Την είσοδο της Ελλάδας στον διάλογο για την πυρηνική ενέργεια που «φουντώνει» στην Ευρώπη, με φόντο τα σχέδια για ανάπτυξη της εν λόγω τεχνολογίας σε πολλές γειτονικές χώρες (Τουρκία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Ιταλία), σε μια περίοδο που η ουγγρική προεδρία της ΕΕ έχει θέσει την ανάπτυξη της εν λόγω τεχνολογίας ψηλά στην ατζέντα της, σηματοδοτεί η αναφορά του Πρωθυπουργού από το συνέδριο του Economist ότι «Η Ευρώπη ήταν και παραμένει ηγέτιδα δύναμη στην πυρηνική τεχνολογία. Η Ελλάδα δεν διαθέτει πυρηνική ενέργεια. Δεν υπάρχει τρόπος να φτάσουμε στο ουδέτερο ισοζύγιο εκπομπών χωρίς την πυρηνική ενέργεια. Επενδύουμε, λοιπόν, ως Ευρωπαίοι στην επόμενη γενιά μικρών πυρηνικών αντιδραστήρων».
Στο κάδρο αυτό αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επίσκεψη του Ελληνοκαναδού Τζορτζ Χρηστίδη, υψηλόβαθμου στελέχους του Συνδέσμου Πυρηνικής Ενέργειας του Καναδά στο πλαίσιο της συμμετοχής του στο Athens Energy Summit και οι επαφές που είχε στην Αθήνα στο περιθώριο του συνεδρίου με αντικείμενο την προώθηση των μικρών αρθρωτών αντιδραστήρων (SMR). Ο κ. Χρηστίδης χαιρέτισε την αναφορά του κ. Μητσοτάκη στην ανάγκη επένδυσης της Ευρώπης στην πυρηνική ενέργεια, τονίζοντας ότι «Η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να μπει στη συζήτηση για την πυρηνική ενέργεια».
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση θα ενδιαφερόταν να δώσει το παρών σε μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία με επίκεντρο τους νέου τύπου SMR και παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη της εν λόγω τεχνολογίας, η οποία στην παρούσα φάση παραμένει ιδιαίτερα ακριβή. Όσον αφορά στο προβληματισμό που εγείρεται για την ασφάλεια της εν λόγω τεχνολογίας, καλά πληροφορημένες πηγές τονίζουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να θωρακιστεί πλήρως από τον κίνδυνο ενός ατυχήματος, όταν όχι απλώς υπάρχουν πυρηνικές μονάδες σε λειτουργία σε πολλές γειτονικές χώρες, αλλά ετοιμάζονται και άλλες. Όπως στην Τουρκία, όπου υψηλόβαθμο στέλεχος του Υπουργείου Ενέργειας της χώρας δήλωσε ότι η χώρα σχεδιάζει να «βάλει στην πρίζα» τον πυρηνικό σταθμό ηλεκτρικής ενέργειας στο Ακουγιου -που κατασκευάζεται από την ρωσική Rosatom- πριν από το τέλος του έτους.
Υπενθυμίζεται ότι στις αρχές του 2022 τέθηκε επί τάπητος το ενδεχόμενο μιας «πυρηνικής σύμπραξης» Ελλάδας-Βουλγαρίας, καθώς η τότε κυβέρνηση της Βουλγαρίας ξεκίνησε συνομιλίες με την Ελλάδα για την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού ηλεκτροπαραγωγής στη Βουλγαρία, για την παραγωγή ενέργειας που θα προμηθευόταν η Ελλάδα μέσω μακροπρόθεσμης σύμβασης. Ένα άλλο σενάριο που είχε εξεταστεί ήταν αυτό της μετοχικής συμμετοχής της Ελλάδας -μέσω κάποιου σχήματος- σε μια από τις καινούριες μονάδες που σχεδίαζε να κατασκευάσει η Βουλγαρία. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η συζήτηση αυτή αναβιώνει διακριτικά στην παρούσα φάση, καθώς εξετάζονται όλες οι εναλλακτικές για την εξισορρόπηση του συστήματος, λαμβάνοντας ασφαλώς υπόψη το υψηλό κόστος της πυρηνικής ενέργειας, καθώς η τιμή της «πυρηνικής μεγαβατώρας» κινείται κοντά στα 100 ευρώ/MWh κατά προσέγγιση, δηλαδή σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις ΑΠΕ.
Μια άλλη παράμετρος που προσμετράται είναι αυτή των κοινωνικών αντιδράσεων, καθώς οι μνήμες από το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ δεν έχουν ακόμα ξεθωριάσει, ενώ κάθε φορά που προκύπτουν πληροφορίες για προβλήματα στη λειτουργία της μονάδας του Κοζλοντούι στη γειτονική Βουλγαρία, το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης είναι τεράστιο. Δεν είναι τυχαία η αναφορά του κ. Χρηστίδη ότι «η κοινωνία πρέπει να εκπαιδευθεί για όλες τις μορφές ενέργειας» και ότι η τεχνολογία εξελίσσεται και υπάρχουν πλέον διάφορες πυρηνικές τεχνολογίες που μπορούν να συμβάλλουν ανάλογα με τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν 100 πυρηνικοί αντιδραστήρες διαθέσιμοι σε 12 χώρες της ΕΕ, οι οποίοι παράγουν περίπου το 25% του ηλεκτρισμού του μπλοκ και περίπου το 50% της καθαρής της ενέργειας, ενώ άλλοι 60 βρίσκονται σε διάφορα στάδια σχεδιασμού και κατασκευής, μεγάλο μέρος των οποίων στην Πολωνία.
Διαβάστε ακόμη
