Η κοινωνικοποίηση του κόστους των έργων διασύνδεσης στο Σύστημα των μονάδων ΑΠΕ, ΣΗΘΥΑ, των μονάδων αποθήκευσης καθώς και των καταναλωτών της Υψηλής Τάσης, αλλά και των θερμικών σταθμών, εκτοξεύει τα τέλη χρήσης του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τονίζει η Ένωση Βιομηχανικών Καταναλωτών Ενέργειας (ΕΒΙΚΕΝ), σε επιστολή της προς τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Θεόδωρο Σκυλακάκη.

Στην επιστολή γίνεται αναφορά σε νέα απόφαση της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ), η οποία προβλέπει αφενός την έκτακτη αναθεώρηση της απόδοσης επί της ρυθμιζόμενης περιουσιακής βάσης του ΑΔΜΗΕ (WACC) για τη ρυθμιστική περίοδο 2022-2025 από 6.1% σε 7.57% για το 2023, 7.51% για το 2024 και 7.45% για το 2025,αφετέρου την αύξηση κατά 10-15% των επιτρεπόμενων εσόδων για τα έτη 2024 και 2025.

Αυτό το γεγονός σημαίνει, σύμφωνα με την ΕΒΙΚΕΝ, νέα αύξηση των τελών χρήσης του δικτύου μεταφοράς, η οποία θα είναι ιδιαίτερα σημαντική για τις βιομηχανίες που συνδέονται στο δίκτυο της Μέσης Τάσης με κατανάλωση μικρότερη των 30.000 MWh ετησίως, οι οποίες δεν τυγχάνουν της σχετικής έκπτωσης η οποία ισχύει για τις βιομηχανίες με υψηλότερη κατανάλωση.

Η ΕΒΙΚΕΝ υπογραμμίζει ότι υπάρχει ο κίνδυνος «η περιουσιακή βάση του ΑΔΜΗΕ να επιβαρυνθεί με ένα ποσό 400 εκατ. ευρώ, περίπου, λόγω της κοινωνικοποίησης κατά 50% του κόστους διασύνδεσης των μονάδων ΑΠΕ, ΣΗΘΥΑ, των μονάδων αποθήκευσης καθώς και των θερμικών σταθμών και των καταναλωτών της Υψηλής Τάσης στο δίκτυο μεταφοράς.

Στην επιστολή της η ΕΒΙΚΕΝ αναφέρεται στο άρθρο 98 του Ν 4951/2022, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 139 του Ν 5037/2023, το οποίο προβλέπει ότι το κόστος κατασκευής των αναγκαίων έργων επέκτασης ή ενίσχυσης των Δικτύων Μεταφοράς για τη σύνδεση των ανωτέρω αναφερομένων κατηγοριών εντάσσεται στη ρυθμιζόμενη περιουσιακή βάση του ΑΔΜΗΕ κατά περίπτωση και ανακτάται μέσω των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος.

Η ΕΒΙΚΕΝ ζητά από τον κ. Σκυλακάκη να επανεξετάσει την αναγκαιότητα της εν λόγω ρύθμισης, καθώς, όπως αναφέρει, «ναρκοθετεί τα τιμολόγια όλων των καταναλωτών, μεταφέροντας σημαντικά κόστη των εν λόγω κατηγοριών παραγωγών στα τέλη χρήσης του δικτύου μεταφοράς, τα οποία ήδη θα επιβαρύνονται με το κόστος των αναγκαίων έργων διασύνδεσης των νήσων για την επόμενη δεκαετία».