Στον «αέρα» κινδυνεύει να μείνει το νομοσχέδιο για την αποθήκευση και μεταφορά διοξειδίου του άνθρακα (CO2), μετά τη διάλυση του τρικομματικού κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία. Ωστόσο, ορισμένοι βιομηχανικοί κλάδοι δεν είναι διατεθειμένοι να το αποδεχτούν αυτό.
«Απευθύνουμε έκκληση στις κοινοβουλευτικές ομάδες της Bundestag, στα κόμματα του συνασπισμού και στην αντιπολίτευση να ψηφίσουν τον νόμο πριν από το τέλος αυτής της νομοθετικής περιόδου», αναφέρεται σε έκκληση που υποστηρίζεται από τον Γερμανικό Σύνδεσμο Χημικών Βιομηχανιών (VCI), τον Γερμανικό Σύνδεσμο Τσιμεντοβιομηχανιών (VDZ), την Ομοσπονδία της Γερμανικής Βιομηχανίας Ασβέστου (BV Kalkindustrie) και την Βιομηχανική Ένωση Μεταλλείων, Χημικών και Ενέργειας (IG BCE). Η προσφυγή υποβλήθηκε στην Handelsblatt.
Παράλληλα, η Bellona Deutschland, μια οργάνωση αφιερωμένη στην προστασία του κλίματος στη βιομηχανία, και το Ίδρυμα Οικονομίας του Κλίματος έχουν επίσης συμμετάσχει στην έκκληση.
Το ίδρυμα συγκεντρώνει γνωστές εταιρείες που θέλουν να διαδραματίσουν πρωτοποριακό ρόλο στην προστασία του κλίματος.
Η έφεση αναφέρει ότι ο νόμος διεκδικήθηκε επί μακρόν και σκληρά από μια δύσκολη αφετηρία. Τώρα «απαιτείται η ικανότητα συμβιβασμού και η βούληση για δράση». Οι υπογράφοντες την προσφυγή βλέπουν το ζήτημα από διαφορετικές οπτικές γωνίες και έχουν διαφορετικές απόψεις για ορισμένες πτυχές.
Ωστόσο, είναι όλοι πεπεισμένοι ότι «το κόστος της αδράνειας είναι πολύ υψηλό». Ως εκ τούτου, ο νόμος πρέπει τώρα να ψηφιστεί γρήγορα από τη Bundestag.
Το CDU – CSU τάσσεται υπέρ του νόμου
Ο νόμος εισήχθη στη Bundestag στα τέλη Σεπτεμβρίου και βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Ωστόσο, το μέλλον του νόμου είναι αβέβαιο μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης συνασπισμού. Αν και το FDP είναι ανοιχτό στο θέμα της αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, έχει καταστήσει σαφές ότι δεν είναι διαθέσιμο για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία για τους Πράσινους και το SPD.
Παρόμοια είναι η κατάσταση και στην κοινοβουλευτική ομάδα της CDU/CSU. Μετά την κατάρρευση του τρικομματικού συνασπισμού, η ηγεσία της κοινοβουλευτικής ομάδας έχει δείξει μικρή προθυμία να βοηθήσει το SPD και τους Πράσινους να ολοκληρώσουν νομοθετικά σχέδια.
Ωστόσο, ο εν λόγω νόμος (KSpTG) θα μπορούσε να είναι μία από τις λίγες εξαιρέσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχουν φωνές εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας CDU/CSU που τάσσονται υπέρ της ψήφισης του νόμου από το κοινοβούλιο. Ο ‘Ολιβερ Γρουντμαν (Oliver Grundmann), εισηγητής της κοινοβουλευτικής ομάδας CDU – CSU για τον νόμο, δήλωσε πριν από λίγες ημέρες στην Handelsblatt ότι τάσσεται υπέρ μιας ταχείας επίλυσης. «Διεξάγουμε διακομματικές συνομιλίες σχετικά με το θέμα σε τεχνικό επίπεδο, προκειμένου να δημιουργήσουμε γρήγορα μια πρώτη προστατευτική ασπίδα για τις θέσεις εργασίας, το κλίμα και τη βιομηχανία», δήλωσε ο Γρουντμαν.
Οι βιομηχανίες τσιμέντου και ασβέστη βασίζονται στην τεχνολογία CCS
Ο νόμος είναι θεμελιώδους σημασίας για τομείς όπως οι βιομηχανίες ασβέστου και τσιμέντου και η διαχείριση αποβλήτων.
Κατά την παραγωγή τους εκπέμπεται μεγάλη ποσότητα CO2. Ο νόμος ρυθμίζει τους όρους υπό τους οποίους οι εταιρείες θα μπορούν στο μέλλον να δεσμεύουν και να αποθηκεύουν CO2 στο υπέδαφος. Η διαδικασία είναι γνωστή στον κλάδο ως «δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα» (CCS).
Σύμφωνα με την τρέχουσα κατάσταση της τεχνολογίας, η CCS είναι ο μόνος τρόπος για τις ενδιαφερόμενες βιομηχανίες να σημειώσουν πρόοδο προς την κατεύθυνση της κλιματικής ουδετερότητας. Ο ισχύων νόμος για την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα αποτέλεσε αντικείμενο έντονης συζήτησης πριν από περίπου μια δεκαετία. Περιορίζει την τεχνολογία CCS σε μερικά πειραματικά έργα που θα έπρεπε να είχαν καταγραφεί πριν από χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι η αποθήκευση CO2 είναι εκ των πραγμάτων αδύνατη στη Γερμανία.
Ο ομοσπονδιακός υπουργός Οικονομίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ, [Robert Habeck, (Πράσινοι)] θέλει τώρα να καταστήσει εφικτό το CCS με το σχέδιο τροπολογίας του. Έπρεπε να ακούσει πολλές επικρίσεις γι’ αυτό, ακόμη και από τις δικές του τάξεις.
Το πεδίο εφαρμογής του νόμου αποτελούσε επί μακρόν αντικείμενο συζήτησης εντός του συνασπισμού. Το ερώτημα ήταν αν θα έπρεπε να εφαρμόζεται μόνο στις «αναπόφευκτες» εκπομπές από τις βιομηχανίες ασβέστη και τσιμέντου και τη διαχείριση αποβλήτων, για παράδειγμα – ή και στις «δύσκολα αποφεύξιμες» εκπομπές από τις βιομηχανίες χημικών και χάλυβα.
Πολλές εταιρείες ανακοίνωσαν επενδύσεις δισεκατομμυρίων εν αναμονή της έναρξης ισχύος του νόμου. Οι εταιρείες της τσιμεντοβιομηχανίας, για παράδειγμα, επιδιώκουν συγκεκριμένα σχέδια για την κατασκευή νέων εργοστασίων.
Διαβάστε ακόμη
