Η Γερμανία στοχεύει στην επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας των αερίων θερμοκηπίου έως το 2045 και βασικό στοιχείο της στρατηγικής της αποτελεί ένα νέο νομοσχέδιο που θα της επιτρέψει να αποθηκεύσει διοξείδιο του άνθρακα (CO2) υπόγεια. Αυτή η μεταρρύθμιση θα ανατρέψει την τρέχουσα απαγόρευση της χώρας στην αποθήκευση άνθρακα, σύμφωνα με το clean energy wire.
Ο νέος νόμος έχει δύο σκέλη: την υπεράκτια και την ενδοχώρα αποθήκευση. Η υπεράκτια αποθήκευση θα επιτρέπει την έγχυση CO2 στα ανοιχτά των γερμανικών ακτών, ενώ η αποθήκευση στην ενδοχώρα θα επιτρέπεται εάν μεμονωμένα ομόσπονδα κράτη αποφασίσουν να την επιτρέψουν εντός των συνόρων τους. Το νομοσχέδιο χρειάζεται συζήτηση και έγκριση από το κοινοβούλιο πριν τεθεί σε ισχύ.
Η γερμανική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι αυτή η τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα (CCS) είναι απαραίτητη επειδή ορισμένες βιομηχανικές διαδικασίες και εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση φυσικού αερίου είναι δύσκολο ή αδύνατο να απομακρυνθούν πλήρως από τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Πιστεύουν ότι η τεχνολογία CCS μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση των εκπομπών από αυτούς τους τομείς. Ωστόσο, η τεχνολογία αυτή δεν είναι χωρίς επικριτές.
Οι περιβαλλοντικές ΜΚΟ, όπως η Greenpeace, εκφράζουν ανησυχίες για τους πιθανούς κινδύνους της υπόγειας αποθήκευσης CO2, ιδιαίτερα κοντά σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές. υποστηρίζουν ότι η τεχνολογία CCS είναι δαπανηρή, δεν έχει αποδειχθεί σε μεγάλη κλίμακα και μπορεί να μην είναι μια μόνιμη λύση για την αποθήκευση CO2. Η Greenpeace πιστεύει ότι η Γερμανία θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της στη μείωση των εκπομπών στην πηγή τους παρά στην αποθήκευσή τους υπόγεια.
Ένα άλλο σημείο διαφωνίας είναι η δυνατότητα χρήσης της τεχνολογίας CCS με εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής με καύση φυσικού αερίου. Ενώ η Γερμανία σχεδιάζει να σταδιακά αποσύρει τον άνθρακα, εξακολουθεί να βλέπει ρόλο για τα εργοστάσια φυσικού αερίου ως εφεδρεία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η κυβέρνηση σκοπεύει να επιτρέψει την τεχνολογία CCS για αυτά τα εργοστάσια φυσικού αερίου, αλλά όχι για τα εργοστάσια άνθρακα. Περιβαλλοντικές ομάδες όπως η DUH το βλέπουν αυτό ως τρόπο στήριξης της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων και υποστηρίζουν ότι η Γερμανία δεν θα πρέπει να χρησιμοποιεί εισαγόμενο αέριο σχιστολίθου και στη συνέχεια να αποθηκεύει τις εκπομπές CO2 που δημιουργεί.
Παρά τις επικρίσεις, η γερμανική κυβέρνηση πιστεύει ότι το CCS είναι ένα κρίσιμο εργαλείο για την επίτευξη των κλιματικών στόχων της. Εργάζονται για την αντιμετώπιση των ανησυχιών σχετικά με την ασφάλεια και τη διάρκεια αποθήκευσης. Επιπλέον, επιδιώκουν τον εξορθολογισμό των διαδικασιών αδειοδότησης ώστε να επιταχυνθεί η κατασκευή των αγωγών μεταφοράς CO2 που απαιτούνται για την αποθήκευση μεγάλης κλίμακας στη Βόρεια Θάλασσα. Η επιτυχία της στρατηγικής CCS της Γερμανίας μένει να φανεί, αλλά αντιπροσωπεύει μια σημαντική αλλαγή στην προσέγγισή της για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας.
Διαβάστε ακόμη
