Μια νέα μελέτη υποδηλώνει ότι η Γερμανία θα μπορούσε να βασιστεί σε εισαγωγές για έως και το 70% των αναγκών της σε πράσινο υδρογόνο έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030. Αυτό το υδρογόνο θα ήταν ζωτικής σημασίας για τη μείωση των εκπομπών στους βιομηχανικούς τομείς που είναι δύσκολο να ηλεκτροδοτηθούν, σύμφωνα με το Reuters.

Η Γερμανία στοχεύει να επιτύχει την κλιματική ουδετερότητα έως τα μέσα του αιώνα, και το πράσινο υδρογόνο, που παράγεται χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως ο ήλιος και ο άνεμος, θεωρείται βασικό στοιχείο αυτού του σχεδίου. Ωστόσο, η Γερμανία έχει περιορισμένους πόρους ανανεώσιμης ενέργειας, επομένως οι εισαγωγές θα είναι απαραίτητες.
Η μελέτη, που διεξήχθη από τα Agora Energiewende και Agora Industry, υποδηλώνει ότι η Γερμανία θα μπορούσε να εισάγει 60 έως 100 terawatt-hours (TWh) πράσινου υδρογόνου ετησίως μέσω αγωγών από γειτονικές χώρες έως το 2035. Αυτό θα κάλυπτε ένα σημαντικό τμήμα της προβλεπόμενης ζήτησης υδρογόνου στη χώρα, η οποία αναμένεται να κυμανθεί μεταξύ 95 TWh και 130 TWh έως το τέλος της δεκαετίας.

Επί του παρόντος, η Γερμανία χρησιμοποιεί περίπου 55-60 TWh υδρογόνου ετησίως, αλλά σχεδόν όλο παράγεται από ορυκτά καύσιμα. Έως το 2030, η Γερμανία αναμένεται να μπορέσει να παράγει 11 TWh πράσινου υδρογόνου εσωτερικά, μαζί με την εισαγωγή 17 TWh πράσινου υδρογόνου και 15 TWh γαλάζιου υδρογόνου (που παράγεται από φυσικό αέριο) μέσω αγωγών.

Για να φτάσει στο πλήρες δυναμικό εισαγωγών της, η Γερμανία θα πρέπει να αναπτύξει ένα μοντέλο χρηματοδότησης και να εξασφαλίσει συμφωνίες με άλλες χώρες σχετικά με την επιμερισμό του κόστους. Οι παραγωγοί υδρογόνου και οι διαχειριστές αγωγών θα χρειαστούν επίσης διαβεβαιώσεις για τη μελλοντική ζήτηση υδρογόνου από τη Γερμανία.

Η μελέτη εξέτασε πέντε πιθανούς διαδρόμους αγωγών υδρογόνου προς τη Γερμανία, λαμβάνοντας υπόψη παράγοντες όπως το δυναμικό παραγωγής, την πολιτική στήριξη και την τεχνική πολυπλοκότητα. Οι πολλά υποσχόμενοι διάδρομοι περιλαμβάνουν εισαγωγές από τη Δανία και τη Νορβηγία μέσω της Βόρειας Θάλασσας, με δυνατότητα μελλοντικών εισαγωγών από τη Σουηδία και τη Φινλανδία μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Μακροπρόθεσμα, οι αγωγοί από τη Νότια Ευρώπη και τη Βόρεια Αφρική θα μπορούσαν επίσης να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο, μαζί με πιθανές εισαγωγές από το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πορτογαλία, την Αλγερία, την Ελλάδα και την Ουκρανία.

Διαβάστε ακόμη