Οι εταιρείες ηλιακής ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ασία που ανταγωνίζονται για γη με τη γεωργία, τη βιομηχανία και την αύξηση του πληθυσμού έχουν βρει μια καινοτόμο εναλλακτική λύση: την τοποθέτηση πλωτών φωτοβολταϊκών πάνελ σε λίμνες, φράγματα, δεξαμενές και τη θάλασσα, όπως αναφέρει το Reuters.
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η κρατική εταιρεία κοινής ωφέλειας της Ταϋλάνδης, η Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT), δήλωσε ότι θα υποβάλει πρόταση για ένα πλωτό ηλιακό εργοστάσιο 45 MW στο φράγμα Sirindhorn στα βορειοανατολικά της χώρας.
Η EGAT σχεδιάζει να επενδύσει σε περίπου 16 τέτοια έργα σε εννέα φράγματα της χώρας, δήλωσε ο αναπληρωτής διοικητής Thepparat Theppitak στους δημοσιογράφους.
Στην ίδια περιοχή, η Σιγκαπούρη αναπτύσσει ένα από τα μεγαλύτερα υπεράκτια πλωτά ηλιακά συστήματα στον κόσμο στο Στενό του Τζοχόρ στα βόρεια του νησιού.
«Σε χώρες με έλλειψη γης όπως η Σιγκαπούρη, η ευρεία χρήση φωτοβολταϊκών συστημάτων εμποδίζεται από τους περιορισμούς χώρου και τον περιορισμένο χώρο στις στέγες», δήλωσε ο Frank Phuan, διευθύνων σύμβουλος της Sunseap Group, η οποία κατασκευάζει το σύστημα.
Η πλατφόρμα πρέπει να είναι «πιο στιβαρή» από τα συστήματα σε δεξαμενές ή λίμνες για να αντέξει τις σκληρότερες συνθήκες στην ανοιχτή θάλασσα και να ξεπεράσει τις αγκάθια που μπορεί να αναπτυχθούν πάνω της, είπε.
Ήταν επίσης δύσκολο να βρεθεί ένα σημείο στη θάλασσα που να μην είναι πολυσύχναστο από τα πλοία της ναυτιλίας, είπε.
Τα πλωτά ηλιακά συστήματα αυξάνονται γρήγορα, αψηφώντας τις προκλήσεις
Παρά τις προκλήσεις αυτές, τα πλωτά ηλιακά συστήματα αυξάνονται γρήγορα στην Ασία παράλληλα με εκείνα που βρίσκονται στο έδαφος και στις στέγες, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Έρευνας Ηλιακής Ενέργειας της Σιγκαπούρης (SERIS).
Ενώ τα πλωτά πάνελ είναι πιο ακριβά στην εγκατάσταση, είναι έως και 16% πιο αποδοτικά, επειδή η επίδραση ψύξης του νερού συμβάλλει στη μείωση των θερμικών απωλειών και στην παράταση της ζωής τους, σύμφωνα με το SERIS.
Οι πίνακες μειώνουν επίσης την εξάτμιση από τα υδάτινα σώματα όταν οι θερμοκρασίες είναι θερμές, εξοικονομώντας έτσι γλυκό νερό για πόση.
«Η μεγαλύτερη αποδοτικότητα αντισταθμίζει το υψηλότερο κόστος εγκατάστασης», δήλωσε η Celine Paton, ανώτερη οικονομική αναλύτρια της SERIS.
«Η τεχνολογική πρόοδος θα πρέπει σύντομα να τα φέρει στο ίδιο επίπεδο με τα επίγεια συστήματα» όσον αφορά το κόστος, δήλωσε στο Thomson Reuters Foundation.
Η Νοτιοανατολική Ασία είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για πλωτά πάνελ λόγω της σπανιότητας της γης και επειδή μπορούν εύκολα να εγκατασταθούν στα πολλά υδροηλεκτρικά φράγματα της περιοχής, όπου μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα υπάρχοντα συστήματα μεταφοράς, είπε η ίδια.
Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Κίνα αντιπροσωπεύει επί του παρόντος το μεγαλύτερο μέρος της πλωτής ηλιακής ισχύος άνω του 1,1 GW που έχει εγκατασταθεί σήμερα.
Η Ινδία ανακοίνωσε πρόσφατα ένα σχέδιο για την ανάπτυξη 10 GW πλωτής ηλιακής ισχύος.
Το δυναμικό της τεχνολογίας ανέρχεται σε περίπου 400 GW, ή περίπου τόση παραγωγική ικανότητα όσο όλα τα ηλιακά φωτοβολταϊκά πάνελ που έχουν εγκατασταθεί στον κόσμο μέχρι το 2017, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Υπάρχουν ανησυχίες ότι τα πάνελ θα μπορούσαν να μπλοκάρουν το ηλιακό φως, επηρεάζοντας τη θαλάσσια ζωή και τα οικοσυστήματα, και ότι τα ηλεκτρικά συστήματα μπορεί να μην αντέξουν την επίθεση του νερού.
Όμως οι υποστηρικτές λένε ότι η τεχνολογία είναι δοκιμασμένη και ότι τα πάνελ καλύπτουν πολύ μικρή επιφάνεια για να δημιουργήσουν σημαντικά προβλήματα.
«Το πρώτο πλωτό φωτοβολταϊκό σύστημα εγκαταστάθηκε μόλις το 2007, οπότε υπάρχουν ακόμη κάποιοι άγνωστοι», δήλωσε ο Paton.
«Αλλά δεν πρόκειται για διαγωνισμό με τα επίγεια συστήματα – πρόκειται για το πλαίσιο», είπε.
