξέλιξη. Για τις μονάδες επεξεργασίας της Αττικής (ουδείς γνωρίζει αν θα γίνουν δύο, τρεις ή περισσότερες) και τις άλλες υποδομές εκτιμάται πως θα απαιτηθεί περίπου ένα δισ. ευρώ.
@ unsplash
Επιπλέον 1,5 δισ. ευρώ προβλέπεται πως θα χρειαστεί για τις μονάδες καύσης που πρέπει να κατασκευαστούν στην Ελλάδα προκειμένου να καίγονται τα υπολείμματα από τα εργοστάσια επεξεργασίας απορριμμάτων. Σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία μόνο ένα 10% των απορριμμάτων πρέπει πλέον να θάβεται σε χωματερές (ΧΥΤΥ). Γι’ αυτό και στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) γράφουν και ξαναγράφουν ένα σχέδιο για μονάδες καύσης που θα καίνε τα υπολείμματα (SRF / RDF) προκειμένου να παράγουν ενέργεια. Προς το παρόν, όμως, ούτε ο αριθμός των μονάδων καύσης, ούτε το μοντέλο υλοποίησης των έργων είναι ξεκάθαρο αν και έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε που έγιναν οι σχετικές εξαγγελίες από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στη Βουλή.
Εκτός από τις μεγάλες μονάδες επεξεργασίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (και κάποιες άλλες νησιωτικές περιοχές) που θα κατασκευαστούν με ΣΔΙΤ, όπως και οι μονάδες καύσης, σε εκκρεμότητα βρίσκονται περίπου 15 διαγωνισμοί για νέες μονάδες στην περιφέρεια αλλά και τα έργα αναβάθμισης περίπου 15 μονάδων που βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία ή υπό κατασκευή. Για να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τα έργα κατασκευής των μονάδων διαχείρισης η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε να μετατραπούν σε Μονάδες Ανάκτησης και Ανακύκλωσης (ΜΑΑ), να αυξηθεί δηλαδή το ποσοστό ανακύκλωσης κατά τη διάρκεια επεξεργασίας. Η Κομισιόν ζήτησε επίσης να μετατραπούν σε Μ.Α.Α. οι τέσσερις μονάδες επεξεργασίας που λειτουργούν με ΣΔΙΤ σε Ιωάννινα (ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή), Κοζάνη (ΗΛΕΚΤΩΡ), Σέρρες (Intrakat – Archirodon – Envitec) και Ηλεία (ΑΒΑΞ – Μεσόγειος). Αναβαθμίζονται, επίσης, και οι μονάδες σε Χανιά και Αλεξανδρούπολη που κατασκευάστηκαν ως παραδοσιακά δημόσια έργα. Οι σημερινές μονάδες υποστηρίζουν την επεξεργασία κυρίως σύμμεικτων απορριμμάτων και μόνο ενός τμήματος των χωριστά συλλεγέντων βιοαποβλήτων.
Με την αναβάθμιση σε ΜΑΑ θα μπορούν να δέχονται και να επεξεργάζονται κυρίως αστικά απορρίμματα που συλλέγονται χωριστά ώστε να αυξηθεί το ποσοστό ανάκτησης και ανακύκλωσης, μέσω μηχανικής και βιολογικής επεξεργασίας. Για να προχωρήσουν, όμως, τα έργα αναβάθμισης πρέπει να …αναβαθμιστεί και ο περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων και να μπει στην εξίσωση η καύση.
