Ερευνητές του ETH της Ζυρίχης στην Ελβετία διεξήγαγαν εκτενή ανάλυση των χρονοδιαγραμμάτων θέσης σε λειτουργία ενός συνόλου έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που αναπτύχθηκαν παγκοσμίως μεταξύ 2005 και 2022 σε 48 χώρες και διαπίστωσαν, παραδόξως, ότι οι χρόνοι ολοκλήρωσης αυξήθηκαν κατά μέσο όρο τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Οι ακαδημαϊκοί διερεύνησαν, ειδικότερα, τα χρονοδιαγράμματα 12.475 έργων που χρησιμοποιούν φωτοβολταϊκά, χερσαία αιολικά, υπεράκτια αιολικά, βιομάζα και υδροηλεκτρική ενέργεια από απορροές ποταμών, τα οποία κατανέμονται σε 48 χώρες. «Οι περιοχές ορίζονται σύμφωνα με την ταξινόμηση των χωρών και των ομάδων δανεισμού της Παγκόσμιας Τράπεζας και ταξινομούνται συνεχώς σε ομάδες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και μη ΟΟΣΑ, καθώς οι χώρες που ανήκουν στην ομάδα του ΟΟΣΑ τείνουν να είναι πλουσιότερες», εξήγησαν.

Η ανάλυσή τους έλαβε υπόψη το μέγεθος του έργου, την τεχνολογία, τα χαρακτηριστικά του έργου και του φορέα ανάπτυξης, την τοποθεσία του έργου και τη σχετική αγορά του έργου. Χρησιμοποίησαν δεδομένα σε επίπεδο έργων που προέρχονται από το Bloomberg New Energy Finance και άλλα δεδομένα σε επίπεδο χώρας και περιβαλλοντικά δεδομένα από την Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τους Παγκόσμιους Δείκτες Διακυβέρνησης, μεταξύ άλλων.

«Εξετάσαμε μόνο τα έργα όπου οι ημερομηνίες αδειοδότησης και θέσης σε λειτουργία καταγράφονται στα δεδομένα και όπου μια χώρα έχει τουλάχιστον πέντε συναλλαγές για κάθε δεδομένη τεχνολογία», διευκρίνισε η ομάδα. «Tα δεδομένα που αντλήθηκαν περιλαμβάνουν λεπτομέρειες σχετικά με την εγκατεστημένη ισχύ, τα ονόματα των φορέων που αναπτύσσουν τα έργα, τις γεωγραφικές συντεταγμένες των έργων, τις ημερομηνίες αδειοδότησης και τις ημερομηνίες θέσης σε λειτουργία».

Αύξηση στον χρόνο ολοκλήρωσης εγκατάστασης φωτοβολταϊκών

Σύμφωνα με το περιοδικό pv, ένα από τα πρώτα συμπεράσματα που εξήγαγαν οι επιστήμονες είναι ότι, παρόλο που τα φωτοβολταϊκά είναι η τεχνολογία που απαιτεί το λιγότερο χρόνο για τη θέση σε λειτουργία, οι χρόνοι ολοκλήρωσης της εγκατάστασης ηλιακών σταθμών κοινής ωφέλειας σε πολλές χώρες αυξήθηκαν από το 2015 έως το 2022. «Τα ευρήματα δείχνουν επίσης ότι ο μέσος χρόνος για την ανάπτυξη έχει αυξηθεί για όλες τις τεχνολογίες στις ομάδες του ΟΟΣΑ και των χωρών εκτός ΟΟΣΑ, εκτός από την ηλεκτρική ενέργεια από βιομάζα στις χώρες εκτός ΟΟΣΑ», ανέφεραν.

Αναφερόμενοι στους κρίσιμους παράγοντες που μπορεί να καθυστερήσουν τα έργα, οι ακαδημαϊκοί δήλωσαν ότι το μέγεθος έχει ”ασήμαντη” επίδραση και πρόσθεσαν ότι η εμπειρία των προγραμματιστών είναι, αντίθετα, σημαντικός παράγοντας πρόβλεψης του χρόνου θέσης σε λειτουργία, αν και μόνο για τα φωτοβολταϊκά και τα αιολικά στην ξηρά. «Αυτό πιθανώς οφείλεται στη χαμηλή συσσώρευση εμπειρίας στις άλλες τεχνολογίες λόγω της σχετικά χαμηλής ανάπτυξης σε σύγκριση με τα φωτοβολταϊκά και τα χερσαία αιολικά», τόνισαν, σημειώνοντας ότι η παρουσία ενός εγχώριου φορέα ανάπτυξης ή μιας κρατικής εταιρείας μπορεί να επιταχύνει την ανάπτυξη.

Η ανάλυση έδειξε:

  • ότι οι χρόνοι ολοκλήρωσης των χερσαίων φωτοβολταϊκών και αιολικών αυξήθηκαν κατά 0,5 έτη και 0,9-1,2 έτη αντίστοιχα για τις χώρες του ΟΟΣΑ και τις χώρες εκτός ΟΟΣΑ,
  • ότι παράγοντες όπως η υποτίμηση του νομίσματος και η συρρίκνωση του ΑΕΠ, καθώς και η κρίση COVID-19, είχαν σημαντικό αντίκτυπο στους χρόνους των έργων,
  • ότι το μέσο μέγεθος του έργου για τα φωτοβολταϊκά κατά την περίοδο 2005-2022 είναι 17,3 MW στις χώρες του ΟΟΣΑ και 34,4 MW στις χώρες εκτός ΟΟΣΑ.