Ισχυρές προοπτικές ανάπτυξης εμφανίζει η αγορά των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στην Τουρκία, όμως τα εμπόδια για να υλοποιηθούν ελληνικές επενδύσεις στη γείτονα χώρα είναι πολλά, ενώ ανυπέρβλητες είναι οι δυσκολίες για κοινές επενδύσεις στο Αιγαίο.

Η Τουρκία έχει ένα φιλόδοξο σχέδιο για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων ισχύος 5 GW έως το 2035. Ήδη, τέσσερις περιοχές έχουν ήδη επιλεχθεί ως κατάλληλες, οι οποίες βρίσκονται στη Θάλασσα του Μαρμαρά, όπου βρίσκονται σε εξέλιξη οι σχετικές μελέτες, καθώς και στην τουρκική πλευρά του Αιγαίου. Το δυναμικό για σταθερής έδρασης και πλωτά αιολικά υπολογίζεται σε 12 και 63 GW αντίστοιχα.

Παράλληλα, η Τουρκία διαθέτει μια ανεπτυγμένη βιομηχανία που παράγει σχεδόν όλο τον αναγκαίο εξοπλισμό, ενώ στα μικρασιατικά παράλια βρίσκεται το επίκεντρο της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας, στην οποία έχουν συμμετοχή και ξένοι επενδυτές με τεχνογνωσία στην κατασκευή των αιολικών, όπως είναι μεγάλες νορβηγικές εταιρείες.

Αν η Τουρκία δεν αμφισβητούσε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο και δεν επέμεινε να αναδεικνύει θέματα «γκρίζων ζωνών», όπως για παράδειγμα κάνει αυτή την περίοδο με την περίπτωση των θαλάσσιων πάρκων, θα ήταν ένας «φυσικός χώρος» για την εξαγωγή πράσινης ενέργειας από την Ελλάδα, ενώ θα είχαν αναπτυχθεί σε πολύ μεγαλύτερη έκταση σε σύγκριση με σήμερα οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Από την πλευρά των τουρκικών εταιρειών ΑΠΕ, οι προτάσεις προς τις ελληνικές εταιρείες για ανάπτυξη κοινών υπεράκτιων αιολικών έργων στο Αιγαίο επανέρχονται στο τραπέζι των συζητήσεων κάθε φορά που υπάρχουν επαφές μεταξύ των δύο πλευρών. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά πηγές που γνωρίζουν τις σχετικές συζητήσεις, μόνιμη επωδός των Τούρκων επενδυτών είναι ότι «οι δύο λαοί πρέπει να κάνουν share to Αιγαίο».

Πάντως, οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι η αυτή η άποψη δεν θα γίνει ποτέ πραγματικότητα, όσο τουλάχιστον η Τουρκία δεν προσαρμόζει την πολιτική της στο θέμα του καθορισμού των θαλάσσιων ζωνών με την Ελλάδα στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.

Οι Έλληνες επενδυτές βλέπουν με ενδιαφέρον, αλλά από… απόσταση ασφαλείας, την τουρκική αγορά ΑΠΕ και ιδιαίτερα την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών έργων, Η τουρκική αγορά είναι πολύ μεγάλη και εν δυνάμει ανταγωνιστική με την ελληνική. Παράλληλα, η γειτονική χώρα διαθέτει μια ανεπτυγμένη βιομηχανία που μπορεί να απορροφήσει πράσινη ηλεκτρική ενέργεια σε μεγάλες ποσότητες και προφανώς με ανταγωνιστικές τιμές σε σύγκριση με την ενέργεια που προέρχεται από φυσικό αέριο ή λιγνίτη.

Όμως, το ρίσκο επένδυσης παραμένει μεγάλο, έργα ΑΠΕ που παραχωρούνται κατ’ ανάθεση δεν προϊδεάζουν για αδιάβλητες και ανταγωνιστικές διαδικασίες επιλογής Η επιρροή του κράτους είναι ισχυρή σε όλο το φάσμα της αγοράς και καθοριστικό ρόλο στην επιλογή των επενδυτών φαίνεται ότι παίζουν οι πολιτικές και οικονομικές σχέσεις της Τουρκίας με τις χώρες από τις οποίες προέρχονται οι υποψήφιοι επενδυτές. Μεγάλο ρίσκο δεν παρουσιάζουν μόνο οι αυτόνομες επενδύσεις, αλλά ακόμα και η συμμετοχή σε κοινοπρακτικά σχήματα με επενδυτές που θεωρείται ότι είναι σίγουροι για να επιλεχθούν ως ανάδοχοι των έργων,

Ορισμένοι σχολιαστές αναφέρονται με θαυμασμό στις ταχείες διαδικασίες ωρίμανσης των μελετών για την ανάπτυξη των υπεράκτιων αιολικών πάρκων στην Τουρκία Αλλά οι επενδυτές που γνωρίζουν την τουρκική αγορά λένε ότι αυτή η ταχύτητα δεν οφείλεται στην έλλειψη γραφειοκρατίας και την απλοποίηση των διαδικασιών, αλλά στα επιεικώς πιο «χαλαρά» περιβαλλοντικά κριτήρια και στην ιδιότυπη αντίληψη για την κυριαρχία του νόμου που ισχύει συνολικά στην Τουρκία.

Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα που εκπέμπεται από τους Έλληνες επενδυτές είναι ότι εφόσον επιλυθούν τα ζητήματα που αφορούν στον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών, οι επιχειρήσεις από τις δύο χώρες μπορούν να βρουν έναν κοινό τόπο για την υλοποίηση επενδύσεων και στα υπεράκτια αιολικά πάρκα. Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, οι όποιες σκέψεις θα παραμένουν σκέψεις.

Διαβάστε ακόμη