Η σύνδεση των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα με το γερμανικό ηλεκτρικό δίκτυο μέσω καλωδίων κοστίζει εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Υπάρχουν όμως δυνατότητες εξοικονόμησης: αντί να μεταφέρεται η ηλεκτρική ενέργεια στην ακτή με καλώδιο, το υδρογόνο θα μπορούσε να παράγεται ακριβώς δίπλα στα αιολικά πάρκα και στη συνέχεια να μεταφέρεται στην ξηρά με αγωγό

Μελέτη της κοινοπραξίας Aqua-Ventus καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτό θα μπορούσε να εξοικονομήσει κόστος σε διψήφιο αριθμό δισεκατομμυρίων. Οι διαχειριστές δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας είναι γενικά υπέρ της ιδέας, σημειώνει η Handelsblatt.

Η Aqua Ventus υποστηρίζεται από μια ομάδα περίπου 100 εταιρειών, ενώσεων και ερευνητικών ιδρυμάτων που προωθούν την ανάπτυξη της παραγωγής υδρογόνου στη Βόρεια Θάλασσα με τη σχετική υποδομή αγωγών. Ο αγωγός υδρογόνου Aqua Ductus πρόκειται να αποτελέσει το επίκεντρο της υποδομής.

Δυνατότητα εξοικονόμησης έως και 31 δισ. ευρώ

Στο μέλλον, ο υπεράκτιος αγωγός θα συγκεντρώνει την πηγή ενέργειας από διάφορα μέρη της Βόρειας Θάλασσας και θα τη μεταφέρει στην ξηρά.

Στα μέλη της Ένωσης Aqua-Ventus περιλαμβάνονται διαχειριστές δικτύων φυσικού αερίου όπως οι Gascade, Gasunie και Fluxys, εταιρείες ενέργειας όπως οι RWE και EnBW, καθώς και οι Bosch, Orsted, Siemens Gamesa και Siemens Energy.

Η σύνδεση των υπεράκτιων αιολικών πάρκων που σχεδιάζονται στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα με το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας είναι δαπανηρή. Σύμφωνα με τον Ομοσπονδιακό Οργανισμό Δικτύων, θα πρέπει να επενδυθεί ποσό 327,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επέκταση του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2045.

Από το ποσό αυτό, 167,8 δισεκατομμύρια ευρώ αναλογούν στη σύνδεση υπεράκτιων αιολικών πάρκων. Ένας από τους λόγους για τους οποίους η σύνδεση των υπεράκτιων αιολικών πάρκων με το δίκτυο είναι δαπανηρή είναι ότι ορισμένα από τα αιολικά πάρκα βρίσκονται μακριά από τη στεριά στην ανοικτή θάλασσα.

Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ναυτιλίας και Υδρογραφίας (BSH) είναι υπεύθυνη για τον καθορισμό των σχετικών περιοχών. Για τον σκοπό αυτό έχει χωρίσει την αποκλειστική οικονομική ζώνη (ΑΟΖ) της Γερμανίας σε διάφορες ζώνες.

Η «Ζώνη 4» και η «Ζώνη 5» στο βορειοδυτικό τμήμα της γερμανικής ΑΟΖ είναι οι πιο απομακρυσμένες από την ηπειρωτική χώρα. Εδώ πρέπει να διανυθεί απόσταση άνω των 300 χιλιομέτρων για να μεταφερθεί η ηλεκτρική ενέργεια από τα αιολικά πάρκα στην ακτή μέσω καλωδίου.

Η Aqua Ventus ανέθεσε στην εταιρεία συμβούλων E-Bridge να αναλύσει τα πλεονεκτήματα της χρήσης της ηλεκτρικής ενέργειας από τις ζώνες 4 και 5 απευθείας στο εργοτάξιο για την παραγωγή υδρογόνου με ηλεκτρόλυση και την αποστολή του υδρογόνου στην ακτή μέσω αγωγού.

Για το σκοπό αυτό, η E-Bridge έχει μοντελοποιήσει το κόστος για διάφορες παραλλαγές:

  • Mια παραλλαγή που βασίζεται αποκλειστικά σε σύνδεση μέσω καλωδίου τροφοδοσίας
  • Μια παραλλαγή με μεταφορά υδρογόνου μόνο
  • Δύο παραλλαγές στις οποίες συνδυάζονται η πρώτη και δεύτερη παραλλαγή

Ο συνδυασμός αγωγού υδρογόνου και καλωδίου μεταφοράς ενέργειας θα ήταν ο πιο αποδοτικός

Η E-Bridge υπέθεσε ότι στις ζώνες 4 και 5 θα εγκατασταθούν υπεράκτια αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος 14 γιγαβάτ (GW). Σύμφωνα με την έκθεση, οι μεγαλύτερες επενδύσεις για τη σύνδεση θα απαιτηθούν για μια αμιγώς ηλεκτρική σύνδεση.

Η E-Bridge τα υπολογίζει σε λίγο κάτω από 70 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό συγκρίνεται με ετήσια έσοδα στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ύψους 2,9 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η αναλογία επενδύσεων προς έσοδα είναι πολύ πιο ευνοϊκή εάν μόνο τέσσερα από τα 14 GW μεταφέρονται αμιγώς ηλεκτρικά και για τα υπόλοιπα δέκα GW χρησιμοποιείται η ηλεκτρόλυση υδρογόνου προκειμένου να σταλεί υδρογόνο στην ακτή μέσω αγωγού.

Στην περίπτωση αυτή, συνολικές επενδύσεις ύψους 56,9 δισ. ευρώ θα αντισταθμίζονταν από ετήσια έσοδα 4,8 δισ. ευρώ. Σε βάθος 25 ετών, η E-Bridge υπολογίζει πλεονέκτημα κόστους 31 δισεκατομμυρίων ευρώ για τη συνδυασμένη σύνδεση σε σύγκριση με την αμιγώς ηλεκτρική σύνδεση.

Ευελιξία ακόμη και σε περιόδους αρνητικών τιμών ηλεκτρικής ενέργειας

Η E-Bridge εξηγεί σε μεγάλο βαθμό τα υψηλότερα έσοδα στο συνδυασμένο μοντέλο με επιλογές βελτιστοποίησης: Με την αμιγώς ηλεκτρική σύνδεση, η ηλεκτρική ενέργεια πρέπει να διοχετεύεται στο δίκτυο και να πωλείται σε κάθε περίπτωση – ακόμη και σε περιόδους αρνητικών τιμών ηλεκτρικής ενέργειας. Σε συνδυασμό με την ηλεκτρόλυση υδρογόνου, δημιουργείται πρόσθετη ευελιξία.

Εάν δεν αξίζει να πωλείται η ηλεκτρική ενέργεια επειδή οι τιμές της είναι τόσο χαμηλές, η ηλεκτρική ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή υδρογόνου. Σε τέτοιες φάσεις, το καλώδιο ρεύματος μπορεί ακόμη και να χρησιμοποιηθεί για την άντληση ηλεκτρικής ενέργειας από το δίκτυο, η οποία χρησιμοποιείται επίσης για την ηλεκτρόλυση υδρογόνου.

Ωστόσο, αυτή η ιδέα δεν είναι επί του παρόντος εφικτή: Στη Γερμανία, τέτοιες ιδέες συνδυασμένης σύνδεσης αποκλείονται προς το παρόν από το νόμο.

Οι φορείς εκμετάλλευσης του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας βλέπουν τα πλεονεκτήματα

Οι διαχειριστές δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας είναι ανοιχτοί στην πρόταση της Aqua Ventus: «Σε ένα μελλοντικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας, η ηλεκτρική υποδομή και η ηλεκτρόλυση θα πρέπει να εξετάζονται στρατηγικά μαζί», λέει ο διαχειριστής δικτύου μεταφοράς Tennet, ο οποίος πρέπει να συνδέσει την πλειονότητα των γερμανικών υπεράκτιων αιολικών πάρκων με το δίκτυο.

Αυτό δεν ισχύει μόνο στην ξηρά. «Η δικτύωση των υποδομών ηλεκτρικής ενέργειας και υδρογόνου μπορεί επίσης να έχει νόημα σε υπεράκτιες περιοχές. Για παράδειγμα, για να μετατρέπεται μέρος της ενέργειας απευθείας σε υδρογόνο κατά τις ώρες που παράγεται ιδιαίτερα μεγάλη ποσότητα ανανεώσιμης ενέργειας και στη συνέχεια να μεταφέρεται στη στεριά», εξηγεί εκπρόσωπος της Tennet.

Διαβάστε ακόμη