Λιγότερες ανούσιες ανακοινώσεις, εν είδει απαντήσεων στους αντιπάλους, και περισσότερες καθαρές πολιτικές θέσεις θα ήταν μια καλοδεχούμενη -αναγκαία- αντίδραση των κομμάτων στο νέο στραπάτσο όσον αφορά το Τερματικό στο Βασιλικό, αναφέρει δημοσίευμα του Φιλελεύθερου.

«Έχουμε ως κράτος ενώπιόν μας την πίεση να πάρουμε αποφάσεις για το τερματικό στο Βασιλικό. Που άπτεται και των σχέσεων μας με την Κίνα. Ας μην θεωρηθεί τραβηγμένο το τελευταίο. Ήδη είναι σε εξέλιξη κάποιες… ασκήσεις μυών. Από εκείνους που τους διαθέτουν.

Η κατάσταση είναι ξεκάθαρη και τη γνωρίζουν τα κόμματα: Τα έργα στην προβλήτα δεν πρόκειται να προχωρήσουν από τη CPP.

Αν τα παρατήσει -επίσημα- και φύγει, θα μπλέξει. Διότι θα γίνει βούκινο πως εγκατέλειψε στη μέση ένα έργο χώρας της ΕΕ, χρηματοδοτούμενο από την Επιτροπή. Βούκινο θα γίνουν επίσης η ελληνική METRON (που όσο και να κρύβεται θα αποκαλυφθεί από επίσημα χείλη της Δημοκρατίας) και η νορβηγική Wilhelmsen, η εταιρεία που βάσει του συμβολαίου θα αναλάβει τη διαχείριση του FSRU για 10+10 χρόνια.

Οι εργολάβοι θέλουν να φύγουν, αλλά όχι να εγκαταλείψουν. Προτιμούν να τους διώξουμε ή να διακοπεί το συμβόλαιο κοινή συναινέσει.

Η κυπριακή πλευρά θέλει τρία πράγματα:

  • Πρώτον, να διασφαλιστεί ότι για το δαπανηρό φιάσκο θα πάρει απόφαση το διαιτητικό δικαστήριο στο Λονδίνο και δεν θα μας ζητηθεί «συμφωνία των μερών».
  • Δεύτερον, το FSRU, το οποίο πληρώσαμε σχεδόν 100%, να παραδοθεί στην ΕΤΥΦΑ.
  • Και τρίτο, οι εργασίες στο Βασιλικό να ολοκληρωθούν από υπεργολάβους. Άγνωστο με ποιο κόστος.

Χωρίς την παράδοση του πλοίου, η κοινοπραξία δεν θα αποδεσμευτεί από το έργο και τις ευθύνες της. Από την άλλη, χωρίς να πληρώσει η ΕΤΥΦΑ άλλα 32 εκατ. ευρώ στη CPP (χώρια τα εναπομείναντα έργα στο πλοίο, που κοστίζουν περίπου 20 εκατ.), ο Προμηθέας δεν θα της παραδοθεί.

Τι κάνουμε λοιπόν; Η Κυβέρνηση διαπραγματεύεται. Όσο… καλή συνεννόηση υπήρξε μεταξύ των δύο πλευρών τα τελευταία 3-4 χρόνια υπάρχει και στις τωρινές διαπραγματεύσεις.

Εγείρεται το ερώτημα: Να… γοράσουμε τον μπελά δίνοντας (άλλα) 32 εκατομμύρια «αέρα ππαρά» (ή να παζαρέψουμε για λιγότερα), να πάρουμε το πλοίο (που στοίχισε σχεδόν 200 αλλά αξίζει πολύ περισσότερα) και να κάνουμε μια συμφωνία με τη Multimarine και τον Spanopoulos Group για την προβλήτα, ώστε σε ένα-δυο χρόνια να έχουμε φυσικό αέριο;

Ή θα επιμείνουμε πως το πλοίο είναι δικό μας (και είναι) και οφείλουν να μας το παραδώσουν χωρίς ούτε ένα σεντ παραπάνω και για τις όποιες οικονομικές διαφορές να αποφασίσει ο διαιτητής;

Αν επιμείνουμε, το πιθανότερο είναι να συνεχιστεί η ομηρία του πλοίου για κάμποσο καιρό, όπως και η στασιμότητα στο Βασιλικό. Αν δεν επιμείνουμε, θα έχουμε υποχωρήσει στον κινεζικό εκβιασμό, αλλά θα αυξήσουμε τις πιθανότητες για φθηνότερο ρεύμα τέλη του ’25 ή το ’26.

Νομικά δεν είναι ξεκάθαρο με ποιο τρόπο μπορεί η ΕΤΥΦΑ να πληρώσει ένα μεγάλο ποσό χωρίς να προβλέπεται από το συμβόλαιο και χωρίς να το εγκρίνει η Κεντρική Επιτροπή Αλλαγών και Απαιτήσεων. Και προβλέπουμε πως η Ελεγκτική Υπηρεσία θα διαφωνήσει όταν ερωτηθεί, καθώς είχε διαφωνήσει και όταν δόθηκαν -μέσω της ΚΕΑΑ- τα πρώτα έξτρα 25 εκατ. ευρώ στη CPP επί Αναστασιάδη.

Τα κόμματα δεν θα έπρεπε να έχουν θέση; Τοποθετούνται για ένα κάρο ήσσονος σημασίας θέματα και για τα τεράστια ενεργειακά ζητήματα…

Τον μόνο (από τα κόμματα) που ακούσαμε να έχει άποψη ήταν τον πρόεδρο της Επιτροπής Ενέργειας Κυριάκο Χατζηγιάννη, χθες στο Πρωινό Δρομολόγιο. Τάχθηκε υπέρ του συμβιβασμού: Να πληρώσουμε για να πάρουμε το πλοίο και να ολοκληρώσουμε το τερματικό. Για να έχουμε φθηνότερο ρεύμα και όφελος πολλαπλάσιο του κόστους (έτσι θέλουμε να ελπίζουμε). Οκ. Είναι μία θέση. Είναι όμως και θέση του ΔΗΣΥ; Δεν πρέπει να μάθουμε;

Και το ΑΚΕΛ; Είναι θέμα αυτό (όπως και η ηλεκτρική διασύνδεση) να μην προκαλεί αντίδραση – τοποθέτηση του κόμματος;

Θα πουν «εν μέσω διαπραγμάτευσης είναι λάθος να γίνονται δημόσιες τοποθετήσεις». Υπάρχουν τρόποι να έχετε θέση και να τη μεταφέρετε εκεί που πρέπει. Έγκαιρα. Δεν θα έχει νόημα η κριτική εκ των υστέρων. Αν πήρατε το (νέο και ασυνάρτητο) μήνυμα της κάλπης, επείγει να βγείτε μπροστά, ο καθένας με τις προτεραιότητες του».

Διαβάστε ακόμη