Το Ταμείο Απανθρακοποίησης είναι το «κλειδί» στην ενεργειακή μετάβαση των νησιών, δήλωσε ο Θεόδωρος Σκυλακάκης. Μιλώντας στους Διαλόγους της Νισύρου, που διοργανώνονται για τρίτη συνεχή χρονιά στο ακριτικό νησί των Δωδεκανήσων, από το «Ίδρυμα Γεώργιος Μ. Μίχαλος», υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο κ. Σκυλακάκης επανέλαβε τον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τα «πράσινα» νησιά του Αιγαίου στο πλαίσιο της σχεδιασμένης μετατροπής της χώρας σε ενεργειακό hub της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Και εξήγησε ότι η αναζήτηση προγραμμάτων χρηματοδότησης στο πλαίσιο του Ταμείου Απανθρακοποίησης θα συνδυάζει την ταχύτερη πράσινη μετάβαση στα νησιά με την αποτελεσματική αντίδραση σε θέματα κλιματικής κρίσης, όπως είναι η λειψυδρία. «Αυτή η πορεία εξασφαλίζει και την ενεργειακή αυτονομία» ξεκαθάρισε ο υπουργός Περιβάλλοντας, επισημαίνοντας πως οι ανανεώσιμες πηγές «δημιουργούν ένα μείγμα ενεργειακής αυτάρκειας που δυστυχώς η Ελλάδα δεν το είχε σε όλη τη σύγχρονη περίοδο ανάπτυξης της ιστορίας της».

Παράλληλα, υπενθύμισε πως ο πόλεμος, σε Ουκρανία και Γάζα, καθώς και η κατάσταση στην Ερυθρά Θάλασσα έχει αλλάξει «αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα» (διεθνές εμπόριο, ενεργειακή ασφάλεια κ.ά). Για τον λόγο αυτό εστίασε στην ανάγκη μιας σοβαρής στροφής στην πολιτική, η οποία να συνδυάζει την πράσινη μετάβαση με την ενεργειακή αυτάρκεια που μπορούν να προσφέρουν οι ανανεώσιμες πηγές. Στο πλαίσιο αυτό αναφέρθηκε στις κυβερνητικές ενέργειες προς αυτήν την κατεύθυνση: τις διασυνδέσεις των νησιών και την ταχύτερη ανάπτυξη των ενεργειακών πηγών, που μειώνουν το ενεργειακό κόστος και εξασφαλίζουν φθηνή πράσινη ενέργεια.

Η πράσινη μετάβαση απαιτεί ρεαλισμό

Απαντώντας σε ερώτηση για το αν είναι υπερβολική η προσέγγιση της πράσινης ανάπτυξης σε ό,τι αφορά το χρονοδιάγραμμα, ο κ. Σκυλακάκης επεσήμανε πως αυτό που απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο και μεγαλύτερα ποσά είναι η μετάβαση σε πεδία όπως η βιομηχανία, η αεροπορία και άλλες μεταφορές, η ναυτιλία και η θέρμανση – ψύξη.

Υπογράμμισε ακόμη την ανάγκη «να είμαστε ρεαλιστές και κυρίως να συνειδητοποιήσουμε τα κόστη», σημειώνοντας: «Αν αθροίσεις τα κόστη της πράσινης μετάβασης με τα κόστη της κλιματικής κρίσης και τα κόστη της γεωπολιτικής κρίσης που έχει ξεκινήσει, τότε και τα τρία αυτά, με τις παρούσες πολιτικές δεν μπορούν να στηριχτούν. Απαιτούν δηλαδή πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στον τρόπο που διαχειριζόμαστε όλους τους κανόνες, τους όρους και τις διαδικασίες της πράσινης μετάβασης. Και απαιτούν και πολύ δύσκολες επιλογές».

Διαβάστε ακόμη