Όλο και περισσότερα γίνονται στα ράφια τα μπουκάλια από ανακυκλωμένο πλαστικό, δίνοντας μια πράσινη λύση στον καταναλωτή. Πολλές είναι οι περιπτώσεις όμως όπου οι καταναλωτές παραπλανούνται από την ποσότητα του ανακυκλωμένου πλαστικού σε προϊόντα που χαρακτηρίζονται ως βιώσιμα, σύμφωνα με τους New York Times.
Η Eastman Chemical, ένας μεγάλος κατασκευαστής πλαστικών, χρησιμοποιεί μια διαδικασία που ονομάζεται λογιστική ισοζυγίου μάζας για να ισχυριστεί ότι το πλαστικό της Tritan Renew περιέχει έως και 50% ανακυκλωμένο υλικό. Δεκάδες μάρκες χρησιμοποιούν πλέον το υλικό. Η CamelBak και η Nalgene το χρησιμοποιούν σε αθλητικά μπουκάλια νερού. Η Ferragamo προσφέρει γυαλιά ηλίου Tritan Renew. Η Stanley Black & Decker κατασκεύασε ακόμη και μια νέα σειρά ηλεκτρικών εργαλείων που ονομάζεται Reviva από το πλαστικό. Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οποιοδήποτε συγκεκριμένο μπουκάλι, ζευγάρι γυαλιά ηλίου ή ηλεκτρικό εργαλείο περιέχει πράγματι ανακυκλωμένο πλαστικό. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό μπορεί να μην είναι ακριβές.
Παραδοσιακά, η ανακύκλωση πλαστικού περιλαμβάνει τη διαλογή και την επαναδιαμόρφωση πλαστικών αποβλήτων σε νέα σφαιρίδια. Αυτή η μέθοδος, που ονομάζεται μηχανική ανακύκλωση, είναι περιορισμένη επειδή λειτουργεί μόνο για ορισμένους τύπους πλαστικού και μπορεί να οδηγήσει σε προϊόν χαμηλότερης ποιότητας. Η Eastman χρησιμοποιεί μια νεότερη μέθοδο που ονομάζεται χημική ανακύκλωση, η οποία διασπά τα πλαστικά απόβλητα στα βασικά δομικά τους στοιχεία χρησιμοποιώντας υψηλές θερμοκρασίες και χημικές ουσίες. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν στη συνέχεια να αναμιχθούν με παρθένο πλαστικό για τη δημιουργία νέων προϊόντων.
Η πρόκληση με τη χημική ανακύκλωση είναι ότι είναι αδύνατο να παρακολουθείται η ακριβής ποσότητα ανακυκλωμένου υλικού που καταλήγει σε κάθε προϊόν. Σε αυτό το σημείο υπεισέρχεται η λογιστική του ισοζυγίου μάζας. Το σύστημα αυτό επιτρέπει στις εταιρείες να παρακολουθούν τη συνολική ποσότητα ανακυκλωμένου πλαστικού που επεξεργάζονται και στη συνέχεια να αποδίδουν πιστώσεις σε οποιοδήποτε από τα προϊόντα τους, ανεξάρτητα από το πόσο ανακυκλωμένο υλικό περιέχουν στην πραγματικότητα.
Η Eastman υποστηρίζει ότι η λογιστική ισοζυγίου μάζας συμβάλλει στην αύξηση της συνολικής ποσότητας πλαστικού που ανακυκλώνεται επειδή δημιουργεί μια αγορά για τα ανακυκλωμένα πλαστικά απόβλητα. Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι το σύστημα αυτό είναι παραπλανητικό για τους καταναλωτές και δημιουργεί έλλειψη διαφάνειας. Επισημαίνουν ότι η I.S.C.C., ο οργανισμός που πιστοποιεί τη λογιστική ισοζυγίου μάζας, αποτελείται κυρίως από χημικές εταιρείες και ότι οι έλεγχοι της δεν αποκαλύπτουν πόσο ανακυκλωμένο υλικό χρησιμοποιείται πραγματικά στα προϊόντα.
Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου εξετάζει επί του παρόντος αν θα επιτρέψει στις εταιρείες να χρησιμοποιούν τη λογιστική ισοζυγίου μάζας στους ισχυρισμούς τους περί ανακύκλωσης. Η Consumer Brands Association υποστηρίζει ότι χωρίς τη λογιστική του ισοζυγίου μάζας, οι εταιρείες θα αναγκάζονταν να δημιουργήσουν ξεχωριστές εγκαταστάσεις παραγωγής για το ανακυκλωμένο πλαστικό, κάτι που θα ήταν δαπανηρό και αναποτελεσματικό. Ωστόσο, οι ακτιβιστές του κλίματος και οι μηχανικοί ανακυκλωτές παροτρύνουν την FTC να απορρίψει τη λογιστική ισοζυγίου μάζας, υποστηρίζοντας ότι δημιουργεί ένα σύστημα οικολογικής πλύσης και υπονομεύει την εμπιστοσύνη των καταναλωτών.
Συμπερασματικά, η λογιστική ισοζυγίου μάζας είναι μια αμφιλεγόμενη μέθοδος που επιτρέπει στις εταιρείες να ισχυρίζονται ότι τα προϊόντα τους περιέχουν μεγαλύτερο ποσοστό ανακυκλωμένου περιεχομένου από αυτό που μπορεί να υπάρχει στην πραγματικότητα. Η FTC αποφασίζει επί του παρόντος αν θα επιτρέψει αυτή την πρακτική, και η απόφαση θα μπορούσε να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη διαφάνεια των ισχυρισμών για την ανακύκλωση πλαστικών.
Διαβάστε ακόμη
