Καθώς οι εκλογές των ΗΠΑ της 5ης Νοεμβρίου πλησιάζουν, οι απόψεις των υποψηφίων για την ενεργειακή πολιτική βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής, με ολόκληρο τον πλανήτη να παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις και ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ προσφέρουν πολύ διαφορετικές κατευθύνσεις για τον κλάδο του φυσικού αερίου και του αμερικανικού LNG σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο, καθώς και για τα θέματα που αφορούν τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα.

Η προσέγγιση του Τραμπ

Όπως αναφέρει το Energy Intelligence, ο Τραμπ υπόσχεται να μειώσει τη γραφειοκρατία και να ανατρέψει τους περιβαλλοντικούς κανόνες της κυβέρνησης του προέδρου Τζο Μπάιντεν, από τις εκπομπές μεθανίου μέχρι την άμεση αντιστροφή της παύσης της κυβέρνησης για την έγκριση νέων εξαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ακόμη και όταν η παραγωγή και οι εξαγωγές φυσικού αερίου στις ΗΠΑ σημείωσαν ρεκόρ επί Μπάιντεν, σε μεγάλο βαθμό λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και της αποδοτικότητας, ο Τραμπ πιέζει για περισσότερη παραγωγή και εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου για να «βγάλει μια περιουσία».

Οι εταιρείες φυσικού αερίου συμβαδίζουν σε μεγάλο βαθμό με την ατζέντα του Τραμπ σε θέματα όπως οι εξαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου και οι μισθώσεις γεωτρήσεων, καθώς και η απορρύθμιση του κόστους και της εξοικονόμησης χρόνου. Τα ενεργειακά οικονομικά και οι παράγοντες προσφοράς-ζήτησης παίζουν μεγαλύτερο ρόλο από τις προεδρικές πολιτικές, αλλά η πολιτική «drill, baby, drill» του Τραμπ θα μπορούσε ακόμη να αυξήσει την προσφορά και να επιβαρύνει τις εγχώριες και παγκόσμιες τιμές.

Η επιδίωξη του Τραμπ να ανατρέψει το σύνολο ή μέρος του νόμου περί μείωσης του πληθωρισμού (IRA), ο οποίος θα αντιμετωπίσει σημαντικά πρακτικά εμπόδια, θεωρητικά θα ωφελούσε τα συμφέροντα του φυσικού αερίου επιβραδύνοντας τον ρυθμό εξάπλωσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ωστόσο, η θέση του Τραμπ μπορεί να μην είναι ευπρόσδεκτη από έναν αυξανόμενο αριθμό συναδέλφων του Ρεπουμπλικάνων βουλευτών, των οποίων οι περιφέρειες και οι πολιτείες έχουν επωφεληθεί από εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε κυβερνητικές επιχορηγήσεις. Ορισμένες ολοκληρωμένες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου μπορεί επίσης να δουν οφέλη από τα κίνητρα του IRA, για παράδειγμα για τη δέσμευση, αξιοποίηση και αποθήκευση άνθρακα.

Η περιβαλλοντική προσέγγιση της Χάρις

Η Χάρις δεν έχει ακόμη παρουσιάσει λεπτομερώς μια ευρύτερη ενεργειακή πλατφόρμα, αλλά θεωρείται ισχυρή σε θέματα κλίματος και «περιβαλλοντικής δικαιοσύνης». Το πρόγραμμα του Δημοκρατικού Κόμματος που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα δείχνει ότι θα επικεντρωθεί στην προστασία των φορολογικών κινήτρων, πιστώσεων και εκπτώσεων του IRA για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και θα «σφίξει τα χαλινάρια» στους παραγωγούς ορυκτών καυσίμων.

Ως γενική εισαγγελέας και γερουσιαστής της Καλιφόρνιας, κράτησε έντονα περιβαλλοντική στάση και υποστήριξε ή εφάρμοσε πολιτικές κατά του τομέα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Μέχρι σήμερα, έχει υπαναχωρήσει από την προηγούμενη θέση της από τη θέση της προεκλογικής εκστρατείας της για την προεδρία του 2019 για την απαγόρευση του fracking, αναμφίβολα εν μέρει με στόχο την εξασφάλιση της πολιτείας της Πενσιλβάνια που πρέπει να κερδίσει, καθώς παράγει φυσικό αέριο.

Η Χάρις αναμένεται να διατηρήσει το status quo ή να κλίνει προς τα αριστερά του Μπάιντεν, κάτι που θα μπορούσε να περιλαμβάνει την προώθηση υψηλότερων εταιρικών φόρων στη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων, τη συνεργασία με ξένους εταίρους για τη μείωση των εκπομπών μεθανίου και την αξιοποίηση μιας εκκολαπτόμενης προσπάθειας της κυβέρνησης Μπάιντεν να ενσωματώσει τις εκτιμήσεις για την κλιματική πολιτική στο εμπόριο.

Όσον αφορά το υγροποιημένο φυσικό αέριο, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, αναμένεται να ακολουθήσει αυστηρότερη γραμμή όσον αφορά τα κλιματικά κριτήρια για την έγκριση νέων όγκων εξαγωγών και η Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας θα μπορούσε να ακολουθήσει αυστηρότερη γραμμή στην έγκριση της κατασκευής έργων επέκτασης του υγροποιημένου φυσικού αερίου. Οι υποδομές υγροποιημένου φυσικού αερίου έχουν γίνει ένα πολωτικό ζήτημα σε πολιτειακό επίπεδο υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, και μια κυβέρνηση Χάρις θα δεχθεί πιέσεις από τους αριστερούς προοδευτικούς για να περιορίσει τουλάχιστον τις νέες εξαγωγές. Επιπλέον, η Χάρις είναι πιθανό να υποστηρίξει την κριτική των Δημοκρατικών του Κογκρέσου για την ενοποίηση στη βιομηχανία πετρελαίου και φυσικού αερίου και θα μπορούσε να αναθέσει στο Υπουργείο Δικαιοσύνης να διερευνήσει τους Big Oil για την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Πιθανή αναζωπύρωση του εμπορικού πολέμου με την Κίνα

Ο Τραμπ κάνει προεκλογική εκστρατεία για τον εμπορικό προστατευτισμό, με έναν οριζόντιο δασμό τουλάχιστον 10% στις εισαγωγές. Στην περίπτωση της Κίνας, προτείνει να εμβαθύνει τον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε η κυβέρνησή του το 2018-19, απειλώντας με τουλάχιστον 60% οριζόντιους δασμούς στα κινεζικά προϊόντα. Οι αναλυτές λένε ότι μια τέτοια πολιτική θα εξαπολύσει πιθανότατα σημαντικές παράπλευρες απώλειες στην αμερικανική και την παγκόσμια οικονομία: Η ενεργειακή ζήτηση θα ήταν ένα θύμα.

Ο εμπορικός πόλεμος του Τραμπ με την Κίνα το 2018-19 μεταφέρθηκε στο LNG, με τους κινεζικούς ανταποδοτικούς δασμούς να προκαλούν πτώση των κινεζικών εισαγωγών αμερικανικού LNG κατά 88% σε ετήσια βάση, σε μόλις 0,27 εκατ. τόνους το 2019. Αργότερα, η Κίνα κατάργησε τους περισσότερους δασμούς LNG στις αρχές του 2020, καθώς το Πεκίνο και η Ουάσινγκτον συνήψαν την εμπορική συμφωνία, οδηγώντας σε ένα κύμα κινεζικών αγορών, το οποίο κορυφώθηκε με τις εισαγωγές ρεκόρ LNG της χώρας το 2021. Η Κίνα παραμένει σημαντική για την αμερικανική βιομηχανία υγροποιημένου φυσικού αερίου, με τις κινεζικές εταιρείες να υπογράφουν μια σειρά από μακροπρόθεσμες συμφωνίες αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου που επέτρεψαν στους Αμερικανούς κατασκευαστές να χρηματοδοτήσουν και να κατασκευάσουν περισσότερες εγκαταστάσεις υγροποίησης.

Η Χάρις, από την πλευρά της, είναι πιθανό να διατηρήσει τις εμπορικές πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν -η οποία διατήρησε σε ισχύ τους περισσότερους δασμούς της εποχής Τραμπ στην Κίνα- αντανακλώντας μια διακομματική συναίνεση στην Ουάσινγκτον που θεωρεί το Πεκίνο απειλή για την εθνική ασφάλεια και αθέμιτο οικονομικό ανταγωνιστή. Η Χάρις, όπως και ο Μπάιντεν, θα ήταν πιο στοχευμένη στην εφαρμογή των ελέγχων των εξαγωγών και των δασμών, ακολουθώντας μια πολιτική «αποδέσμευσης» και όχι «αποσύνδεσης» από την Κίνα.

Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών θα μπορούσε να έχει και άλλες απρόβλεπτες επιπτώσεις στην παγκόσμια σκηνή. Οι κινήσεις απορρύθμισης του Τραμπ θα μπορούσαν, για παράδειγμα, να μειώσουν την ελκυστικότητα του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου σε εισαγωγείς που έχουν συνείδηση του κλίματος, όπως η Ευρώπη. Αν δεν υπάρξει μια επαναστατική ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, λίγοι βλέπουν περιθώρια για ελάφρυνση των κυρώσεων στη βιομηχανία φυσικού αερίου της Ρωσίας για οποιονδήποτε από τους δύο υποψηφίους.

Διαβάστε ακόμη