Τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, σε συνδυασμό με το πάγιο ζήτημα αξιοπιστίας της Τουρκίας, αλλά και την πρόθεση κάποιων σημερινών μετόχων να αποσυρθούν, έχουν φέρει στο προσκήνιο τα διυλιστήρια της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Πρόσωπα που παρακολουθούν τις εξελίξεις σε έναν κλάδο που θεωρείται εξαιρετικά δύσκολος σε εποχές πράσινης μετάβασης, κάτι που επηρεάζει τις αποτιμήσεις, υποστηρίζουν πως βρίσκεται σε εξέλιξη προσπάθεια συγκέντρωσης δυνάμεων στον κλάδο των διυλιστηρίων της Μεσογείου.
Πιθανώς αυτά τα σχέδια οδηγούν και κάποιους εγχώριους επιχειρηματίες να τοποθετούνται τους τελευταίους μήνες επενδυτικά σε εισηγμένες του κλάδου. Πρόσφατες εξελίξεις επιβεβαιώνουν, πάντως, την κινητικότητα. Πάρτε για παράδειγμα την εξαγορά του μεγαλύτερου διυλιστηρίου της Ιταλίας, της ISAB, από εταιρεία που συνδέεται με τον ισραηλινό δισεκατομμυριούχο Μπένι Στάινμετς. Πωλητής ήταν η ρωσική Lukoil η οποία φέρεται να αναζητεί αγοραστή και για το μεγαλύτερο διυλιστήριο της Βαλκανικής, τη Neftohim στη Βουλγαρία.
