Η Ευρώπη θα μπορούσε να έχει σε λειτουργία έως και 5 GW πυρηνικής ενέργειας από μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες (SMR) μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2030, όπως ανέφερε ο γενικός γραμματέας της Eurelectric, Κρίστιαν Ρούμπι, σε συνέδριο στο Μιλάνο. Ωστόσο, η τελική εγκατεστημένη ισχύς θα εξαρτηθεί από την έγκριση των ρυθμιστικών αρχών και τις επιχειρηματικές αποφάσεις, καθιστώντας σαφές ότι η πορεία προς την ανάπτυξη αυτής της τεχνολογίας αντιμετωπίζει αρκετές προκλήσεις.
Ένα από τα βασικά εμπόδια είναι οι αυστηρές κανονιστικές απαιτήσεις, ιδιαίτερα σε θέματα ασφάλειας και διαχείρισης αποβλήτων, καθώς και το υψηλό κόστος ανά MWh σε σύγκριση με τους παραδοσιακούς αντιδραστήρες. Ο Ρούμπι εξήγησε ότι όταν χρησιμοποιούνται μικροί αντιδραστήρες, οι ίδιες απαιτήσεις ασφάλειας ισχύουν όπως και για τους μεγαλύτερους, αλλά το κόστος πρέπει να κατανεμηθεί σε λιγότερες MWh, κάτι που αυξάνει το κόστος παραγωγής ενέργειας.
Παρά τις προκλήσεις, η πυρηνική ενέργεια παραμένει μια ελπιδοφόρα λύση για την παραγωγή ενέργειας και προσελκύει σημαντικές τεχνολογικές επενδύσεις, σύμφωνα με δημοσίευμα του Montel. Παρόλα αυτά, ο Ρούμπι υπογράμμισε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας θα εξακολουθήσουν να κυριαρχούν, σημειώνοντας ότι η Ευρώπη αναμένεται να προσθέσει 1.500 GW ανανεώσιμης ενέργειας στο διάστημα αυτό.
Αν και η πυρηνική ενέργεια έχει μειωθεί σε σύγκριση με τις ανανεώσιμες πηγές και το φυσικό αέριο τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, η αυξανόμενη αναγνώριση του ρόλου της στη μείωση των εκπομπών άνθρακα έχει ενισχύσει την υποστήριξη προς αυτήν. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για χώρες όπως η Γαλλία, η Σουηδία, η Φινλανδία και η Βουλγαρία, οι οποίες εξακολουθούν να βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην πυρηνική ενέργεια για την κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών.
Ποιες χώρες έχουν σχέδια ανάπτυξης SMR
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν αρχίσει να προωθούν συγκεκριμένα σχέδια για την ανάπτυξη SMR. Για παράδειγμα, η εσθονική Fermi Energia σκοπεύει να ξεκινήσει τη λειτουργία δύο μονάδων των 600 MW έως το 2036, ενώ η ιταλική Edison στοχεύει να κατασκευάσει τον πρώτο της αντιδραστήρα των 340 MW έως το 2035 και έναν δεύτερο μέχρι το 2040. Η Λιθουανία, από την άλλη, εξετάζει τη χρήση τεχνολογίας SMR για να μειώσει τις εισαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας, ενδεχομένως χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα καύσιμα από τον παροπλισμένο πυρηνικό σταθμό Ignalina.
Προς το παρόν, μόνο η Κίνα και η Ρωσία έχουν καταφέρει να κατασκευάσουν και να λειτουργούν μικρούς αρθρωτούς αντιδραστήρες. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι οι SMR θα μπορούσαν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη μείωση των εκπομπών σε τομείς που είναι δύσκολο να απανθρακοποιηθούν, όπως οι μεταφορές, η χημική βιομηχανία και η τηλεθέρμανση. Αυτή η τεχνολογία φαίνεται πως θα συμβάλει στην ευρύτερη στρατηγική της Ευρώπης για τη μετάβαση σε μια πιο πράσινη οικονομία.
Διαβάστε ακόμη
