Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν και στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) αναζητούν φόρμουλα, ώστε να προχωρήσει έστω ένα πιλοτικό έργο στα πλωτά υπεράκτια αιολικά πάρκα. Οι αρχικές σκέψεις για περισσότερα πιλοτικά υπεράκτια αιολικά μπήκαν στο συρτάρι εξαιτίας της υφέρπουσας κατάστασης. Η κλιμάκωση των αντιρρήσεων για τα έργα που πρόκειται να αναπτυχθούν, αλλά και τα αδειοδοτικά κωλύματα αλλάζουν τις προτεραιότητες του υπουργείου. Όμως επειδή τα πρώτα δύο πιλοτικά υπεράκτια αιολικά -τα οποία έχουν εγκριθεί ανοιχτά της Σαμοθράκης- είναι με βάσεις σταθερής έδρασης αναζητείται λύση, ώστε να προχωρήσει έστω ένα πιλοτικό με βάση τη νέα τεχνολογία των πλωτών ανεμογεννητριών.

Το εναρκτήριο λάκτισμα στην εν λόγω βιομηχανία θα δώσει η κατασκευή δύο πρώτων πιλοτικών υπεράκτιων σταθερής έδρασης, συνολικής ισχύος 600 MW, τα οποία θα αναπτυχθούν από την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή και τον Όμιλο Κοπελούζου και τη ΔΕΗ στη θαλάσσια περιοχή που εκτείνεται νοτίως της ακτογραμμής της Περιφερειακής Ενότητας Έβρου και βορείως-βορειοανατολικώς της Σαμοθράκης. Το ΥΠΕΝ εξέταζε ένα δεύτερο «πακέτο» πιλοτικών offshore αιολικών με πλωτές ανεμογεννήτριες, θέλοντας μέσα από αυτή την διαδικασία να στηρίξει πρωτοβουλίες για την ανάπτυξη της οικείας εφοδιαστικής αλυσίδας. Ωστόσο, οι οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ακόμα ληφθεί. Το εν λόγω χαρτοφυλάκιο είχε προσδιοριστεί σε περίπου 400 MW.

Οι αλλαγές στο αρχικό σχέδιο συνδέονται και με το κύμα αντιδράσεων που εκδηλώνεται κατά των θαλάσσιων αιολικών και δυσκολεύει την έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία θα καθορίσει τις περιοχές που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν τα νέα πάρκα. Η οπτική όχληση και η δυνατότητα σύνδεσης με το δίκτυο είναι τα κριτήρια που θα καθορίσουν την επιλογή των περιοχών όπου θα εγκατασταθούν τα πρώτα πλωτά αιολικά πάρκα συνολικής ισχύος περίπου 600 ΜW, που θα προχωρήσουν ως πιλοτικά έργα και με διαδικασίες fast track

Οι αυτοδιοικητικοί και τουριστικοί φορείς της Κρήτης, πέτυχαν «μία νίκη» μεγαλώνοντας την απόσταση από τις ακτές και ενδεχομένως και το μέγεθος των έργων. Το ΥΠΕΝ εξετάζει την μετακίνηση των επίμαχων υπεράκτιων αιολικών σε μεγαλύτερη απόσταση από τις ακτές, με στόχο να κατευνάσει τα πνεύματα και να προχωρήσει απρόσκοπτα τον εθνικό σχεδιασμό χωρίς άσκοπες συγκρούσεις που θα έδιναν έναν αρνητικό χαρακτήρα στη νέα και πολλά υποσχόμενη τεχνολογία παραγωγής καθαρής ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό, φαίνεται να εξετάζεται ακόμη και ο περιορισμός της ισχύος των έργων καθώς στην Κρήτη έχουν προγραμματιστεί 800 MW, από τα οποία τα 600 MW αφορούν το βορειoανατολικό τμήμα του νησιού μεταξύ Αγίου Νικολάου και Σητείας που φαίνεται να συγκεντρώνει και τις αντιδράσεις των μελών της κυβέρνησης λόγω της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης που δέχεται αλλά και της ύπαρξης της Σπιναλόγκας και 200 MW ανατολικά της Σητείας. όπως είπε στη Βουλή και η υπ. Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, οι όποιες αλλαγές δεν θα δημιουργήσουν πρόβλημα στην επίτευξη των στόχων του προγράμματος. Αν δεν βρεθεί λύση για το «Κρήτη 2» το σχέδιο θα επικεντρωθεί στις περιοχές που συγκεντρώνουν την αποδοχή των τοπικών κοινωνιών.

Αλλαγή σε άλλες θέσεις των 10 περιοχών που είχαν αρχικά ανακοινωθεί και συμπεριληφθεί στη ΣΜΠΕ, δεν διαφαίνεται, ωστόσο δεν αποκλείεται να γίνουν διορθώσεις στον σχεδιασμό. Και μια ενδεχομένως σαφέστερη περιγραφή της έκτασης που θα καταλαμβάνει το αιολικό πάρκο σε κάθε προτεινόμενη Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων (ΠΟΑΥΑΠ). Το μόνο σίγουρο είναι πως το ΥΠΕΝ θέλει από κοινού με την ΕΔΕΥΕΠ να ανέβουν οι ταχύτητες και το project να «τρέξει».

Με το Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων η Ελλάδα θα εκμεταλλευτεί τον δυνατό άνεμο του Αιγαίου και θα τον μετατρέψει σε έναν πολύτιμο εθνικό πόρο. Σε πρώτη φάση, μέχρι το 2030 θα αναπτυχθούν τέτοια πάρκα ισχύος περίπου 2GW. Στην πλήρη ανάπτυξη, μέχρι το 2040 θα έχουν γίνει πάρκα ισχύος 12 GW. Ωστόσο, τουριστικοί φορείς αλλά και δήμοι αντιδρούν όλο και εντονότερα. Τα πρώτα έργα υπεράκτιων αιολικών θα κινητοποιήσουν επενδύσεις ύψους 6 δισ. ευρώ και έως το 2050 πάνω από 28 δισ. ευρώ. Η εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων μπορεί να οδηγήσει στην ενίσχυση του ΑΕΠ κατά μέσο όρο έως και 1,9 δισ. ευρώ ετησίως την περίοδο 2024-2050 και των εσόδων του Δημοσίου έως και 440 εκατ. ευρώ ετησίως. Ως εκ τούτου επειδή μιλάμε για μία αρκετά ακριβή τεχνολογία πρέπει να μας απασχολεί ένα ζήτημα ακόμα: το κόστος και η υλοποίηση των έργων να συναρτάται άμεσα με την ανάπτυξη τοπικής εφοδιαστικής αλυσίδας. Χωρίς τοπική εφοδιαστική αλυσίδα δεν μπορεί να προχωρήσει τουλάχιστον μέχρι το 2035 κανένα έργο. Τι σημαίνει εφοδιαστική αλυσίδα;. Σημαίνει επέκταση ελληνικών λιμένων, αναβάθμιση ναυπηγείων και ανάπτυξη σειράς άλλων απαραίτητων υποδομών και υπηρεσιών.

Τώρα αναμένεται και το πρώτο ραντεβού για την απαραίτητη ενημέρωση των τοπικών φορέων. Από πλευράς μάλιστα ΥΠΕΝ τονίζονται τα ανταποδοτικά οφέλη των τοπικών κοινωνιών, που μπορεί να μεταφράζονται σε οικονομικότερο ή ακόμη και σε δωρεάν ρεύμα.