Συνολικά 192 τερματικοί σταθμοί επαναεριοποίησης, με ετήσια δυναμικότητα 1,14 δισεκατομμυρίων τόνων από τον Μάιο του τρέχοντος έτους, μαζί με 80 τερματικούς σταθμούς υγροποίησης με δυναμικότητα 481 εκατομμυρίων τόνων, εξυπηρετούν την παγκόσμια αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Συνολικά 20 χώρες ήταν υπεύθυνες για τις εξαγωγές ΥΦΑ, ενώ 48 χώρες εισήγαγαν υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG).

Οι πληροφορίες που συγκέντρωσε το Anadolu από την έκθεση της Διεθνούς Ένωσης Εισαγωγέων ΥΦΑ (GIIGNL) δείχνουν ότι οι εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου αυξήθηκαν κατά 8 εκατομμύρια τόνους σε ετήσια βάση σε 401 εκατομμύρια τόνους.

Συνολικά 48 χώρες εισήγαγαν ΥΦΑ, ενώ μόνο 20 χώρες ήταν υπεύθυνες για τις εξαγωγές ΥΦΑ. Η Ασία βρέθηκε στην κορυφή της λίστας, κατέχοντας το μεγαλύτερο μερίδιο της συνολικής ζήτησης σε ποσοστό 65%, ενώ το 35% του συνόλου του εμπορίου πραγματοποιήθηκε σε αγορές spot και όχι σε μακροπρόθεσμες συμβάσεις.

Με συνολική ετήσια δυναμικότητα επαναεριοποίησης 226 εκατομμυρίων τόνων, η έκθεση καταγράφει τις θέσεις τερματικών σταθμών στην Αμερική ως εξής: από έναν στον Καναδά, την Κολομβία, τη Δομινικανή Δημοκρατία, το Ελ Σαλβαδόρ και τον Παναμά, από δύο στην Αργεντινή, τη Χιλή, τη Τζαμάικα και το Πουέρτο Ρίκο, τρεις στο Μεξικό, οκτώ στη Βραζιλία και δέκα στις ΗΠΑ.

Στην Ασία, υπάρχει από ένας τερματικός σταθμός στο Χονγκ Κονγκ, τη Μιανμάρ, τη Σιγκαπούρη και το Βιετνάμ, δύο στο Μπαγκλαντές, τη Μαλαισία, το Πακιστάν, τις Φιλιππίνες, την Ταϊβάν και την Ταϊλάνδη, επτά στην Ινδία και την Ινδονησία, οκτώ στη Νότια Κορέα, 27 στην Κίνα και 36 στην Ιαπωνία, με συνολική ετήσια δυναμικότητα επαναεριοποίησης 649 εκατομμυρίων τόνων.

Ποιες χώρες διαθέτουν τερματικούς σταθμούς 

Στην Ευρώπη, μια συνολική ετήσια δυναμικότητα 235,4 εκατομμυρίων τόνων αεριοποιείται σε 56 τερματικούς σταθμούς σε όλη την ήπειρο, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας. Το Βέλγιο, η Κροατία, το Γιβραλτάρ, η Μάλτα, η Πολωνία, η Πορτογαλία και η Ρωσία διαθέτουν από έναν τερματικό σταθμό επαναεριοποίησης. Η Νορβηγία, η Λιθουανία και η Ελλάδα διαθέτουν από δύο, ενώ οι Κάτω Χώρες, η Φινλανδία και η Γερμανία διαθέτουν από τρεις και το Ηνωμένο Βασίλειο τέσσερις. Η Τουρκία, η Ιταλία και η Γαλλία έχουν από πέντε, και η Ισπανία έχει οκτώ.

Η Μέση Ανατολή διαθέτει συνδυασμένη ετήσια δυναμικότητα 52,9 εκατομμυρίων τόνων, η οποία κατανέμεται σε τερματικούς σταθμούς στο Κουβέιτ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου κάθε χώρα διαθέτει δύο, ενώ το Μπαχρέιν, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Ιορδανία διαθέτουν από έναν.

Κατά συνέπεια, η ικανότητα επαναεριοποίησης παγκοσμίως εκτιμάται σε 1,14 δισεκατομμύρια τόνους κατανεμημένους σε 192 εγκαταστάσεις από τον Μάιο του 2024, μερικές από τις οποίες είναι πλωτές εγκαταστάσεις αποθήκευσης υγροποιημένου φυσικού αερίου και άλλες χερσαίες εγκαταστάσεις, με έτη έναρξης λειτουργίας που κυμαίνονται μεταξύ 1969 και 2024.

Ορισμένοι από αυτούς τους τερματικούς σταθμούς διαθέτουν επίσης εγκαταστάσεις οδικών μεταφορών για τη διανομή του αερίου, καθώς και υποδομές ψύξης και ανεφοδιασμού.

Οι ΗΠΑ κατέχουν την πρώτη θέση σε δυναμικότητα υγροποίησης

Συνολικά 481 εκατομμύρια τόνοι φυσικού αερίου μπορούν να υγροποιούνται ετησίως και να αποστέλλονται σε άλλες περιοχές από τις χώρες που διαθέτουν τερματικούς σταθμούς για το σκοπό αυτό.

Εγκαταστάσεις υγροποίησης υπάρχουν στην Αγκόλα, το Καμερούν, το Κονγκό, την Ισημερινή Γουινέα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπρουνέι, το Μεξικό, τη Μοζαμβίκη, την Παπούα Νέα Γουινέα και το Περού. Η Νορβηγία και το Ομάν διαθέτουν από δύο, η Αίγυπτος, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο από τρεις, η Ρωσία, η Αλγερία, η Νιγηρία και η Ινδονησία από τέσσερις, η Μαλαισία πέντε, το Κατάρ 11, η Αυστραλία 12 και οι ΗΠΑ 16. Κατά συνέπεια, λειτουργούν συνολικά 80 τερματικοί σταθμοί υγροποίησης.

Ο αριθμός των δεξαμενόπλοιων υγροποιημένου φυσικού αερίου που δραστηριοποιούνται στην παγκόσμια αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου ανέρχεται σε 772.

Οι εισαγωγές ΥΦΑ της Τουρκίας συρρικνώθηκαν κατά 600.000 τόνους σε 10,1 εκατ. τόνους πέρυσι, μειωμένες κατά 600.000 τόνους σε σχέση με το προηγούμενο έτος, λόγω της μειωμένης οικιακής κατανάλωσης φυσικού αερίου, των ήπιων θερμοκρασιών του χειμώνα και των σεισμών στο Καχραμανμάρας, οι οποίοι χαρακτηρίστηκαν ως η «καταστροφή του αιώνα».

Πέρυσι, η Αλγερία ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής υγροποιημένου φυσικού αερίου της Τουρκίας, με μερίδιο 42%. Ακολούθησαν οι ΗΠΑ, αλλά το μερίδιο αγοράς τους μειώθηκε από 37% το 2022 σε 28% πέρυσι. Η Ρωσία και η Αίγυπτος συνεισέφεραν 11% και 9%, αντίστοιχα, των αναγκών της Τουρκίας σε LNG.

Το FSRU Αλεξανδρούπολης

Στην έκθεση της GIIGNL αναφέρει ότι τον Φεβρουάριο του 2024, ο πρώτος τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου FSRU στην Ελλάδα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης παρέλαβε το πρώτο του LNG φορτίο επί του πλοίου LNG της GasLog Hong Kong και άρχισε να τίθεται σε λειτουργία. Η μετατροπή του πλοίου GasLog Chelsea LNG σε FSRU ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του 2023 στο ναυπηγείο Seatrium στη Σιγκαπούρη. Τον Δεκέμβριο του 2023, ο FSRU έφτασε στην Ελλάδα, όπου το πλοίο αγκυροβολήθηκε μέσω αγκυροβολίου 12 σημείων σύστημα αγκυροβολίας. Διαθέτει τέσσερις δεξαμενές αποθήκευσης με συνδυασμένη χωρητικότητα 153.600 m³, 3 σειρές αεριοποίησης, με δυνατότητα τόσο για λειτουργία ανοικτού όσο και κλειστού βρόχου, καθένα με δυναμικότητα επαναεριοποίησης 267 MMscfd. Τον Οκτώβριο 2023, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε ένα πρόγραμμα ύψους 106 εκατ. κρατική ενίσχυση για τη στήριξη της ολοκλήρωσης της κατασκευής του τερματικού σταθμού υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Ο τερματικός σταθμός προβλέπεται να παραδίδει φυσικό αέριο στο Ελληνικό Σύστημα Μεταφοράς Φυσικού Αερίου καθώς και στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Σερβία, Μολδαβία, Ουκρανία, Ουγγαρία και Σλοβακία μέσω το υποθαλάσσιο σύστημα υψηλής πίεσης.

Διαβάστε ακόμη