Καθώς οι πόλεις της ΕΕ προσπαθούν να επιτύχουν τους φιλόδοξους στόχους για το κλίμα, μια πρόσφατη μελέτη του EIT Urban Mobility αποκαλύπτει ότι η επίτευξη αυτών των στόχων απαιτεί περισσότερα από απλές αλλαγές πολιτικής. Με την ΕΕ να στοχεύει σε μείωση των εκπομπών CO2 κατά 55% έως το 2030 και σε καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050, η πορεία προς τα εμπρός εξαρτάται από μια λεπτή ισορροπία μεταξύ αυστηρών κανονισμών και επενδύσεων σε καινοτόμες τεχνολογίες.

Ειδικότερα, η μελέτη παρουσιάζει τρία πιθανά σενάρια για την επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ. Το πρώτο επικεντρώνεται στη χρήση κανονισμών, όπως οι ζώνες χαμηλών εκπομπών και οι κανόνες στάθμευσης, για τη μείωση των εκπομπών των αυτοκινήτων. Το δεύτερο δίνει έμφαση σε μια σημαντική επένδυση στην καινοτομία, συγκεκριμένα στην ταχεία υιοθέτηση των ηλεκτρικών οχημάτων (EV) και στην επέκταση των υποδομών φόρτισης των EV. Ενώ και τα δύο σενάρια θα μπορούσαν δυνητικά να συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου του 2050, η μελέτη τονίζει ότι ο συνδυασμός και των δύο προσεγγίσεων είναι απαραίτητος για την επίτευξη των πιο άμεσων στόχων του 2030.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Euractiv, η Μαρία Τσαβαχίδη (Maria Tsavachidis), διευθύνουσα σύμβουλος του EIT Urban Mobility, υπογράμμισε τη σημασία της εστίασης στην προθεσμία του 2030, Εάν δεν υπάρξει πρόοδος έως το 2030, ακόμη και αν επιτευχθεί ο στόχος του 2050, η ζημία θα είναι ήδη μη αναστρέψιμη. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι εκπομπές των αστικών μεταφορών θα μπορούσαν να μειωθούν έως και 21% έως το 2030 μέσω τεχνολογικών εξελίξεων και στροφής προς το ποδήλατο και το περπάτημα. Οι δημόσιες συγκοινωνίες προσδιορίζονται ως η πιο προσιτή και χωρίς αποκλεισμούς λύση, με δυνατότητα αύξησης της χρήσης των δημόσιων συγκοινωνιών κατά 7% και μείωσης των μετακινήσεων με ιδιωτικό αυτοκίνητο κατά 16% έως το 2030. Οι αλλαγές αυτές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε εξοικονόμηση πόρων που σχετίζονται με την υγεία ύψους 1.170 ευρώ ανά άτομο τις επόμενες δεκαετίες.

Παρά το θετικό δυναμικό αυτών των αλλαγών, η μελέτη υπογραμμίζει επίσης τις προκλήσεις της χρηματοδότησης της πράσινης μετάβασης για τις πόλεις. Η χρηματοδότηση για τον μετασχηματισμό της αστικής κινητικότητας πρέπει να προέρχεται από τις τοπικές ή περιφερειακές αρχές, αν και η Επιτροπή της ΕΕ έχει θεσπίσει το Κοινωνικό Ταμείο για το Κλίμα για να στηρίξει τις πόλεις στην πράσινη μετάβασή τους. Αυτό το ταμείο ύψους 65 δισεκατομμυρίων ευρώ μπορεί να βοηθήσει τις πόλεις όχι μόνο στον τομέα των μεταφορών αλλά και στον κτιριακό τομέα.

Η Μπάρμπαρα Στολ (Barbara Stoll), ανώτερη διευθύντρια του προγράμματος «Καθαρές πόλεις» στο Transport & Environment, τόνισε τη σημασία της καλύτερης συνοχής μεταξύ των τοπικών, εθνικών και ευρωπαϊκών αρχών. Σημείωσε ότι ενώ οι πόλεις βρίσκονται συχνά στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας, οι εθνικές κυβερνήσεις μερικές φορές εμποδίζουν τις τοπικές προσπάθειες. Η Στολ υπογράμμισε επίσης τη δυνατότητα μείωσης των εκπομπών κατά 90% στις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις μέχρι τη δεκαετία του 2030, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει η πολιτική βούληση και οι απαραίτητες δράσεις.

Η παρούσα μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία του συνδυασμού ρυθμιστικών δράσεων με τεχνολογικές εξελίξεις για τη δημιουργία βιώσιμων, ανθεκτικών στο μέλλον πόλεων. Το ερώτημα είναι: θα υιοθετήσουν οι ευρωπαϊκές πόλεις εγκαίρως αυτή τη διπλή προσέγγιση για να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους για το κλίμα;

Διαβάστε ακόμη