Blame game παίζουν βιομήχανοι και κυβέρνηση στη Γερμανία σε σχέση με το ποια από τις δύο πλευρές ευθύνεται για την καθυστέρηση της ανάπτυξης της πράσινης τεχνολογίας μέσω του υδρογόνου.

Το υδρογόνο θεωρείται βασική τεχνολογία για την επίτευξη των κλιματικών στόχων της βιομηχανίας. Ωστόσο, οι φιλόδοξοι στόχοι, όπως είναι ξεκάθαρο, δεν θα διατηρηθούν, καθώς εκπρόσωποι των εταιρειών θεωρούν ότι η ελπίδα για ταχεία απαλλαγή από τον άνθρακα μέσω του υδρογόνου δεν είναι ρεαλιστική.

Στη σύνοδο κορυφής της Handelsblatt, την περασμένη εβδομάδα για το υδρογόνο, ο Ντιρκ Γκίζεβελ (Dirk Güsewell), Διευθύνων Σύμβουλος της ενεργειακής εταιρείας EnBW, δήλωσε πως «τα τελευταία δύο ή τρία χρόνια, έχουμε μιλήσει για μια διαφημιστική εκστρατεία που απλά δεν θα μπορούσε να εκπληρωθεί».

Ο Τιλ Μάνσμαν (Till Mansmann), Επίτροπος Υδρογόνου της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και μέλος του FDP της Bundestag, περιόρισε επίσης τις προσδοκίες για τον ρυθμό αύξησης του υδρογόνου.

Οι πρώτες παραδόσεις σε μελλοντικούς μεγάλους πελάτες, όπως οι κατασκευαστές χάλυβα, «σίγουρα θα πραγματοποιηθούν πριν από το τέλος αυτής της δεκαετίας», δήλωσε ο Μάνσμαν. Ωστόσο, η υποδομή δεν θα είναι διαθέσιμη επί του παρόντος στο βαθμό που είναι δυνατή η πλήρης παροχή.

Ωστόσο, παρά τις καθυστερήσεις, «ποτέ πριν δεν υπήρξε τέτοιος ρυθμός ανάπτυξης», λέει η επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Ένωσης Βιομηχανιών Ενέργειας και Νερού (BDEW), Κέρστιν Αντρέ (Kerstin Andreae). «Υπάρχει ήδη μια τεράστια έλξη πίσω από αυτό, αν το συγκρίνετε με άλλους τομείς. Δεν μπορείς να πεις ότι είναι πολύ αργά τώρα», σημείωσε η ίδια.

Η βιομηχανία δεν βλέπει τον εαυτό της ως τροχοπέδη

Οι δηλώσεις έρχονται σε μια εποχή που όλο και περισσότερες εταιρείες μειώνουν τους κλιματικούς στόχους τους, όπως έδειξε πρόσφατα έρευνα της Handelsblatt.

Ταυτόχρονα, οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο ορατές, όπως πρόσφατα μέσω πλημμυρών ως αποτέλεσμα ισχυρών βροχοπτώσεων στη Βαυαρία.

Η βιομηχανία δεν θέλει να θεωρείται εμπόδιο στην τεχνολογική αλλαγή. Ο διευθυντής της EnBW, Γκίσεβελ (Güsewell) δεν βλέπει τον εαυτό του ως «φρένο». Οι επενδύσεις είναι απίθανο να οδηγηθούν από πανικό ή ενθουσιασμό. Επί του παρόντος, ωστόσο, σύμφωνα με την αξιολόγηση του βιομηχανικού και του ενεργειακού τομέα, η τεχνολογία υδρογόνου απλώς δεν έχει προχωρήσει αρκετά ώστε να επιτευχθούν βραχυπρόθεσμα επιτεύγματα.

Δεδομένου του επείγοντος του θέματος, εκπρόσωποι του κλάδου και πολιτικοί διευκρινίζουν όλο και περισσότερο γιατί ο μετασχηματισμός έχει αποτύχει μέχρι στιγμής – και πώς θα μπορούσε να αλλάξει.

  1. Ταχεία υλοποίηση υποδομών για τη μεταφορά υδρογόνου στη Γερμανία

Η διαθεσιμότητα υδρογόνου εξαρτάται από την ανάπτυξη του δικτύου υδρογόνου. Στόχος είναι η σύνδεση μεγάλων κέντρων κατανάλωσης στις βιομηχανικές περιοχές, σημείων τροφοδοσίας στις ακτές, μελλοντικών εγκαταστάσεων αποθήκευσης και σταθμών ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν με υδρογόνο. Το δίκτυο θα αποτελείται κατά 60% από αγωγούς φυσικού αερίου.

Οι διαχειριστές δικτύων μεταφοράς φυσικού αερίου πρέπει να υποβάλουν αιτήσεις συμμετοχής στο κεντρικό δίκτυο υδρογόνου στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων έως τις 21 Ιουνίου. Η προθεσμία είχε ήδη αναβληθεί μία φορά, στις 21 Μαΐου, κατά ένα μήνα, επειδή η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν την είχε εγκρίνει βάσει του νόμου περί κρατικών ενισχύσεων.

Η διευθύνουσα σύμβουλος της ένωσης διαχειριστών δικτύων φυσικού αερίου FNB Gas, Μπάρμπαρα Φίσερ, δεν μπορούσε να πει με βεβαιότητα την Τετάρτη εάν η έγκριση της ΕΕ θα έρθει μέχρι τις 21 Ιουνίου ή εάν η προθεσμία θα πρέπει να αναβληθεί για έναν ακόμη μήνα. Ωστόσο, διαβεβαίωσε ότι εάν χορηγηθεί η άδεια, θα προχωρήσει πολύ γρήγορα.

  1. Ενίσχυση των αγορών πωλήσεων υδρογόνου

Η Εθνική Στρατηγική για το Υδρογόνο κάνει λόγο για ζήτηση υδρογόνου από 95 έως 130 τεραβατώρες (TWh) έως το 2030.

Ωστόσο, η πραγματική κατανάλωση στη Γερμανία εξακολουθεί να είναι χαμηλή. Η πηγή ενέργειας χρησιμοποιείται σήμερα σχεδόν αποκλειστικά από τη βιομηχανία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ινστιτούτου Ενεργειακής Οικονομίας του Πανεπιστημίου της Κολωνίας (EWI), η κατανάλωση εκεί είναι 42,3 TWh.

Η κατανάλωση υδρογόνου θα μπορούσε να αυξηθεί στο άμεσο μέλλον, για παράδειγμα, λόγω ενός μεγάλου έργου της Thyssen-Krupp Steel. Τον Φεβρουάριο, η εταιρεία προκήρυξε διαγωνισμό για την προμήθεια υδρογόνου της πρώτης μονάδας άμεσης μείωσης για την παραγωγή πράσινου χάλυβα.

Από το 2029, η Thyssen-Krupp σχεδιάζει να χρησιμοποιεί 5,6 TWh υδρογόνου ετησίως στο εργοστάσιο. Ο διευθυντής της Thyssen-Krupp, Tσετίν Νάζικολ (Cetin Nazikkol), τόνισε ότι παρά τις προβλέψιμες καθυστερήσεις στην παροχή πράσινου υδρογόνου, δεν υπάρχουν σχέδια για τη λειτουργία του εργοστασίου με φυσικό αέριο προς το παρόν.

  1. Προώθηση σχεδίων εισαγωγής υδρογόνου

Η Γερμανία αναμένεται να πρέπει να εισάγει τα 2/3 της προβλεπόμενης ζήτησης για κλιματικά ουδέτερο υδρογόνο στο μέλλον. Διάφορες μη ευρωπαϊκές χώρες όπως η Αυστραλία ή χώρες της Αφρικής μπορούν να θεωρηθούν προμηθευτές.

Αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα μπορούσαν επίσης να προμηθεύσουν υδρογόνο. Ο ενεργειακός όμιλος RWE με έδρα το Έσσεν και η νορβηγική εταιρεία ενέργειας Equinor ανακοίνωσαν ήδη το 2023 ότι ήθελαν να συνεργαστούν στο μέλλον για την εισαγωγή υδρογόνου στη Γερμανία.

Ωστόσο, οι απαραίτητοι αγωγοί μεταφοράς δεν υπάρχουν ακόμη. Ο διευθυντής του έργου Equinor Μίρκο Μάνια (Mirko Mania) δήλωσε στη σύνοδο κορυφής για το υδρογόνο της Handelsblatt: «Υπάρχουν συζητήσεις σχετικά με τη χρηματοδότηση». Ούτε η γερμανική ούτε η νορβηγική πλευρά ήθελαν να χρηματοδοτήσουν ή να προωθήσουν ένα έργο από το οποίο υποτίθεται ότι θα επωφελούνταν και η άλλη χώρα. Απαιτείται περισσότερη ασφάλεια σχεδιασμού από τους πολιτικούς.

  1. Αύξηση της εγχώριας παραγωγής υδρογόνου

Σύμφωνα με εκπρόσωπο του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Οικονομικών, η υλοποίηση όλων των προγραμματισμένων έργων για ηλεκτρολυτικές κυψέλες στη Γερμανία θα οδηγήσει σε χωρητικότητα 8,9 γιγαβάτ. Αυτό θα φέρει τη δυναμικότητα κοντά στα δέκα γιγαβάτ που στοχεύει η Γερμανία για το 2030.

Δεν υπάρχουν ακόμη σχεδόν καθόλου τελικές επενδυτικές αποφάσεις για τα έργα. Ωστόσο, η αντιπρόεδρος της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Δικτύων, Μπάρμπι Χάλερ (Barbie Haller), ήταν αισιόδοξη ότι θα ληφθούν σημαντικά περισσότερες τελικές επενδυτικές αποφάσεις τους επόμενους μήνες ενόψει νέων, σταθεροποιητικών κανονισμών για έργα.

Διαβάστε ακόμη