Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πρότεινε στην ΗΠΑ να εξαιρεθούν από τους δασμούς πλήρως και αμοιβαία τα βιομηχανικά προϊόντα, σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί ένας εμπορικός πόλεμος ανακοίνωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. «Προτείναμε μηδενικούς δασμούς για τα βιομηχανικά προϊόντα (…) Η Ευρώπη είναι πάντα έτοιμη να συνάψει μια καλή συμφωνία» με τις ΗΠΑ, είπε η φον ντερ Λάιεν σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στις Βρυξέλλες. Αλλά «είμαστε επίσης έτοιμοι να απαντήσουμε με αντίμετρα και να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας» απέναντι στην επιθετική εμπορική πολιτική του Τραμπ, προειδοποίησε.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ προωθεί μια πολιτική προστατευτισμού άνευ προηγουμένου από τη δεκαετία του 1930, αυξάνοντας τους τελωνειακούς δασμούς για όλες τις χώρες. Στα εμπορεύματα που προέρχονται από την ΕΕ επιβλήθηκαν δασμοί 20%.
Διαπραγμάτευση επιδιώκει η ΕΕ
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί με την Ουάσινγκτον, προετοιμάζοντας παράλληλα αντίμετρα, στην περίπτωση που οι συνομιλίες δεν καρποφορήσουν. Μια πρόταση παρόμοια με τους μηδενικούς δασμούς που εισηγήθηκε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έκανε το Σάββατο ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος και μέλος της κυβέρνησης Τραμπ Έλον Μασκ, μιλώντας για μια «ζώνη ελευθέρου εμπορίου» μεταξύ της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής. Η Γαλλία χαιρέτισε σήμερα αυτήν την πρόταση του Μασκ, με τον υπουργό Εξωτερικού Εμπορίου Λοράν Σεν-Μαρτέν να μιλά για «εξαιρετική ιδέα».
Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Ρόμπερτ Χάμπεκ επισήμανε τις διαφοροποιήσεις μεταξύ των μελών της κυβέρνησης Τραμπ. «Είναι γελοίο», ο Έλον Μασκ θα έπρεπε να πει στον Ντόναλντ Τραμπ «να σταματήσει τους παραλογισμούς» και τη «σύγχυση» του εμπορικού πολέμου», είπε ο Χάμπεκ.
Νωρίτερα σήμερα το energygame.gr είχε γράψει:
Αλυσιδωτές αναταράξεις στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη προκαλεί η επιθετική δασμολογική στρατηγική του Ντόναλντ Τραμπ, η οποία ανατρέπει παγιωμένες εμπορικές ισορροπίες και θέτει υπό αμφισβήτηση τη σταθερότητα των διεθνών εφοδιαστικών αλυσίδων. Στόχος του Αμερικανού προέδρου είναι να ενισχύσει την εγχώρια προστιθέμενη αξία, αποσυνδέοντας κρίσιμες βιομηχανίες από την παραγωγική ισχύ της Κίνας και αποδυναμώνοντας τους υπεργολάβους της Ασίας. Όμως, η προσπάθεια επαναπατρισμού της παραγωγής – αν και πολιτικά ελκυστική – προσκρούει στις τιμές, στην αποδοτικότητα και στη συστημική πολυπλοκότητα που χαρακτήρισε την παγκοσμιοποιημένη οικονομία των τελευταίων δεκαετιών. Την ίδια στιγμή, η ενέργεια αναδεικνύεται σε κομβικό παράγοντα πίεσης και διαπραγμάτευσης, καθώς οι εμπορικοί πόλεμοι διευρύνονται και η γεωοικονομία επιστρέφει στο προσκήνιο με όρους σύγκρουσης.
Διαβάστε ακόμη
