Τους τελευταίους μήνες, μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τράπεζες όπως η Morgan Stanley, η Wells Fargo και η HSBC, άρχισαν να προσαρμόζουν τους κλιματικούς τους στόχους, απομακρυνόμενοι κυρίως από το φιλόδοξο όριο του 1,5°C για την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας που περιγράφεται στη Συμφωνία του Παρισιού. Η μετατόπιση αυτή έχει τραβήξει την προσοχή τόσο των ηγετών του κλάδου όσο και των υποστηρικτών του κλίματος, με ορισμένους να διερωτώνται αν αποτελεί ένδειξη ότι οι παγκόσμιοι στόχοι απαλλαγής από τον άνθρακα γίνονται όλο και πιο μη ρεαλιστικοί.
Τον Οκτώβριο, η Morgan Stanley έγινε πρωτοσέλιδο όταν ανακοίνωσε ότι θα θέσει ως στόχο ένα εύρος θερμοκρασιακών αποτελεσμάτων για το χαρτοφυλάκιό της, ξεκινώντας από το κατώτερο όριο των 1,7°C, αντί να επιμείνει αυστηρά στον στόχο των 1,5°C. Η αλλαγή αυτή αντανακλούσε την αναγνώριση ότι η παγκόσμια απεξάρτηση από τον άνθρακα προχωρά αργά και ότι ο στόχος του 1,5°C μπορεί να μην είναι εφικτός. Άλλες τράπεζες, συμπεριλαμβανομένης της Wells Fargo, ακολούθησαν το παράδειγμά της, εγκαταλείποντας τις δεσμεύσεις τους για μηδενικό ισοζύγιο, ενώ ορισμένες από τις μεγαλύτερες τράπεζες της Βόρειας Αμερικής, όπως η JPMorgan Chase, αποστασιοποιήθηκαν επίσης από την Net-Zero Banking Alliance (NZBA), μια ομάδα που έχει δεσμευτεί να ευθυγραμμιστεί με τον στόχο του 1,5°C.
Οι ειδικοί, όπως ο Owen Hewlett από το Gold Standard Foundation, προειδοποιούν κατά της εγκατάλειψης του στόχου του 1,5°C συνολικά. Αν και αναγνωρίζει ότι οι παγκόσμιες προσπάθειες μπορεί να μην φτάσουν αυτό το όριο, πιστεύει ότι οι εταιρικοί στόχοι θα πρέπει να στοχεύουν στον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στους 1,5°C. Αυτή η προσέγγιση βοηθά στη διατήρηση φιλόδοξων δράσεων που μπορούν να οδηγήσουν σε θετικές αλλαγές, ακόμη και αν ο πλανήτης μπορεί να υπερβεί αυτό το όριο.
Η Lisa Sachs από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια τονίζει ότι η επίτευξη καθαρών μηδενικών εκπομπών σε παγκόσμιο επίπεδο απαιτεί συστημικές αλλαγές σε όλους τους τομείς, όπως η ενέργεια, οι μεταφορές και η βιομηχανία, και όχι μεμονωμένες δράσεις από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Με άλλα λόγια, παρόλο που τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορούν να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο, δεν μπορούν να προωθήσουν από μόνα τους την απεξάρτηση από τον άνθρακα χωρίς ευρύτερη, συντονισμένη δράση.
Ωστόσο, με τον κόσμο να βρίσκεται ολοένα και περισσότερο σε τροχιά υπέρβασης του 1,5°C, ο Tom Gosling από το London School of Economics προειδοποιεί ότι οι τράπεζες που επιμένουν σε αυτόν τον στόχο κινδυνεύουν να αποπροσανατολίσουν τις επενδυτικές τους στρατηγικές, γεγονός που θα μπορούσε τελικά να βλάψει τα συμφέροντα των πελατών τους. Καθώς η παγκόσμια κλιματική πραγματικότητα μεταβάλλεται, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να επανεξετάσουν τους στόχους τους για να αποφύγουν επενδύσεις που δεν ευθυγραμμίζονται πλέον με τις παγκόσμιες τάσεις.
Διαβάστε ακόμη
