Από τότε που ο ομοσπονδιακός Γερμανός υπουργός Οικονομίας, Ρόμπερτ Χάμπεκ (Robert Habeck – Πράσινοι) παρουσίασε τους ακρογωνιαίους λίθους μιας στρατηγικής σταθμών παραγωγής ενέργειας στις αρχές Φεβρουαρίου, δεν έχουν ακουστεί πολλά για το θέμα.
Οι λεπτομέρειες του σχεδιαζόμενου κανονισμού βρίσκονται ακόμη υπό επεξεργασία, ενώ πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα.
Η δυσαρέσκεια αυξάνεται στον κλάδο. Η Kέρστιν Αντρέε (Kerstin Andreae), διευθύνουσα σύμβουλος της Γερμανικής Ένωσης Βιομηχανιών Ενέργειας και Νερού (BDEW), δήλωσε στη Handelsblatt ότι «περιμένουν εξαιρετικά ανυπόμονα τις προσφορές» για τους προγραμματισμένους εφεδρικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής.
«Το ζήτημα της χρηματοδότησης πρέπει να αποσαφηνιστεί εξίσου γρήγορα με την ασφάλεια βάσει του νόμου περί κρατικών ενισχύσεων και το ζήτημα της τοποθεσίας», δήλωσε η Αντρέε. Επιπλέον, οι συγκεκριμένες περίοδοι υποβολής προσφορών για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής είναι ασαφείς.
Η πτυχή της επιλογής τοποθεσιών που εξετάστηκε από την Αντρέε αποτελεί επίσης προτεραιότητα από την άποψη του Βέρνερ Γκετς (Werner Götz), Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του διαχειριστή συστήματος μεταφοράς TransnetBW: «Μια λογική περιφερειακή κατανομή εφεδρικών δυνατοτήτων είναι απαραίτητη», δήλωσε ο Γκετς στη Handelsblatt.
Στην Ένωση Δημοτικών Επιχειρήσεων (VKU), στην οποία οι δημοτικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους, αυξάνονται οι αμφιβολίες για το αν το υπουργείο μπορεί ακόμα να τηρήσει τις υποσχέσεις του: «Δεν είναι σαφές εάν οι προσφορές για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής μπορούν ακόμα να έρθουν φέτος», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της VKU, Ίνγκμπερτ Λίμπινγκ (Ingbert Liebing) στην Handelsblatt.
«Προκειμένου να υπάρχουν αρκετοί υποψήφιοι και ο ενεργειακός εφοδιασμός να παραμείνει ανθεκτικός, πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην περιφερειακή εξάπλωση και την ποικιλομορφία των παραγόντων στους διαγωνισμούς», δήλωσε ο επικεφαλής της VKU.
Οι συνομιλίες με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνεχίζονται
Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών είναι επιφυλακτικό σχετικά με την περαιτέρω πρόοδο: «Οι συνομιλίες σχετικά με τη στρατηγική των σταθμών παραγωγής ενέργειας εντός της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να δώσουμε συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με το χρονοδιάγραμμα των διαγωνισμών αυτή τη στιγμή», δήλωσε εκπρόσωπος όταν ρωτήθηκε. Η πτυχή της περιφερειακής διανομής αποτελεί μέρος των συνομιλιών.
Η στρατηγική για τους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής αποσκοπεί στην παροχή κινήτρων για την κατασκευή εφεδρικών σταθμών ηλεκτροπαραγωγής, οι οποίοι πρόκειται να παρεμβαίνουν στο μέλλον όποτε οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν μπορούν να παρέχουν αρκετή ηλεκτρική ενέργεια για την κάλυψη της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Αρχικά, πρόκειται να δημοπρατηθούν σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο συνολικής ισχύος έως δέκα γιγαβάτ (GW). Οι πρώτοι διαγωνισμοί πρόκειται να προκηρυχθούν το δεύτερο εξάμηνο του 2024.
Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής πρόκειται αρχικά να λειτουργούν με φυσικό αέριο και αργότερα να μετατραπούν πλήρως σε λειτουργία με υδρογόνο.
Στόχος της μετάβασης είναι η περίοδος μεταξύ 2035 και 2040, με την ακριβή ημερομηνία να ορίζεται για το 2032. Η στοχευόμενη δυναμικότητα των δέκα GW αντιστοιχεί σε περίπου 20 μεγάλες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με φυσικό αέριο.
Η κυβέρνηση εκτιμά το κόστος της στρατηγικής του σταθμού ηλεκτροπαραγωγής σε 15 έως 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Μέρος αυτού προορίζεται για επιδοτήσεις επενδυτικών δαπανών για την κατασκευή των μονάδων, ένα άλλο μέρος για επιδοτήσεις που χρησιμοποιούνται για την αντιστάθμιση του πρόσθετου κόστους λειτουργίας των μονάδων με υδρογόνο.
Ενώ οι πρώτες επιδοτήσεις κόστους επένδυσης δεν αναμένεται να καταβληθούν πριν από το 2028 το νωρίτερο, όταν ξεκινήσει η κατασκευή των πρώτων μονάδων, οι πρώτες επιδοτήσεις λειτουργικού κόστους αναμένονται με τη μετάβαση στη λειτουργία υδρογόνου από το 2035 περίπου.
Εξακολουθούν να υπάρχουν ζητήματα σχετικά με τη νομοθεσία περί κρατικών ενισχύσεων που πρέπει να διευκρινιστούν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η γερμανική κυβέρνηση το διαπραγματεύονται εδώ και μήνες. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις με την Επιτροπή δεν αφορούν μόνο το ποσό των επιδοτήσεων του επενδυτικού κόστους· Ένα άλλο σημείο διαφωνίας είναι πιθανό να είναι το ερώτημα τι επιρροή μπορεί να έχει η πολιτική στις τοποθεσίες των σταθμών παραγωγής ενέργειας.
Έλλειψη σταθμών παραγωγής ενέργειας
Κατ’ αρχήν, η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι ο μόνος αποφασιστικός παράγοντας είναι ποιοι φορείς είναι διατεθειμένοι να ικανοποιηθούν με τις χαμηλότερες επιδοτήσεις κόστους επένδυσης.
Η θέση των σταθμών παραγωγής ενέργειας, από την άλλη πλευρά, δεν παίζει ρόλο. Θεωρητικά, θα μπορούσαν στη συνέχεια να μπουν στο παιχνίδι τοποθεσίες στη βόρεια Γερμανία, οι οποίες προσφέρουν καλές συνδέσεις με το υπάρχον φυσικό αέριο και την προγραμματισμένη υποδομή εισαγωγής υδρογόνου.
Για το σύστημα τροφοδοσίας στο σύνολό του, ωστόσο, αυτές δεν είναι σε καμία περίπτωση οι πιο ευνοϊκές τοποθεσίες. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η έλλειψη εξασφαλισμένης δυναμικότητας σταθμών παραγωγής ενέργειας που μπορεί να ζητηθεί ανά πάσα στιγμή υπάρχει, ιδίως στη νότια και δυτική Γερμανία.
Οι πυρηνικοί σταθμοί έχουν αποσυρθεί από το δίκτυο εδώ τα τελευταία χρόνια, και ταυτόχρονα η σταδιακή κατάργηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα προχωρά και εδώ.
Επιπλέον, εξακολουθούν να υπάρχουν σημεία συμφόρησης στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας: Εάν οι δυναμικότητες του δικτύου από βορρά προς νότο δεν επαρκούν για να τροφοδοτήσουν το δίκτυο με αιολική ενέργεια που παράγεται στη βόρεια Γερμανία, οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ορυκτά καύσιμα στο νότο και τη δύση θα πρέπει να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια ως υποκατάστατο.
Ο διευθύνων σύμβουλος της TransnetBW, Γκετς απευθύνει έκκληση στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών να διευκρινίσει γρήγορα πού πρόκειται να κατασκευαστούν οι εφεδρικές ικανότητες.
Πέρυσι, η TransnetBW, μαζί με τους φορείς εκμετάλλευσης σταθμών ηλεκτροπαραγωγής Steag και GKM, υπέβαλε σχετική πρόταση: Στο μέλλον, η αμοιβή που καταβάλλεται για τα μέτρα ανακατανομής θα πρέπει να είναι εγγυημένη για πέντε έτη από τη θέση σε λειτουργία κατά τη στιγμή της επένδυσης σε νέο σταθμό παραγωγής ενέργειας. Αυτό θα εξασφάλιζε τη ροή των πληρωμών και θα επέτρεπε στους επενδυτές να επιτύχουν καλύτερες συνθήκες στην κεφαλαιαγορά.
Οι ειδικοί βλέπουν δυνατότητες εξοικονόμησης άνω του 1 δισ. ευρώ
Η κατασκευή νέων σταθμών ηλεκτροπαραγωγής θα ενθαρρυνθεί ακριβώς εκεί όπου η επέκταση του δικτύου υστερεί σε σχέση με τους στόχους, οι νέοι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής είναι επομένως απαραίτητοι για τη σταθεροποίηση του δικτύου ούτως ή άλλως και είναι πιθανό να χρειαστούν επειγόντως ως εφεδρικοί στο μέλλον. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στη νότια και δυτική Γερμανία.
«Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής που χρηματοδοτούνται ως μέρος της στρατηγικής των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής θα πρέπει να κατασκευαστούν στα σημεία του συστήματος όπου συμβάλλουν καλύτερα στην ασφάλεια του εφοδιασμού και την ασφαλή λειτουργία του δικτύου», σύμφωνα με υπολογισμούς που έγιναν για την TransnetBW από την εταιρεία συμβούλων Enervis, η οποία ειδικεύεται σε ενεργειακά θέματα. Η Enervis καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο ομοσπονδιακός προϋπολογισμός θα «απαλλαγεί από περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο ευρώ» λαμβάνοντας υπόψη τις περιφερειακές πτυχές στην επιλογή των τοποθεσιών.
Ωστόσο, ο νόμος KWK (σ.σ. ταυτόχρονη παραγωγή μηχανικής ενέργειας και χρησιμοποιήσιμης θερμότητας που παράγεται σε μια κοινή θερμοδυναμική διαδικασία), ο οποίος ορίζει την προώθηση των μονάδων ΚWK, λήγει το 2026. Η συμφωνία σχετικά με τους πολιτικούς ακρογωνιαίους λίθους για μια στρατηγική σταθμών ηλεκτροπαραγωγής που έχει παρουσιαστεί μέχρι στιγμής πρέπει επομένως να συνοδεύεται από παράταση του νόμου KWK πέρα από το 2026 μέχρι τις θερινές διακοπές, ζήτησε ο Λίμπινγκ.
Διαβάστε ακόμη:
