Το Δικαστήριο του Παρισιού άναψε το «πράσινο φως» στη Naftogaz, τη δημόσια εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ουκρανίας, να ξεκινήσει κατασχέσεις ρωσικών κρατικών περιουσιακών στοιχείων στη Γαλλία. Σύμφωνα με το ceenergy news, ήδη η Naftogaz έχει προχωρήσει σε εγγραφή υποθηκών σε ακίνητα αξίας άνω των 120 εκατ. ευρώ, σε μια προσπάθεια επιβολής αποζημίωσης που της επιδικάστηκε για τις ζημίες που υπέστη από την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία.

Η υπόθεση ξεκινά από το 2016, όταν η Naftogaz προσέφυγε σε διαιτησία, κατηγορώντας τη Ρωσία για την κατάληψη υποδομών, εξοπλισμού, δικαιωμάτων και αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Κριμαία, παραβιάζοντας τη συμφωνία προστασίας επενδύσεων μεταξύ των δύο χωρών. Το Διαιτητικό Δικαστήριο της Χάγης αποφάσισε το 2023 ότι η Μόσχα οφείλει στη Naftogaz περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια δολάρια – ποσό που αποτελεί ρεκόρ για αποζημιώσεις σε ουκρανικές εταιρείες μετά την προσάρτηση της χερσονήσου.

Παρά την αρχική της απουσία από τη διαδικασία, η Ρωσία εντάχθηκε στο στάδιο των αποζημιώσεων, ωστόσο αρνείται να συμμορφωθεί με την απόφαση. Η προσφυγή της στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ολλανδίας απορρίφθηκε, και πλέον η ουκρανική εταιρεία προχωρά δυναμικά σε νομικές ενέργειες διεθνώς, στοχεύοντας σε ενεργοποίηση της απόφασης όπου υπάρχουν ρωσικά περιουσιακά στοιχεία.

«Η Naftogaz συνεχίζει να εντείνει τις προσπάθειες επιβολής σε πολλές χώρες, με ενέργειες ήδη σε εξέλιξη στο Ηνωμένο Βασίλειο και τη Φινλανδία», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Roman Chumak. Η εταιρεία έχει επίσης κινηθεί νομικά και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ και ενεργειακή εταιρεία της Τσεχίας ζητά αποζημίωση από τη Gazprom, σε μια ευρύτερη τάση λογοδοσίας για τις ρωσικές ενέργειες στην περιοχή.

Η σημασία της υπόθεσης της Naftogaz

Η υπόθεση της Naftogaz αναδεικνύεται ως σημαντικό προηγούμενο στη διεθνή νομική αντιπαράθεση κατά της Ρωσίας, καθώς όλο και περισσότερες εταιρείες και κρατικοί φορείς αναζητούν αποζημιώσεις για ζημιές που προκλήθηκαν από τη ρωσική επιθετικότητα. Η στρατηγική της Ουκρανίας εστιάζει πλέον όχι μόνο σε διπλωματικές πιέσεις αλλά και σε συντονισμένες νομικές κινήσεις, αξιοποιώντας τα διεθνή δικαστήρια και τους μηχανισμούς επιβολής αποφάσεων για να εξασφαλίσει δικαιοσύνη και οικονομική αποκατάσταση. Οι ενέργειες αυτές αποστέλλουν σαφές μήνυμα: ότι το διεθνές δίκαιο εξακολουθεί να αποτελεί εργαλείο αντίστασης απέναντι στην παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Διαβάστε ακόμη