Οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην Αφρική παρεμποδίζονται από τις ανεπαρκείς κρατικές εγγυήσεις δανείων, καθώς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διατηρεί σφιχτό λουρί στην υπερχρέωση των χωρών, δήλωσε την Τετάρτη ο διευθύνων σύμβουλος της TotalEnergies Patrick Pouyanne, σύμφωνα με το Reuters.

Ο Pouyanne δήλωσε ότι επί του παρόντος τα έργα ηλεκτρικής ενέργειας στην Αφρική πάσχουν από «ένα πρόβλημα φερεγγυότητας… έχεις τον κίνδυνο να μην πληρωθείς». «Έτσι, όταν ένας φορέας ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θέλει να αναπτύξει, και είναι προφανές ότι έχετε τεράστιες δυνατότητες, θα πάει να δει την κυβέρνηση και θα ζητήσει εγγυήσεις», είπε.

«Αλλά οι αφρικανικές κυβερνήσεις, θα σας πουν, δεν είναι σε θέση να δώσουν αυτές τις εγγυήσεις γιατί έρχεται το ΔΝΤ και τους λέει είστε ήδη υπερχρεωμένοι».

Ο Pouyanne δήλωσε ότι το αποτέλεσμα ήταν ότι στην Αφρική, η εταιρεία του περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε επιχειρηματικά έργα εξόρυξης, επειδή είναι ένας κλάδος όπου γνωρίζουν ότι θα λάβουν πληρωμή.

Η TotalEnergies έχει δραστηριότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε 30 αφρικανικές χώρες, καθώς και δύο ηλιακά πάρκα στην Αίγυπτο και σχέδια για ένα έργο ηλιακής ενέργειας και αποθήκευσης μπαταριών στη Νότια Αφρική που θα τεθεί σε λειτουργία το 2025.
Διαφήμιση – Μετακινηθείτε για να συνεχίσετε

Τα παγκόσμια έργα της στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ανέρχονται σε 22 γιγαβάτ (GW) εγκατεστημένης ισχύος μέχρι το τέλος του 2023, τα περισσότερα από τους μεγάλους πετρελαϊκούς ομίλους, που βρίσκονται στη Λατινική Αμερική, την Ευρασία, τις ΗΠΑ και τη Μέση Ανατολή.

Τα σχόλια έγιναν σε διάλογο κυβέρνησης-βιομηχανίας που διοργάνωσε ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας με θέμα την Αφρική και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

«Είμαι απογοητευμένος που δεν βλέπω … έναν πραγματικό διεθνή οικονομικό οργανισμό για να αντιπαραβάλει εγγυήσεις σε όλα αυτά τα αφρικανικά κράτη – και να μην τους ζητά περισσότερα από αυτά που ζητάμε εμείς», δήλωσε ο Pouyanne.

Είπε ότι στο ηλιακό εργοστάσιο 1 GW της TotalEnergies στο Ιράκ, οι διεθνείς χρηματοδότες του έργου ζητούσαν από την ιρακινή κυβέρνηση περισσότερες εγγυήσεις δανείου από την TotalEnergies, οδηγώντας τη γαλλική εταιρεία να αυτοασφαλίσει πλήρως το έργο για να μην επιβαρύνει την κυβέρνηση με περισσότερο χρέος.