Τα τελευταία χρόνια, οι εταιρείες ενέργειας βρίσκονται σε δίλημμα: να επικεντρωθούν στα ορυκτά καύσιμα ή να προχωρήσουν σε μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο Πατρίκ Πουγιάν, επικεφαλής της TotalEnergies, πιστεύει ότι υπάρχει μια μέση λύση. Θεωρεί πως οι εταιρείες μπορούν να συνεχίσουν την παραγωγή ορυκτών καυσίμων, χρησιμοποιώντας παράλληλα τα κέρδη τους για επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Η TotalEnergies έχει σημειώσει επιτυχία με αυτή τη στρατηγική και ο Πουγιάν πιστεύει ότι μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για άλλες εταιρείες.
Η στρατηγική του Πουγιάν βασίζεται στην ανάπτυξη του λεγόμενου “συστήματος Α”, που στηρίζεται στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, και στη χρήση των κερδών για την ανάπτυξη ενός νέου “συστήματος Β”, με επίκεντρο την ηλεκτρική ενέργεια. Η TotalEnergies διαθέτει σημαντικά κεφάλαια σε νέα έργα, με το ένα τρίτο αυτών να κατευθύνεται στη μονάδα ολοκληρωμένης ισχύος, η οποία περιλαμβάνει ηλιακούς σταθμούς, αιολικούς σταθμούς και σταθμούς παραγωγής ενέργειας με φυσικό αέριο. Η εταιρεία δεν αναμένει να αποκομίσει θετικές ταμειακές ροές από την ηλεκτρική ενέργεια πριν το 2028, ωστόσο πιστεύει ότι τα συνεχή κέρδη από τα ορυκτά καύσιμα θα της επιτρέψουν να χρηματοδοτήσει τη μετάβαση.
Η συγκεκριμένη στρατηγική αποδείχθηκε επιτυχημένη για την TotalEnergies. Η μέση απόδοση επί των κεφαλαίων της εταιρείας που έχουν επενδυθεί, είναι η υψηλότερη μεταξύ των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, ενώ η τιμή της μετοχής της ξεπέρασε σε αποδοτικότητα την BP από την έναρξη της πανδημίας. Ο Πουγιάν πιστεύει ότι η στρατηγική του αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να διατηρηθεί η ενέργεια σε προσιτές τιμές και ασφαλής κατά τη μετάβαση σε ένα σύστημα ενέργειας χωρίς άνθρακα.
Ωστόσο, ο Πουγιάν αντιμετωπίζει την αποδοκιμασία ορισμένων μετόχων, ιδιαίτερα στην Ευρώπη. Οι Ευρωπαίοι επενδυτές ανησυχούν για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της συνεχιζόμενης παραγωγής ορυκτών καυσίμων. Έτσι, ο Πουγιάν στρέφεται ολοένα και περισσότερο στην προσέλκυση αμερικανικών κεφαλαίων, καθώς οι Αμερικανοί επενδυτές φαίνεται να υποστηρίζουν περισσότερο τη στρατηγική του. Αυτό ενδέχεται να οδηγήσει τη μετακίνηση της κύριας χρηματιστηριακής διαπραγμάτευσης της TotalEnergies από το Παρίσι στη Νέα Υόρκη. Εάν η TotalEnergies και η Shell αποχωρήσουν από την Ευρώπη, αυτό θα αποτελούσε πλήγμα για τον ευρωπαϊκό καπιταλισμό.
