Το παγκόσμιο ενεργειακό τοπίο υφίσταται έναν ταχύτατο μετασχηματισμό, ο οποίος οφείλεται στην αλματώδη ανάπτυξη της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας. Αυτές οι ανανεώσιμες πηγές ξεπερνούν τις παραδοσιακές επιλογές, όπως ο άνθρακας, το φυσικό αέριο και η πυρηνική ενέργεια, όσον αφορά τις νέες προσθήκες δυναμικότητας και την ετήσια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, σύμφωνα με τη στήλη του περιοδικού pv, ISES.
Το 2023, η ηλιακή και η αιολική ενέργεια μαζί αποτελούν το εντυπωσιακό 80% όλων των νέων σταθμών παραγωγής ενέργειας που κατασκευάζονται παγκοσμίως. Αυτή η πρωτοφανής ανάπτυξη βασίζεται σε μια δεκαετία αξιοσημείωτης προόδου. Η ηλιακή παραγωγή έχει εκτοξευθεί κατά εννέα φορές, φθάνοντας τις 1.500 τεραβατώρες (TWh) ετησίως, ενώ η αιολική παραγωγή έχει τριπλασιαστεί σε 2.300 TWh ετησίως.
Η ηλιακή ενέργεια, ειδικότερα, γνωρίζει μια ραγδαία άνοδο με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 22%. Αυτό μεταφράζεται σε διπλασιασμό της παραγωγικής της ικανότητας κάθε τρία χρόνια. Με αυτόν τον ρυθμό, μόνο η ηλιακή ενέργεια θα μπορούσε να παρέχει αρκετή ηλεκτρική ενέργεια για την απεξάρτηση από τον άνθρακα ολόκληρης της παγκόσμιας οικονομίας έως το 2042, φτάνοντας σε παραγωγή 100.000 TWh ετησίως.
Αυτό το κύμα ανάπτυξης είναι έτοιμο να αναδιαμορφώσει ριζικά το παγκόσμιο ενεργειακό μείγμα. Η ηλιακή ενέργεια προβλέπεται να ξεπεράσει την πυρηνική παραγωγή έως το 2026, ακολουθούμενη από την αιολική το 2027, την υδροηλεκτρική το 2028, το φυσικό αέριο το 2030 και τέλος τον άνθρακα έως το 2032. Οι σταθμοί άνθρακα, φυσικού αερίου και πυρηνικής ενέργειας έχουν ελάχιστες νέες κατασκευές, ενώ οι αποσύρσεις των υφιστάμενων σταθμών επιταχύνονται. Η τάση αυτή υποδηλώνει ότι αυτές οι παραδοσιακές πηγές θα μπορούσαν να καταργηθούν σε μεγάλο βαθμό μέχρι τα μέσα του αιώνα.
Η ηγετική θέση στην υιοθέτηση της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας συγκεντρώνεται στην Ευρώπη, με την Αυστραλία να είναι η μόνη μη ευρωπαϊκή χώρα που ξεχωρίζει. Η μοναδική κατάσταση της Αυστραλίας, η οποία δεν έχει τη δυνατότητα διασυνοριακού διαμοιρασμού της ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμεύει ως κρίσιμη περίπτωση δοκιμής. Αποδεικνύει ότι η ταχεία μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι εφικτή με υποστηρικτικές πολιτικές. Η Αυστραλία προβλέπεται να μειώσει την παραγωγή της από ορυκτά καύσιμα από το 75% σε μόλις 18% έως το 2030, αυξάνοντας ταυτόχρονα την παραγωγή από ηλιακή και αιολική ενέργεια στο 75%.
Αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Βραζιλία και η Χιλή αναδεικνύονται επίσης σε πρωτοπόρους, με σημαντικό μέρος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι χώρες αυτές καθοδηγούνται από τους διπλούς στόχους της μείωσης του κόστους της ηλεκτρικής ενέργειας και της μείωσης των εκπομπών. Οι ανησυχίες για τη σταθερότητα του δικτύου μετριάζονται από τις αναμενόμενες επενδύσεις σε λύσεις αποθήκευσης, μεταφοράς και διαχείρισης της ζήτησης.
Η κυριαρχία της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας αποτελεί σαφές σημάδι της αλλαγής παραδείγματος στον παγκόσμιο ενεργειακό τομέα. Με την ταχεία ανάπτυξή τους και την πτώση του κόστους τους, αυτές οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ανοίγουν το δρόμο για ένα βιώσιμο και απαλλαγμένο από τις ανθρακούχες εκπομπές μέλλον.
Διαβάστε ακόμη