Κάποιες σημαντικές παράμετροι εμποδίζουν, σύμφωνα με πληροφορίες, την κατάθεση του νομοσχεδίου για την υποστήριξη και ανάπτυξη της αγοράς του βιομεθανίου στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνουν στο energygame.gr άνθρωποι με γνώση των εξελίξεων, για να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις δεν αρκεί μόνο η κατάθεση του νομοσχεδίου, βασικές πτυχές του οποίου έχουν «κλειδώσει». Θα πρέπει να δοθούν και σαφείς κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη του κλάδου. Μεταξύ άλλων, αν το παραγόμενο βιομεθάνιο θα διαχέεται μέσω του δικτύου φυσικού αερίου ή θα υγροποιείται με σκοπό τη χρήση του από τη ναυτιλία, αλλά και τον κλάδο των μεταφορών. Όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές θα πρέπει να περιληφθούν συγκεκριμένοι στόχοι στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, οι οποίοι δεν υπάρχουν, όπως για παράδειγμα ότι το υγροποιημένο βιομεθάνιο θα μπορούσε να καλύψει το 5% των αναγκών της ακτοπλοΐας. Σύμφωνα με το αναθεωρημένο ΕΣΕΚ η συνολική παραγωγή βιομεθανίου αναμένεται να ανέλθει στις 2,1 TWh το 2030, στις 3,6 TWh το έτος 2040 και στις 4,6 TWh έτος 2050. Ένα άλλο ζήτημα που εγείρεται είναι η έλλειψη κατεύθυνσης σε σχέση με τα υβριδικά συστήματα, δηλαδή για εκείνα τα συστήματα που έχουν τη δυνατότητα παραγωγής ρεύματος μέσω βιοαερίου καθιστώντας τα μονάδες βάσης και παράλληλα να είναι σε θέση να παράγουν βιομεθάνιο.
Να σημειωθεί πως το ΕΣΕΚ εκτιμά πως για την ανάπτυξη του βιομεθανίου χρειάζεται ένα πλαίσιο πολιτικών που να στηρίζεται στους εξής άξονες: «Την αναβάθμιση υφιστάμενων μονάδων βιοαερίου σε μονάδες βιομεθανίου, τουλάχιστον όσων γειτνιάζουν σε δίκτυα διανομής ή μεταφοράς φυσικού αερίου. Εκτιμάται ότι περίπου οι μισές σημερινές μονάδες βιοαερίου μπορούν να μετατραπούν σε μονάδες παραγωγής βιομεθανίου. Την δημιουργία νέων μονάδων βιομεθανίου, ιδίως σε αγροτικές/κτηνοτροφικές περιοχές. Την έγχυση του παραγόμενου βιομεθανίου σε δίκτυα διανομής φυσικού αερίου (ή αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου στις περιπτώσεις που αυτό είναι οικονομικότερο), με σκοπό τη μεταφορά του στην τελική κατανάλωση. Τη δυνατότητα χρήσης του παραγόμενου βιομεθανίου στις μεταφορές». Σήμερα, λειτουργούν 80 σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής με βιοαέριο με συνολική εγκατεστημένη ισχύ 119,5 MWe και ενέργεια καυσίμου 1,4 TWh/χρόνο περίπου. Ωστόσο, δεν υπάρχει παραγωγή βιομεθανίου στη χώρα και ο λόγος είναι η αβεβαιότητα που υπάρχει στην αγορά εξαιτίας των εκκρεμοτήτων που προαναφέρθηκαν.
Σε ό,τι έχει να κάνει με το νομοσχέδιο, το σκέλος που αφορά το αδειοδοτικό μέρος των μονάδων έχει ξεκαθαρίσει και απομένει να αποσαφηνιστεί ο μηχανισμός στήριξης των παραγωγών βιομεθανίου. Υπενθυμίζεται πως στις αρχές του χρόνου προηγήθηκε διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς πάνω στο κείμενο που είχε εκπονήσει επιστημονική ομάδα του ΕΜΠ, υπό τον καθηγητή Σωτήριο Καρέλλα. Παράλληλα, μείζον θέμα αποτελεί η εύρεση πρώτης ύλης, όπως απορρίμματα τροφών και απόβλητα βιομηχανιών τροφίμων για την τροφοδοσία των μονάδων. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εκδοθεί μια σειρά αποφάσεων από τα αρμόδια υπουργεία (Αγροτικής Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας) με σκοπό να καταστεί υποχρεωτική η συλλογή βιομάζας για την παραγωγή βιομεθανίου.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Italgas προβλέπει σημαντική μεγέθυνση της παραγωγής βιομεθανίου στην Ελλάδα έως το τέλος της δεκαετίας. Σύμφωνα με το νέο Στρατηγικό Σχέδιο της εταιρείας για την περίοδο 2024-2030, το 33% των προβλεπόμενων επενδύσεων στην Ελλάδα θα κατευθυνθούν στην ανάπτυξη της αγοράς του βιομεθανίου και πάνω από 30 μονάδες θα έχουν συνδεθεί στο δίκτυο διανομής φυσικού αερίου που διαχειρίζεται η ελληνική θυγατρική Enaon EDA.
Διαβάστε ακόμη
