Η Ιαπωνία σχεδιάζει να ενημερώσει την ενεργειακή της πολιτική τον επόμενο χρόνο, με έμφαση στην αύξηση της εξάρτησης από την πυρηνική ενέργεια για να επιτύχει σταθερό εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή η μεταβολή έρχεται μετά την καταστροφή της Φουκούσιμα το 2011, η οποία οδήγησε σε μείωση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας και αύξηση των ορυκτών καυσίμων. Οι πρόσφατες αυξήσεις των τιμών της παγκόσμιας ενέργειας και οι διακοπές στον εφοδιασμό λόγω του πολέμου στην Ουκρανία έχουν επισημάνει τη σημασία της ενεργειακής ασφάλειας για την Ιαπωνία.
Η νέα πολιτική αναμένεται να ευνοήσει την πυρηνική ενέργεια μαζί με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως ο άνεμος και ο ήλιος. Αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στους εξαγωγείς ορυκτών καυσίμων όπως η Αυστραλία, το Κατάρ, οι ΗΠΑ και η Ινδονησία. Ενώ υπάρχει υποστήριξη για την κατασκευή νέων πυρηνικών αντιδραστήρων εντός της επιτροπής που αναθεωρεί την πολιτική, ο πραγματικός στόχος για τη συνεισφορά της πυρηνικής ενέργειας στο ενεργειακό μείγμα έως το 2040 παραμένει ασαφής.
Ωστόσο, η αύξηση της χρήσης πυρηνικής ενέργειας αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Η δημόσια αντιπαράθεση, τα κανονιστικά εμπόδια, το υψηλό κόστος, ο κίνδυνος σεισμών και οι μεγάλοι χρόνοι ανάπτυξης των πυρηνικών εργοστασίων αποτελούν σημαντικά εμπόδια. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι η Ιαπωνία πιθανότατα θα μείνει πίσω από τον στόχο της για το 2030 που είναι 20-22% πυρηνική ενέργεια για τους λόγους αυτούς. Η προσθήκη νέας πυρηνικής δυναμικότητας έως το 2050 θεωρείται επίσης δύσκολη.
Ως αποτέλεσμα, οι μονάδες παραγωγής ενέργειας με καύση ορυκτών καυσίμων μπορεί να χρειαστεί να καλύψουν το κενό στον εφοδιασμό με ηλεκτρική ενέργεια, γεγονός που ενδεχομένως να έρχεται σε αντίθεση με τον στόχο της κυβέρνησης για μείωση της εξάρτησης από τον άνθρακα και το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG). Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε υψηλότερη χρήση ορυκτών καυσίμων από την αναμενόμενη.
Εκτός από την αναθεώρηση της ενεργειακής της πολιτικής, η Ιαπωνία στοχεύει επίσης να θέσει στόχο για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2035 και να διαμορφώσει μια στρατηγική απολιγνιτοποίησης για το 2040. Η επέκταση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η μείωση της εξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα θεωρούνται κρίσιμες για την επίτευξη αυτών των στόχων και τη μείωση των τιμών της ενέργειας.
Διαβάστε ακόμη
