Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θέλουν τη Μεσόγειο, με την άφθονη ηλιοφάνεια που τη χαρακτηρίζει, να μετατραπεί σύντομα σε ένα «θερμοκήπιο πράσινου υδρογόνου», ωστόσο υπάρχουν ακόμη πολλά εμπόδια για να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος στόχος.
Σύμφωνα με το Economist, η πιο ελπιδοφόρα πηγή εγχώριας πράσινης ενέργειας για τους Ευρωπαίους, μέχρι στιγμής, είναι η Βόρεια Θάλασσα. Πιο συγκεκριμένα, έχουν εγκατασταθεί περισσότερα από 15 γιγαβάτ (GW) υπεράκτιων αιολικών πάρκων, αριθμός που υποτίθεται ότι θα αυξηθεί σε τουλάχιστον 300 GW μέχρι το 2050.
Αλλά μια άλλη πολλά υποσχόμενη πηγή ανοίγεται νοτιότερα, η Μεσόγειος Θάλασσα, με τις κυβερνήσεις στην Ευρώπη να θέλουν να χρησιμοποιήσουν την άφθονη ηλιοφάνειά της για να μετατραπεί γρήγορα σε ένα θερμοκήπιο πράσινου υδρογόνου. Η Ισπανία, για παράδειγμα, απολαμβάνει καθημερινά κατά μέσο όρο 4,6 κιλοβατώρες ηλιακής ακτινοβολίας ανά τετραγωνικό μέτρο και το Μαρόκο 5,6 kwh, διπλάσιες από ό,τι μπορεί να περιμένει η Γερμανία. Σε μέρη της Βόρειας Αφρικής τόσο ο ήλιος όσο και ο άνεμος είναι άφθονα, σχηματίζοντας εξαιρετικό σημείο που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει ηλεκτρολύτες, τις μηχανές που χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για να διασπάσουν το νερό σε οξυγόνο και υδρογόνο. «Υπάρχουν μόνο δέκα τέτοιες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο», εξηγεί ο Μπένεντικτ Όρτμαν, ο οποίος διευθύνει την ηλιακή επιχείρηση της BayWa, μιας γερμανικής εταιρείας ενέργειας και κατασκευών.
Εμπόδια στη διαδικασία μετατροπής της Μεσογείου σε πράσινη δύναμη
Αν τα σχέδια για τη Νότια ηλεκτροπαραγωγική μονάδα της Ευρώπης πάνε καλά, θα δώσουν στην ήπειρο πρόσβαση σε άφθονη φθηνή πηγή ανανεώσιμης ενέργειας και θα της επιτρέψουν να οδηγήσει τη βαριά βιομηχανία σε σταδιακή απανθρακοποίησή της. Ωστόσο, η ανάπτυξη έργων ανανεώσιμης ενέργειας στην περιοχή υστερεί σε σχέση με την ανάπτυξη έργων στο Βορρά.
Οι ηλιακές και αιολικές εγκαταστάσεις στη Γερμανία, για παράδειγμα, διαθέτουν σήμερα δυναμικό για περίπου 35.000 μεγαβάτ (MW) παραγωγής ενέργειας περισσότερα από όσα θα μπορούσε να παράγει η Ισπανία. Σε ολόκληρη τη Βόρεια Θάλασσα αναπτύσσονται περισσότερα από 3.700 νέα ηλιακά και αιολικά έργα, σύμφωνα με τη συμβουλευτική εταιρεία Rystad Energy, με μόνο τα 346 να προορίζονται για τη Μεσόγειο. Στη Βόρεια Αφρική, την πιο πολλά υποσχόμενη περιοχή για νέα έργα, η πολιτική και ρυθμιστική αστάθεια αυξάνει τους κινδύνους και το κόστος κεφαλαίου, γεγονός που αποτρέπει τους προγραμματιστές από το να επενδύσουν σε νέα έργα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist.
Ακόμα και αν δημιουργηθούν περισσότερα έργα στη Μεσόγειο, η νέα οικονομία του υδρογόνου είναι ακόμα μακριά. Μεταξύ πολλών άλλων, πρέπει να κατασκευαστούν νέοι αγωγοί υδρογόνου ή να επαναχρησιμοποιηθούν οι παλιοί αγωγοί φυσικού αερίου, να δημιουργηθεί μια αγορά υδρογόνου και να εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση των έργων υδρογόνου.
