Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης συμφώνησαν την Πέμπτη να παραιτηθούν από κοινού από μια διεθνή ενεργειακή συνθήκη λόγω ανησυχιών ότι υπονομεύει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, δήλωσαν αξιωματούχοι.
Η Συνθήκη του Χάρτη Ενέργειας του 1998, η οποία επιτρέπει στις ενεργειακές εταιρείες να μηνύουν κυβερνήσεις για πολιτικές που βλάπτουν τις επενδύσεις τους, χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια για να αμφισβητηθούν κινήσεις που απαιτούν το κλείσιμο μονάδων παραγωγής ορυκτών καυσίμων.
Οι υπουργοί των χωρών της ΕΕ συμφώνησαν να αποχωρήσουν από τη συνθήκη σε συνάντηση στις Βρυξέλλες, δήλωσαν δύο αξιωματούχοι της ΕΕ στο Reuters.
Η απόφαση θα πάει τώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να ζητηθεί η συγκατάθεση των νομοθέτων. Αυτό θεωρείται πολύ πιθανό, επειδή η συνέλευση της ΕΕ έχει προηγουμένως ζητήσει επιτακτικά να αποχωρήσει από τη συνθήκη.
Οι Βρυξέλλες πρότειναν για πρώτη φορά μια συντονισμένη αποχώρηση της ΕΕ από τη συνθήκη τον Ιούλιο, αφού κράτη μέλη όπως η Δανία, η Γαλλία, η Γερμανία, το Λουξεμβούργο, η Πολωνία, η Ισπανία και οι Κάτω Χώρες ανακοίνωσαν σχέδια αποχώρησης, με τα περισσότερα να επικαλούνται ανησυχίες για την κλιματική αλλαγή.
Μέχρι στιγμής οι χώρες της ΕΕ καθυστερούσαν την απόφαση για την έξοδο, καθώς ορισμένες, όπως η Κύπρος και η Ουγγαρία, επιθυμούσαν να παραμείνουν, ενώ άλλες ανησυχούσαν ότι οι προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό της συνθήκης θα πήγαιναν χαμένες με την αποχώρησή τους.
Για να κατευνάσει αυτές τις ανησυχίες, η ΕΕ πρότεινε την περασμένη εβδομάδα ότι πριν από την αποχώρηση, οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να αφήσουν τις μεταρρυθμίσεις να περάσουν.
Η πρόταση αυτή φαίνεται ότι ξεκλείδωσε μια συμφωνία.
Οι χώρες της ΕΕ θα εγκρίνουν την πρόταση για την αποδοχή των μεταρρυθμίσεων της συνθήκης τον Μάιο, δήλωσε στο Reuters πηγή της βελγικής προεδρίας της ΕΕ, η οποία θα οργανώσει τις συνομιλίες.
Περίπου 50 υπογράφοντες τη συνθήκη συμφώνησαν πέρυσι τις μεταρρυθμίσεις, αλλά είχαν ελάχιστες πιθανότητες να τεθούν σε ισχύ χωρίς το πράσινο φως της ΕΕ.
Μία από τις βασικές μεταρρυθμίσεις είναι η μείωση σε 10 χρόνια από 20 της περιόδου που οι επιχειρήσεις ενέργειας από τρίτες χώρες που έχουν υπογράψει τη συνθήκη, όπως η Ιαπωνία και η Τουρκία, θα απολαμβάνουν προστασία των υφιστάμενων επενδύσεων στο μπλοκ.
