Η συζήτηση στην ΕΕ σχετικά με τον κλιματικό στόχο μείωσης εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 90% για το 2040 σημείωσε κάποια πρόοδο τη Δευτέρα 25 Μαρτίου, με 10 χώρες να τάσσονται υπέρ, τρεις κατά και 13 να ζητούν πρόσθετες παραχωρήσεις κατά τη συνάντηση των υπουργών Περιβάλλοντος στις Βρυξέλλες.
Η ΕΕ έχει θέσει δύο στόχους μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα: μείωση κατά 55% έως το 2030, ακολουθούμενη από μηδενική μείωση έως το 2050. Ένας αντίστοιχος στόχος για το 2040 συζητείται επί του παρόντος στις Βρυξέλλες. Τον Φεβρουάριο, η Επιτροπή πρότεινε στόχο μείωσης κατά 90%.
Ο χώρες που τάσσονται υπέρ του στόχου του 90% είναι περισσότερες από αυτές που αντιτίθενται, αλλά η πλειονότητα των χωρών δήλωσε προς το παρόν «αναποφάσιστη», σύμφωνα με το euractiv.
«Αισθάνομαι σημαντική υποστήριξη», δήλωσε ο Επίτροπος για το κλίμα Wopke Hoekstra, αφού οι πιο φιλόδοξες χώρες της ΕΕ εξέφρασαν την υποστήριξή τους στην πρότασή του. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Γαλλία, η Φινλανδία, η Δανία και η Ισπανία.
Η Γερμανία και οι Κάτω Χώρες εξέφρασαν μόνο προσωρινή υποστήριξη – η κυβέρνηση συνασπισμού του Βερολίνου δεν έχει ακόμη συμφωνήσει εσωτερικά, ενώ ο υπηρεσιακός υπουργός των Κάτω Χωρών Rob Jetten διαβεβαίωσε ότι το νεοεκλεγέν κοινοβούλιο της χώρας είναι «υπέρ» του 90%.
Η Ελλάδα ανησυχεί για τους ανθρώπους που «θέλουν μια καλύτερη ζωή τώρα» και η Πολωνία ζήτησε «περισσότερη ανάλυση». Η de facto στροφή της Βαρσοβίας αποτέλεσε έκπληξη, αφού ένα μέλος του ποικιλόμορφου κυβερνητικού συνασπισμού υποσχέθηκε μια νέα πορεία από τη Βαρσοβία τον Ιανουάριο.
Ωστόσο, οι μισές χώρες αρνήθηκαν να λάβουν σκληρή θέση, επικαλούμενες ιδιαιτερότητες που κυμαίνονται από τις ανησυχίες των νησιωτικών χωρών έως τις αγροτικές χώρες που εξαρτώνται από τα αυτοκίνητα.
Πολλές από αυτές τις χώρες εντάχθηκαν στην ΕΕ το 2004 ή αργότερα και τόνισαν τις διαφορετικές οικονομικές αφετηρίες τους. Η Λετονία και άλλες χώρες της ΕΕ υπογράμμισαν την ανάγκη «ευελιξίας» ώστε να ληφθούν υπόψη οι εθνικές ιδιαιτερότητες.
Κάθε «χώρα της ΕΕ έχει το δικό της αναπτυξιακό μοντέλο», δήλωσε ο Ρουμάνος Mircea Fechet, υπουργός Περιβάλλοντος.
«Δεν έχουμε επαρκείς πόρους στη διάθεσή μας για να επιτύχουμε τους κλιματικούς στόχους», εξήγησε ο Ivo Milatic της Κροατίας, υφυπουργός Περιβάλλοντος, προσθέτοντας ότι «πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να γίνει μια δίκαιη μετάβαση που δεν αφήνει κανέναν πίσω».
Η «δίκαιη μετάβαση» υποδηλώνει μια προσέγγιση που συνδυάζει τη δράση για το κλίμα με κοινωνικές πολιτικές για την προστασία των ευάλωτων πολιτών που διαφορετικά θα μπορούσαν να επηρεαστούν αρνητικά από τη μετάβαση. Στο πλαίσιο της ΕΕ, αυτό επιτυγχάνεται συχνά μέσω φορολογικών μεταβιβάσεων.
Ο υπουργός Περιβάλλοντος της Σλοβενίας Bojan Kumer ζήτησε «μεγαλύτερη γεωγραφική ισορροπία» στην εκταμίευση των κονδυλίων της ΕΕ από τα ταμεία εκσυγχρονισμού και καινοτομίας – δύο ταμεία δισεκατομμυρίων, που χρηματοδοτούνται από την εμπορία εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Το δεύτερο μεγάλο μέλημα για τις χώρες της ΕΕ παραμένει η βιομηχανική ανταγωνιστικότητα – το θέμα στο οποίο όλοι μπορούν να συμφωνήσουν, από τη Βουδαπέστη έως το Βερολίνο.
Η «επιβάρυνση» της βιομηχανίας με πολιτικές για το κλίμα ενέχει τον κίνδυνο να «γυρίσει μπούμερανγκ», προειδοποίησε η υπουργός Περιβάλλοντος της Ουγγαρίας Anikó Raisz.
«Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας μας είναι ζωτικής σημασίας για τα επόμενα χρόνια», δήλωσε ο Sven Giegold της Γερμανίας, υφυπουργός Οικονομίας και Κλίματος.
Αναγνώριση της πυρηνικής ενέργειας
Για τη συμμαχία 12 φιλοπυρηνικών χωρών με επικεφαλής τη Γαλλία και την Τσεχία, η πυρηνική ενέργεια αποτελεί βασικό στοιχείο του ενεργειακού μείγματος για την περίοδο μετά το 2030.
Η Τσεχία επικεντρώθηκε στο υδρογόνο που παράγεται με πυρηνική ενέργεια, η οποία επί του παρόντος δεν ταξινομείται ως «ανανεώσιμη» σύμφωνα με τους κανόνες της οδηγίας του μπλοκ για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (RED).
«Εκλιπαρώ για υδρογόνο με χαμηλές εκπομπές άνθρακα», ώστε η Ευρώπη να ξεκινήσει την «οικονομία του υδρογόνου», δήλωσε ο Petr Hladik, υπουργός Περιβάλλοντος της Τσεχίας, ζητώντας αλλαγή των κανόνων της RED.
