Οι στόχοι της υπεράκτιας αιολικής ενέργειας της Γερμανίας κινδυνεύουν να χαθούν εν μέσω υστέρησης των ρυθμών κατασκευής και καθυστερήσεων στη σύνδεση με το δίκτυο, γεγονός που οδηγεί τον κλάδο σε εκκλήσεις για πρόσθετη κυβερνητική στήριξη.
Μέχρι το 2030, η γερμανική κυβέρνηση θέλει να έχει εγκαταστήσει 30 GW υπεράκτιων ανεμογεννητριών στις στενές φέτες της Βόρειας και της Βαλτικής Θάλασσας, από 8,5 GW σήμερα. Αλλά παρά το σφιχτό χρονοδιάγραμμα, λίγες ανεμογεννήτριες τίθενται σε λειτουργία.
«Προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτή η σημαντική επικείμενη αύξηση της δυναμικότητας, η υπεράκτια αλυσίδα αξίας της αιολικής ενέργειας χρειάζεται μέτρα βιομηχανικής πολιτικής», προειδοποίησε την Τρίτη (29 Ιανουαρίου) ένας συνασπισμός ενώσεων του κλάδου, σύμφωνα με το Euractiv.
Το 2023, μόλις 27 υπεράκτιες ανεμογεννήτριες με συνδυασμένη ισχύ μόλις 257 MW άρχισαν να τροφοδοτούν το δίκτυο με ηλεκτρική ενέργεια. Άλλα 74 θεμέλια – ένα βασικό βήμα στη διαδικασία – κατασκευάστηκαν. Αλλά αυτό απέχει ακόμη πολύ από τον μέσο όρο των 3,1 GW που χρειάζεται ο τομέας μέχρι το 2030.
Η συμμαχία που αποτελείται από τους κατασκευαστές μηχανημάτων VDMA, τη βιομηχανία υπεράκτιων αιολικών BWO και άλλους ζήτησε «χρηματοδοτικά μέσα και ένα ρυθμιστικό πλαίσιο που να επιτρέπει τις απαραίτητες επενδύσεις».
Τον Δεκέμβριο, η γερμανική κυβέρνηση υπέγραψε τον «Ευρωπαϊκό Αιολικό Χάρτη», μια πρωτοβουλία του κλάδου που καλεί τις χώρες της ΕΕ να προσαρμόσουν τις δημοπρασίες αιολικής ενέργειας με τρόπο που να ευνοεί κυρίως τους ευρωπαίους παραγωγούς και να υπόσχεται υψηλότερα ενοίκια για τους προγραμματιστές.
Αυτό περιλαμβάνει «κριτήρια προεπιλογής», όπου τα προϊόντα πρέπει να περνούν από έλεγχο κυβερνοασφάλειας, και προσαρμογή της τιμολόγησης των δημοπρασιών στον πληθωρισμό. «Ο σχεδιασμός των διαγωνισμών πρέπει επομένως να αλλάξει αμέσως», τονίζει η συμμαχία.
Ένα άλλο τραύμα της γερμανικής υπεράκτιας βιομηχανίας επιστρέφει. Τον Ιούλιο του 2023, μια συλλογή μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών κατέβαλε στη γερμανική κυβέρνηση 13 δισεκατομμύρια ευρώ για το προνόμιο να της επιτραπεί να κατασκευάσει υπεράκτιες τουρμπίνες ισχύος 7 GW.
Αυτό αποδείχθηκε αντιδημοφιλές μεταξύ των καθιερωμένων γερμανικών παικτών. «Επομένως, οι πληρωμές προσφορών θα πρέπει να έχουν ανώτατο όριο], επιμένει η συμμαχία του κλάδου, υποστηρίζοντας ότι οι υψηλές πληρωμές προσφορών, όπως αυτές του περασμένου έτους, οδηγούν σε υψηλότερες τιμές ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι ειδικοί απορρίπτουν αυτό το σκεπτικό. «Το ανώτατο όριο των πληρωμών προσφοράς μου φαίνεται εντελώς αυθαίρετο», εξηγεί ο Ingmar Schlecht, επιστημονικός συνεργάτης της ελβετικής ZHAW. Αντίθετα, είναι «πολιτικά αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι τα αιολικά πάρκα για τα οποία υποβάλλονται προσφορές κατασκευάζονται πράγματι».
